Skip to main content

Full text of "De Coorum titulorum dialecto [microform]; dissertatio philologa quam.."

See other formats 


MASTER 
NEGA  TIVE 

NO.  92-80822 


MICROFILMED  1992 
COLUMBIA  UNIVERSrrY  LIBRARIES/NEW  YORK 


?? 


as  part  of  the 
Foundations  of  Western  Civilization  Preservation  Project" 


Funded  liy  the 
NATIONAL  ENDOWMENT  FOR  THE  HUMANITIES 


Reproductions  niay  not  be  made  without  permission  t>om 

Columbia  University  Library 


COPYRIGHT  STATEMENT 


The  copyright  uivv  of  ihe  United  States  -  Titie  17,  United 
States  Code  -  concerns  the  making  of  photocopies  or  other 
reproductions  of  copyrighted  niatenaL.. 

Columbia  University  Librar}'^  reseiTes  the  right  to  refuse  to 
accept  a  copy  order  if,  in  irs  judgement,  fulfihment  of  the  order 
would  involve  violation  of  the  copyright  law. 


AUTHOR: 


BARTH,  HANS 


TITLE: 


DE  COORUM  TITULORUM 

DIALECTO 

PLACE: 

BASILEAE 

DA  TE : 

1896 


COi,UMi31A  UNIVERSrrY  LliiRARlES 
l'RHSnRVAl"ION  DEPARTMENT 


Master  Negative  ti 


.lillJLIOGRAi'IlICiMiCR  OFORM  TA  R  G  ET 


Originai  Maleriai  as  Filined  -  Exisling  Bibliograpiiic  Kecord 


Restrictions  on  Use: 


887.7 
B28 


1 


L 


Barth,    Hans^    1862- 

De  Goorum  titulorum  dialecto|    dissertatio  philo« 
loga  quam*..    scripsit  Hans  Barth» » .     Basileae, 
ex  officina  M.V/erner-Riehm,    1896. 


125  D.        273 


2    cm» 


Thesis,   Basel^ 


u 


TECHNICAL  MICROFORM  DATA 

FILM     SIZE: !__r^__^ REDUCTION     RATIO: ]\~:^_ 

IMAGE  PLACEMENT:    lA     UA     IB     IIB 

DATE     FILMED: ^l\^_ INITIALS mt}( 

HLMEDBY:    RESEARCH  PUBLICATIONS.  INC  WOODBRIDGE.  CT 


I 


c 


Association  for  Information  and  image  IManagement 

1100  Wayne  Avenue,  Suite  1100 
Silver  Spring,  Maryland  20910 

301/587-8202 


Centimeter 

1234         56789        10       11 

|...  j....|....i...,|....i....|.,,.i....|....i....|....i,...L..i....|....i....|....i.M.|....i.... 


12       13       14       15    mm 


Inches 


1.0 


l.i 


1.25 


Jtmm 

■  56 

yo 

•*      u 

ltill.ll, 


2.8 


3.2 


3.6 

40 


1.4 


2.5 


2.2 


2.0 


1.8 


1.6 


MfiNUFflCTURED   TO   flllM   STflNDflRDS 
BY  flPPLIED  IMflGE.    INC. 


W^2 


n.  p-*:^  ■  •«'?-*1j. 


ir> 


7  jA^^-^ 


V^* 

^^i 


^-«r^' 


•S.-^ 


K/ 


k;»  « . 


;^^ 


>v 


>t 


f 


n  '^^k 


•"<i 


iLi^i 


.«•* 


f: 


>   7.1 


-*<%.-^ 


oST,7 


i^«- 


%:* 


«V»- 


^wtr  M^" 


&%7.7 


'B2& 


©oUvittbia  IHtiftterstttj 
iu  tTvc  (fyitv;  of  i\ciu  \lovTi 


GIVEN    BY 


Imm^     CH    ^  Va 


u.in.vyeT.s. 


-^ 


*^*"'^SS&i 


m^^:^ 


DE 


iC>. 


n 


M 


"W     * 


I   u 


I  I 


-K- 


DISSERTATIO  PHILOLOGA 


"s. 


QUAM 

AD  SUMMOS  IN  PHILOSOPHIA  HONORES 


AB  AMPLISSIMO 


UNIVERSITATIS  BASILIENSIS 


PHILOSOPHORUM  ORDINE  RITE  IMPETRANDOS 


SCRIPSIT 


•*-_■ 


HANS  BARTH 

*    »    » 
BASIIilENSIS. 


BASILE/E 

EX  OFFICINA  M.  WERNER-RIEHM 

MDCCCLXXXXVI. 


f^yt^  y^***-**-*-'^"'*^^ 


^*uaa,«i^,  o--*  ""  P,. 


JACOBO  WACKERNAGEL 


PIETATIS  CAUSA. 


2S948? 


CONSPECTUS 

EORUM  QU/E  HAC  DISSERTATIONE  CONTINENTUR. 


i 


Praemonenda 1 

Introductio 5 

1    Testimonia  quaedam  de  insula  Co  apud  poetas 

rerumque  scriptores  exstantia 6 — 8 

2.  De  titulis  Cois  tertii  alteriusque  a.  Chr.  n.  sseculi, 
quorum  tempus  ex  rebus  commemoratis  definiri 

potest 8—15 

3.  De  reliquis  titulis  Cois  huius  aevi 15 — 18 

4.  De   titulis    Cois,    qui    ad    sevum    imperatonim 
pertinent 18—22 

5.  De  titulis  sepulcralibus 22—23 

6.  De  titulis  Cois  versibus  compositis 23 — 24 

7.  Catalogus  mendorum  in  titulis  Cois  exstantium  25  —  27 

Caput  I:  De  vocalibus 28 

§  1.  de  vocalibus  brevibus 28—32 

§  2.  de  vocalibus  longis 32—47 

§  3.  de    permutatione    vocalium    brevium    longa- 

rumque 48 

§  4.  de  diphthongis 48 — 56 

§  5.  de  contractione 56 — 63 

§  6.  de  productione  suppletoria 63—68 

§  7.  de  crasi 68-69 


•311 


i  ^^-"R-.   A^^    -^^^- 


VI 

pagr- 

§  8.  de  elisione 69—71 

§  9.  Varia  de  vocalibus 71 

Caput  II:  De  consonis 72 

§  10.  de  dentallbus .  72—73 

§  11.  de  sibilantibus 73 -7G 

§  12.  de  littera  y 76-78 

§  13.  de  consonarum  geminatione 78 — 79 

§  14.  de  spiritu  aspero 79 — 80 

§  15.  Varia  de  consonis 80 

Capiit  III:  De  decUnatione  nomintim 81 

§  16.  de  declinatione  stirpium  in  — «  ....  81-93 

§  17.  de  declinatione  stirpium  in    -o    .     .     .     .  93—97 

§  18.  de  declinatione  stirpium  in  — a  .          .     .  97 — 102 

§  19.  de  decliriatione  stirpium  in  — 1^  ....  102 

§  20.  de  declinatione  stirpium  in  — i    ....  103 

§  21.  de  declinatione  nominum  in  — tvs  .     .     .  103—105 

§  22.  de  stirpibus  in   -  d'  et  — r 105 

§  23.  de  femininis  in  — a) 105 

§  24.  Varia  de  declinatione  nominum  ....  106—107 

Caput  IV:  De  declinatione  verhorum 108 

§  25    de  terminationibus 108 — 114 

§  26  de  futuro 114-115 

§  27.  de  verbis  contractis 115—116 

§  28.  Varia  de  declinaticne  verborum  ....  116 

Caput    V:  De  reliquis  partibus  orationis 117 

§  29.  de  numeralibus 117-118 

§  30.  de  articulo 118—119 

§  31.  de  pronominibus 119 — 120 

§  32.  de  adverbiis 120 

§  33.  de  prsepositionibus 120—121 

§  34.  de  conjunctionibus 121—122 

Index  rerum  meinorabiliorum 123 


■  >><■■ 


NOTARUM  EXPLANATIO. 


P.H.  =  Paton  and  Hicks,  The  inscriptions  of  Cos    Oxford  1891. 
D.  I.  —  Sammlung  der   griecliischen  Dialect-Inschriften,  heraus- 
gegeben  von  CoUitz  und  Bechtel. 

I.  B.M.  =  Newton,    Ancient    Greek    Inscriptions    in    the    Britisli 
Museum. 

I.G  Ins.  =  Inscriptiones  Grsecse  insularum  maris  Aegaei  ed.  Hiller 
de  Gaertringen.     Berol.  1895. 


f 


' 


'  / 1 


I  I 


PRAEMONENDA. 


Q 


uo  ex  tempore  quantam  vim  dialecti  in  cognos- 
cendam  illustrandamque  linguam  Graecam  habeant  intel- 
legeretur,  permulti  homines  docti  indagandis  perscrutan- 
disque  Graecae  linguae  dialectis  operam  dederunt.  Cum 
autem  per  singulos  annos  novi  tituli  efFodiantur  inque 
lucem  edantur  atque  hoc  modo  materia  in  dies  augeatur, 
novae  in  dies  de  dialectis  Graecis  quaestiones  exsistunt. 
Qua  de  causa  duobus  annis  post  quam  Paton  et  Hicks 
tituios  insulae  Coae  jam  cognitos  coUegerunt  eosque 
multis  lapidibus  recenter  effossis  auctos  ediderunt  atque 
commentariis  ad  res  in  iis  commemoratas  pertinentibus 
instruxerunt,  concilio  Jacobi  Wackernagel  commotus 
dialectum  eorum  tractare  institui.  Cum  tituli  Coi  plane 
omnes  anno  300  a.  Chr.  n.  recentiores  sint  facile  apparet 
duplex  huic  dissertationi  consilium  propositum  esse; 
priore  quidem  loco  habitus  Doridis  huius  insulae  tertio 
atque  altero  a.  Chr.  n.  saeculo  proponendus  est,  deinde 
autem  etiam  qua  ratione  dialectus  Dorica  in  sermonem 
vulgarem  transierit  explicanda  atque  testimoniis  illu- 
stranda  est. 

Jam  rem  planeperfeceram,  cum  vere  anni  MDCCCXCV 
fasciculus  primus  Inscriptionum  Graecarum  insularum 
maris  Aegaei    mihi    in   manus   venit   atque    simul   tituli 

1 


t 


9       _ 


—     3     - 


Calymnii   et  Coi    in  corpore  inscriptionum    ad  dialectum 
pertinentium  cui  nomen  est  ,Sammlung  der  griechischen 
Dialektinschriften  herausgegeben  von  Collitz  und  Bechtel' 
in    tomo    III.    fasc.    IV.   part.   11.    editi    sunt.     In    hoc 
fasciculo   primo  loco  laudato  Fridericus  Hiller   de  Gaer- 
tringen  titulos  insularum  Khodi,  Carpathi  cum  Saro,  Casi, 
Chalces  optime  edidit  tractavitque.     Quo  modo  cum  ma- 
teria   ad    illustrandam  Doridem   recentiorem  valde  aucta 
esset  multique    novi   tituli  in  lucem  editi  atque  inscrip- 
tiones  dispersae   uno  loco  collectae  essent,  Doridem,  om- 
nium  harum  insularum  tractare  coepi.     Assumpsi  etiam 
titulos  urbis  Cnidi  atque  insularum  Pholegandri,   Anap- 
hes,  Astypalaeae,  Teli  et  Nisyri  qui  in  libro  ,Griechische 
Dialektinschriften^    III,  IV.    I    collecti   sunt.     Quod    ut 
facerem   maxime   id    me   commovit,    quod   tituli  omnium 
harum  urbium  perpaucis  exceptis  saeculo  quarto  a.  Chr.  n. 
exeunte  antiquiores  non  sunt,  immo  vero  maxima  eorum 
pars  ad  saeculum  tertium,  alterum  et  primum  a.  Chr.  n. 
et  ad  aevum  imperatorum  Romanorum  pertinet. 

Quarum  postquamomniumurbinm  titulos  perlustravi, 
discrimina  maiora  inter  singularum  urbium  insularumque 
sermonem  non  exstare  neque  permultas  res,  quae  ex  titu- 
lis  Cois  non  cognitae  essent,  afferri  posse,  optimeque  autem 
ex  titulis  Cois  habitum  Doridis  recentioris  rationemque 
transgressionis  in  sermonem  vulgarem  illustrari  posse 
vidi.  Qua  de  causa  consilium  totam  materiam  ex  his 
titulis  collectam  afferendi  repudiavi,  ne  testimoniorum 
catalogi  nimis  magni  accrescerent.  Haec  si  de  Coorum 
titulorum  dialecto  dissertatio  modusque  materiae  afferendae 
atque  disponendae  comprobabitur  spero  fore  ut  alio  loco 
materia  collecta  utar  atque  de  dialecto  Dorica  omnium 
harum  urbium  disseram. 

Ut  titulorum  Coorura   dialectum  primum   tractarem 
id    me    commovit,    quod    in    numero    eorum  tituli  omnis 


generis  temporisque  exstant  atque  quod  omnibus  rebus, 
quibus  dialectus  definiri  possit,  copiosi  sunt,  cum  tituli 
Ehodii  solum  nominibus  propris  uberrimi  sint  Calymni- 
aeque  plane  nihil  nisi  decreta  publica  tertii  atque  alterius 
a.  Chr.  n.  saeculi  exstent,  titulique  reliquarum  urbium 
nimis  rari  sint. 

Quod  attinet  ad  afferendae  disponendaeque  materiae 
rationem,    homines    rerum    grammaticarum    periti    facile 
videbunt  me  virum  doctum  Meisterhans  multis  in  rebus 
secutum    esse.     Etiam    ex    dissertatione,    quam    scripsit 
Ricardus    Meister     de    dialecto    Heracleensium    Curtius 
Stud.   IV.  pag.  355—462   et  ex  libro  Hoffmanni  de  dia- 
lectis    Graecis    multa    me    didicisse    libenter    confiteor. 
Traecipue  autem  hoc  loco  ea  commemoranda  sunt,  quae 
dicit  homo  doctus  J.  Wackernagel,  ubi  de  Meisterhansii 
grammatica  inscriptionum  Atticarum   verba  facit  PhiloL 
Anz.  Bd.   16.    p.  65-83.     Liceat    mihi    nonnulla  ex  iis 
ad    verbum    afferre :    ,Diesem    vorzug    des   werkes    thut 
eine    nicht    verschweigbare    schwache    abbruch.      Wer, 
wie   Wecklein,    im  grunde  nur  darauf  ausgeht,  sich  die 
kritik    der    schriftstellertexte    zu    erleichtern,    hat    das 
recht,  nur  die  fur  diese  in  betracht  kommenden   punkte 
herauszugreifen.      In    einer    formlichen    grammatik    soU 
alles    besprochen    werden.     Man    weiss  heutzutage,    wie 
notwendig  es  ist,  auch  alltagliche,  und  scheinbar  selbst- 
verstandliche  schreibungen,    formen,  konstruktionen  etc. 
statistisch  aufzunehmen,    da  die  vulgartradition   oft  ein- 
fach  irrtumlich  ist  und  auch,  wenn  nicht,  das  gebrauchs- 
verhaltnis  zwischen  regelmassigem  und  ausnahmen  fest- 
gestellt    werden    muss,    liberhaupt   nicht   abzusehen    ist, 
warum  das  ungewohnliche  und  fehlerhafte  durchaus  auf 
unsere   beobachtung   ein   vorrecht   haben   sollte.     Indem 
Meisterhans   im   ganzen  nur   das  auffallende  verzeichnet 
oder  das,  wortiber  schon  irgend  einmal  diskutiert  worden 


_     4     - 


ist,  entsteht  der  nachteil,  dass,  sobald  irgend  ein  neues 
problem  auftaucht  seine  sammlungen  im  stiche  lassen/ 
Quibus  ut  consiliis  uterer  in  conscribenda  hac  de 
Doride  Coa  dissertatione  operam  dedi  atque  hac  de  causa 
ad  rationem  inter  dialectum  Doricam  et  sermonem  vul- 
garem  melius  illustrandam  omnes  plane  formas  singulatim 
attuli  etiam  grammaticam  numerum  pati  ratus. 


' 


INTRODUCTIO. 


De  historia  atque  situ  insulae  Coae  cum  Hicksius 
in  praefatione  diserte  agat  hoc  loco  longius  verba  facere 
necesse  non  est,  sed  solum  eae  res  quae  dialecti  causa 
memorabiles  atque  ad  tempus  titulorum  Coorum  defini- 
endum  alicuius  sint  momenti  afFerendae  sunt,  deinde  de 
tempore  titulorum  Coorum  et  de  elocutione,  qua  compositi 
sunt  in  universum  mihi  agendum  est. 

1. 

Insulae  Cuae  prima  fit  mentio  apud  Homerum  non- 
nullis  locis  Hiadis  (versus  primo  loco  allati  non  sunt 
antiquissimi.)  Ac  prinum  quidem  in  catalogo  navium 
H.  B.  676-679. 

0'i  S^apa  Ntaupov  ts^xo^  KpaTra^ov  T&  Kaaov  ts 
Kai  Kwv  EupuxuXoio  ttoXlv  vrjaou^  ts  KaXuSva^, 
Tov  au  ^dhiKKOQ  T£  xat  "AvTt-^o^  rYTjaaa^irjv 
©sacaXoi)  dIs  Sug)  'HpaxXstSao  avaxTo^. 

cf.  II.  S  255,  0  28.  In  libro  Hiadis  A  aliquot 
heroes  Coi  inter  quos  ipse  Koov  ab  hostibus  vulnerantur. 
In  „Isyllo"  Wilamovitz  probavit  hos  in  Iliadem  ex  eadem 
Heraclea  translatos  esse,  quam  respicit  Homerus  in  libris 
S  et  O.  Herodotus  VII.  99  nos  docet  Coos  esse  Dorienses 


7     — 


Epidauro  oriundos.  Homines  docti  recentiores  ex  his 
testimoniis,  ex  cultu  Aesculapii  Coa  in  insula  eodeni  modo 
florente  atque  Epidauri  atque  ex  nominibus  hominum  loco- 
rumque  quae  insulac  Coae  cum  Thessalia  sint  communia 
collegerunt  Achivos  ex  Thessalia  primum  venisse  in  in- 
sulam  Coam  deinde  Dorienses  ex  urbe  Epidauro.  cf.  Strabo 
p.  653.  C.  De  his  quaestionibus  cf.  Paton  and  Hicks^ 
Theinscriptions  of  Cos  introd.  p.  XV.  seqq.  et  p.  344—348; 
Wilamovitz,  Isyllos  von  Epidauros  p.  55  seqq.,  Bechtel^ 
JSTachr.  d.  Gotting.  Ges.  d.  Wiss.  1890  p.  34  seqq.  Utut 
res  se  habet,  ex  titulis  Cois  videmus  Coos  dialecto 
Dorica  fastisque  Doricis  usos  esse  atque  popuhim  divisum 
fuisse  in  phyLas  Doricas,  quibus  sunt  nomina  Au[j.ave(:, 
'YWCic  et  na{JL9uXo(.  atque  sollemniter  celebravisse  dies 
festos  Doriensium  proprios  quibus  nomen  Kapvsia  vel 
Kapvsia'.  scil.  'if][j.spat.  erat.  Deinde  ex  testimoniis  satis 
cognitum  est,  urbem  Coam  in  numero  earum  sex  vel 
postea  quinque  urbium  Doriensium  scil.  Lindi,  Camiri, 
Jalysi,  Coi,  Cnidi  (Halicarnassi)  fuisse,  quae  societate 
ad  Apollinem  Neptunum  et  Nymphas  in  promontorio  cui 
erat  nomen  TpLOTiwv  ludis  sacrisque  colendos  tenebantur. 
cf.  Schol.  ad  Theocr.  XVII.  69.  Quod  attinet  ad  casus 
varios  insulae  Coae  quinto  saeculo  videmus  ex  Herod. 
VII.  99  in  classe,  qua  Xerxes  Graeciae  belhim  intulit 
etiam  quasdam  Coorum  naves  fuisse  atque  ex  catalogis 
tributorum  ab  Atheniensibus  sociis  impositis  apparet  Coos 
quinto  saeculo  in  dicione  Atheniensium  fuisse.  cf.  C.  I.  A. 
I.  229  seqq.  Sub  finem  belli  Peioponnesiaci  insula  Cos 
in  potestatem  Lacedaemoniorum  venit,  cf.  Thuc.  VIIL  41 ; 
Xen.  Hell.  I.  5.  1,  sed  post  pugnam  apud  Cnidum  com- 
missam  Coi  in  primis  ab  Lacedaemoniis  defecerunt  atque 
ad  partes  Atheniensium  transierunt.  cf.  Diod.  XIV.  84. 
Ad  hoc  tempus  pertinere  videtur  titulus  P.  H.  148 
sane    antiquissimus,    qui    in    insula  Co  inventus  sit;  est 


1 


inscriptio  lapidis  termini.    Hunc  autem  titulum  non  esse 
Coum   sed    Atheniensem    ex   litteris    atque    ex    dialecto 
apparet.     Litterae  eius  azov/r^hov  positae  sunt,  litteja  H 
significat   e   longam    in    vocabulis   'A^7]v5c,  'A^r^vwv    et 
(j.s6s6c?'r]C  spiritum  asperum  autem  in  opoc;  littera  O  habet 
vim  0  brevis  in  cpo?,  ou  adulterini  in  ts[j,svo-  et  (j.s5s6c>t^c. 
Paton    primum    dicit    Foucartum    virum    doctum  putare 
hunc  lapidem  quinto  saeculo  Samo  ex  insula  in  insulam 
Con  transportatum  esse  atque  vocare  eum  ad  sententiam 
suam  probandam  titulum  Samium  huic  titulo  simillimum 
C.  I.  G.  2246.     Deinde  Paton    mentionem    facit   decreti 
Atheniensis,  quod  exstat  in  insula  Carpatho ;  edidit  pri- 
mum  Foucart  BuII.  de  corr.  hell.  XII.   1888   p.  153  seqq. 
commentarioque  instruxit ;  denuo  editit  Hiller,  I.  G.  Ins. 
977.     Quo  ex    decreto   valde   mutilato   apparet   laudatus 
esse   ab  Atheniensibus   Eteocarpathios,    quia   cupressum 
dono    dedissent    in    templum   Athenae   aedificandum;   cf. 
J.  G.  Ins.  977,   9  seqq.  sttI.  tov  vs^c^^v  irr]C  'A^-yjvaqa^  tt^ 
A^Y|v«iJ.    [j.[s5s6cfT|?l.      Quod    decretum     Foucartus     anno 
post   pngnam    apud  Cnidum  a.  394    commissam   tribuit. 
Quas  si  inter  duas  inscriptiones  ratio  quaedam  interest, 
titulus  Cous  eidem   tempori   tribuendus   est.     Non    nego 
hanc  Patonis  sententiam  valde  mihi  arridere,   cum  titu- 
lum   Coum    eo    tempore   sermone   Attico    exaratum    esse 
bene  explicari  possit;  iam  supra  docui  Coos  post  pugnam 
apud    Cnidum    commissam    statim    Atheniensium    partes 

secutos  esse. 

Anno  a.  Chr.  n.  366  incolas  insulae  Coae,  qui  hu- 
cusque  pagos  habitaverunt,  urbem,  cui  nomen  Cos  erat, 
in  parte  insulae  ad  orientem  spectante  condidisse  solum 
ex  testimoniis  Strabonis  ac  Diodori  scimus,  cum  in  ti- 
tulis  Cois  huius  rei  mentio  nulla  fiat;  cf.  Strabo  p.  657: 
'H  U  T(3v  KwLov  toXl^  ^xaXslTo  zh  TraXaiiv  'AarjTrocAaia 
xai  (oxslTO  sv  aAA(.)   tctt^o  ojj.oloc  i^i  ^aXaTxr/   sTUSLTa  hi 


~     8     — 

ardav)  [xexwxiqaav  el^  rrjv  vuv  xcXw  TcepL  to  2xav8api.cv  y.ai 
(xsTwvojJLYiaav  K(ov  o[j.ovu{j.(o^  xfj  vT^jc).  cf.  etiam  Diod. 
XV.  76. 

Oranino  res  qiiarto  saeculo  gestae  in  titulis  Cois 
nulla  vestigia  reliquerunt. 

Antequam  ad  munus  huius  introductionis,  id  est  de 
tempore  titulorum  Coorum  et  de  lingua,  qua  compositi 
sunt,  in  universum  disserendi  transeo  praemonendum  est 
difficillimum  esse  de  tempore  horum  titulorum  certi  ali- 
quid  dicere,  cum  in  perpaucis  res  aut  nomina  aliunde 
cognita  aliisque  locis  perstricta  commemorentur  atque 
index  magistratuum  eponymorum  ut  exempli  gratia 
Athenis  in  urbe  Co  non  exstet  neque  ex  titulis  recuper- 
ari  possit.  Deinde  praemoneo  me  ad  titulos  Coos  a 
Patone  allatos  assumpsisse  sex  titulos  Coos  ex  libro 
,Sammlung  der  Griechischen  Dialektinschriften^  quorum 
tres  scil.  nn.  3611,  3612  et  3619  Paton  non  recepit  cum 
Calymniae  in  templo  Apollinis  inventi  essent;  tres  scil. 
nn.  3614,  3617  et  3632  eo  tempore  cum  Paton  titulos 
Coos  collegit  nondum  erant  inventi. 

Ac  primum  quidem  titulos,  quorum  tempus  ex  rebus 
in  iis  comraemoratis  forme  definiri  possit,   perlustremus. 

Antiquissimus  Coorum  titulus,  cuius  tempus  ferme 
definiri  possit  est  D.  J.  3611,  Calymniae  in  templo 
Apollinis  inventus;  est  decretum  in  honorem  Theucratis 
Calymnii  conceptum,  qui  rem  publicam  Coorum  pecunia 
adiuvit,  quam  haec  civitas  ad  expeditionem  quandam 
regis  Antigoni,  qui  hoc  in  decreto  nominatur  contulisse 
videtur.  Inscriptio  valde  mutilata  est  et  id  ipsum  ver- 
bum,  quo  si  adesset,  eluceret,  quam  ad  rem  Theucrates 
rem    publicam   Coorura   pecunia   adiuverit,    excidit,  sed 


—    9    — 

haec  pro  certo  habenda  sunt  Coos  tunc  Antigoni  regis 
partes  secutos  esse.  Hicks  in  introductione  p.  XXXII 
ostendit  rem  publicam  Coorum  partes  Antigoni  secutam 
esse  iis  annis,  qui  intercesserunt  inter  pugnam  ad  Cyprum 
anno  306  commissam  et  pugnam  apud  Ipsum  anno  301 
factam.  Ad  hoc  tempus  igitur  haec  inscriptio  referenda 
est.  cf.  Droysen,  Gesch.  des  Hellenismus  2.  2  p.   155. 

Secundo  loco  tempus  tituli  P.  H.  7  definiri  posse 
videtur;  hic  titulus,  qui  est  maximam  partem  delectus 
exhibet  verba  paaXr,  et  'A^avai^.  Qua  de  causa  New- 
ton  J.  B.  M.  n.  336  putavit  regem  esse  Alexandrum 
magnum.  Heac  autem  non  ita  se  habere  posse  vidit 
Mullensiefen  D.  I.  3621  adnot,  cum  titulus  3611  litter- 
arum  formas  multo  antiquiores  exhibeat.  Paton  1.  c.  putat 
regem  esse  Ptolemaeura  II  Philadelphum  ostenditque 
commemorationem  Athenarum  bene  se  habere,  cum  Athe- 
nienses  bello  Chremonideo  a.  265-263  partes  huius  regis 
secuti  sint ;  quod  ad  tempus  hanc  inscriptionem  referen- 

dara  esse. 

Ad  finem    tertii    saeculi    pertinet   magnus    numerus 

titulorum  Coorum,  qui  nominibus  propriis   in    iis  occur- 

rentibus  inter  se  conjunguntur.   Primo  loco  agendum  est 

de  titulo  P.  H.  10,  cuius  tempus  ex  rebus  in  eo  comme- 

moratis  definiri  potest;  homines    docti  de  tempore   eius 

non  plane  consentiunt,  cum  Paton  p.  335  eum   tempori 

belli  Chremonidei  265—263  attribuat ;  sed  ipse  confitetur 

p.  336  hanc  inscriptionem  etiam  ad  finem  tertii  saeculi 

pertinere  posse.    Haec  etiara  viro  docto  Mullensiefen  pla- 

cuerunt,    qui   ad    sustinendam    suara    sententiam    profert 

quae  sequuntur;   cf.  adnot.   ad    D.   I.    3624  et  3586:  in 

inscriptione  P.  H.  10  d.  70  occurrere  inter  eos,  qui  rem 

publicara    pecunia   adiuverint,    nomen  Althaemenis;   ho- 

niinem     eiusdem     nominis     principem    legationis     sacrae 

(apxi^swpo?)  fuisse,   quam  res  publica  Coorum  anno  203 


p 

i 


^,  I 


I 


U 


n 


-    10    — 

Delum  miserit,  docuisse  Homolle,  Bull.  de  corr.  hell.  15. 
p.  126;  in  inscriptione  P.  H.  45  =  D.  I.  3643,  quae 
habeat  praescriptum  sTUi  {j.ovapxo'>>  'AX^aLjJisvsu^  duo  nomina 
occurrere,  quae  etiam  in  titukj  P.  H.  10  occurrant.  Veri- 
simillimum  igitur  esse  hunc  Althaemenem  ter  comme^ 
moratum  enndem  esse  hominem  et  inscriptiones  P.  H. 
10  et  45  aetati,  qua  floruerit,  id  est  exeunti  saeculo 
attribuendas  esse.  Huius  sententiae  Mes  confirmari 
potest  comparatis  duabus  inscriptionibus  Calymniis;  cf. 
adnot.  ad  D.  I.  3586.  Hoc  decreto  Lysander  filius  Phoeni- 
cis  Calymnius  corona  aurea  donatur,  quia  in  bello,  quod 
Hierapytnii  CretensesCalymniae  insulae  intulerunt,  virum 
tbrtem  se  praestitit.  Newton  I.  B.  M.  259  autem  putat 
bellum  hac  in  inscriptione  commemoratum  dici  latrocinia, 
quae  Cretenses  cum  Nabide  Lacedaemoniorum  tyranno 
fecerint  quorum  etiam  Polybium  mentionem  faciat  dicens 
VIIL  8:  Na^tj;  sxoivoSvst  xol^  KpirjaL  twv  xara  ^aXaxrav 
AYjaxsLwv.  Quae  si  ita  se  habent  hic  titulus  Calymnius 
ad  annum  205  referendus  est.  Huic  titulo  Calymnio 
autem  aequalem  esse  titulum  Coum  P.  H.  10,  de  quo 
agitur,  verisimile  est,  cum  in  indice  eorum  qui  rei  pub- 
licae  Calymniorum  pecuniam  contribuerunt  P.  H.  3590 
quinque  nomina  occurrant,  quae  etiam  in  titulo  Coo  in- 
veniantur  atque  in  titulo  Coo  etiam  de  sahite  patriae 
deque  confoederatis  agatur;  deinde  aliunde  cognitum  est 
piratas  Cretenses  impetu  in  Calymniam  insuhim  repulso 
se  in  promontorium  Coura,  cui  nomen  erat  AaxT|TY]p,  ret- 
tulisse.  His  ex  causis  a  Miillensiefenio  allatis  senten- 
tiam  eius  probo  atque  cum  eo  verisimillimum  vel  plane 
certum  esse  puto  titulum  P.  H.  10  anno  a.  Chr.  n.  205 
attribuendum  esse.  —  Commemorandum  est  Preunerum 
Hermes  29.  p.  548.  putare  hanc  inscriptionem  ad  chidem, 
qua  Pausistratus  Ehodiorum  dux  anno   190   in    bello  ab 


I 


i 


\ 


—  11  — 

Romanis  contra  Antiochum  regem  gesto  affectus  sit  per- 
tinere.  cf.  Liv.  37.  cap.  10 — 12. 

Titulos  P.  H.  11  et  12  in  quibus  etiam  de  stipen- 
dio  alimentoque  militum  agitur  ad  idem  tempus  pertinere 
puto.  Titulum  P.  H.  44  plane  eidem  terapori  tribuen- 
dum  esse  quo  P.  H.  10  iam  plerique  homines  docti  vi- 
derunt,  cum  quattuor  nomina  in  utroque  titulo  occurrant;, 
ef.  adnot.  ad  D.  I.  3642.  Sed  non  recte  Mullensiefen 
rationem,  quae  inter  has  duas  inscriptiones  intercedit 
explanat,  cum  dicat  titulum  P.  H.  10  recentiorem  esse 
quarn  P.  H.  44.  Immo  vero  ratio  temporum  contra- 
ria  esse  videtur,  cum  in  titulo  P.  H.  10  d.  59  occur- 
rat  AivT|(jia;  Auxai^ou ,  qui  pro  filio  uTusp  toO  diou 
Auxai^ou  trecentas  drachmas  donat  atque  in  titulo  P.  H. 
44  legi  videatur  nomen  filii  Auxai^o^  AivTjata.  Qua  ex 
re  apparere  videtur  tituhim  P.  H.  44  aliquanto  recen- 
tiorem  esse.  P.  H.  45  plane  eidem  tempori  tribuendus 
est  quo  P.  H.  10.  cum  in  utroque  appareat  p.6vapxo; 
AA^ai|j.£VT,i;;  de  quo  quaeso  conferas,  quae  ad  P.  H.  10 
docui.  Eidem  tempori  ac  P.  H.  10  etiam  tribuendus 
esse  videtur  tituhis  P.  H.  137  cum  in  utroque  nomen 
AsX^i^  occurrat;  cf.  P.  H.   10  c.  35  et  137.  4. 

Deinde  hoc  loco  verba  facienda  sunt  de  titulis  per- 
magnis  pagi  Halasarnae  P.  H.  367  et  368,  qui,  quod  ad 
locum  attinet  ubi  inventi  sunt,  atque  ad  ea,  quae  ex- 
hibent  separari  non  possunt;  titulus  P.  H.  367  enim  inest 
in  octo  lateribus  capitis  coluranae,  P.  H.  368  in  lateri- 
bus  ipsius  coluranae.  P.  H.  367  exhibet  praecepta  ac- 
curata  copiosaque  de  construendo  catalogo  eorum,  qui 
societate  ad  sacra  Apoilinis  et  Herculis  perficienda 
teneantur  et  tituius  368  ipsos  catalogos  exhibet.  Quo- 
rum  tituh)rum  cum  de  tempore  homines  docti  non  plane 
consentiant,  sententiae  eorum  breviter  sunt  censendae. 
Paton  pag.  335   dicit   titulum  P.  H.   368    una   hominum 


t 


\  • 


_     12     — 


—     13     -~ 


aetate  recentiorem  esse  quam  titulum  P.  H.   10.     Quea 
contra  Mullensiefen  adnot.  ad    3706   et  Preuner  Hermes 
29  p.   545   sententiam    protulerunt    rationem    temporum 
inter    has    duas    inscriptiones    esse    contrariam.      Quam 
ad     sententiam     probandam     afferunt    quae     sequuntur: 
Titulum  P.  H.  368  ad  idem  tempus  pertinere    ac  P.  H. 
387  ex  quattuor  nominibus,    quae  in  utroque  titulo   oc 
currant,  apparere;  "ApiaToc 'Apiaxo.  368  I.  28  et  387.8, 
Aopx^Xoc  esuxXsO;  P.  H.  368  VIIL  5  et  387.12,  Moa^/,.«v 
Auxa^^ou   368  VIII.    25    et    387.16,  AdxiTcxo;  Auxai^ou 
368  VIII.  17  et  387.23;  titulum  P.  H.  387   autem  una 
hominum  aetate  antiquiorem  esse  titulo  P.  H.  10  colligi 
posse  ex  nominibus  quattuor  hominum,  quorum   filii  oc- 
currant    in   titulo  P.  H.   lO;  'Eizivr.^c  'Emxappu  P-  H. 
387  14,    Mocx^wv   ^ikia-o^J  v.  18,    napp.£viaxo?  AbxuXi.vou 
u     19,-   Aeuxizxoc   Auxa{^ou    v.    23;    at    inverso    ordme 
'Ex{xapiJ.oc  'Eta^Woc   etc.    10   d.   40,   b.   7,    d.    b    b.  2 
Quae    quamquam    ad    sententiam     probandam    sufficiunt 
tamen  Mullensiefen  etiam  ex  ratione  quae  inter  titulum 
P.    H.    368    et    inter    titulum   Calymnium    D.    I.    3o90 
intercedit  rem  probari  ostendit.     Quae  cum  ita  sint,  ti- 
tulum  P.H.  368  cum  Mullensiefenio  et  Preunero  aetate 
hominum  titulo  P.  H.   10  antiquiorem  esse  existimo  eum- 
que  anno    circiter   230  a.  Chr.  n.  tribuo.     Quod   attmet 
ad  sermonem  tituli  P.  H.  368  praecipue  nomina  mulierum 
perlustranda  sunt,  cum  ex  quinquaginta  duobus  nomini- 
bus,   quae    pertinent    ad    declinationem   in  —  a,   tredecim 
exerapli  gratia  ^\Xitj  Nt.xoT£>ri  formam  Jonicam  ostendant 
viginti  quinque  post  consonam  non  a  sed  yj  habeant,  e. 
g    MoviaxY]  et  novem  solum  ante  t.  et  p  e.  g.  'ApWTav^pa, 
quinque  ante  consonas  e.  g.   NixoSixa  a  exhibeant.    Qua 
re  apparet  insulam  Coam  propinquitate  et  amicitia  conti- 
gisse  ad  urbes  Jonicas  vicinas. 

Reliqui  tituli,  qui  cum  titulis  P.  H.  10  et  368  co- 


haerent  sunt  hi:  Titulum   P.  H.  370  aliquanto  antiquio- 
rem  esse  titulo  P.  H.  368   Preuner,  Hermes   29,   545  et 
Mullensiefen   adnot.    ad    D.  I.    3708    probant.      Tempu.s 
tituli  P.  H.  382  ea  re    definitur,   quod    nomina  Auxat.'^©? 
AeuxLTUTUou  etiam  in  titulo  P.  H.  10,  Xapjj.i7U7UO(^  et  Auxat^i^oc 
[Iap[j.£vLaxou  etiam  P.  H.  44,  Ntxaycpa^  0£u§wpou  et  ^Ckiazo^ 
<^Lkiaxo'j  etiam   P.  H.  387  occurrunt;  qua  de  causa  tertio 
saeculo  exeunti  tribuendus  est;  cf.  adnot.  ad  D.  I.  3718, 
De   tempore   tituli   P.  H.  387    iam    supra    ad  P.  H.  368 
verba  facta  sunt.     Titulum  P.  H.  388  aliquanto  antiqui- 
orem  esse  titulo  P.  H.  368  apparet  ex   nomine  quod  in 
utroque  occurrit;    NoaauXo^    HoXufxvaaTo^j    388.  4  videtur 
esse  pater  IIoXujxvaaTo^j  toO  NoaaijXo'j  368  III.  71.  cf.   ad- 
not.    ad   D.  I.    3709.     Tempus   tituli    404   a  et  b   ea  re 
definitur,    quod    nomina  ^EpfXLac    xat   Ooij^opo?  'E{j.|j.£VL6a 
P.  H.  404  b.  3  seq.  etiam  occurrunt  in  titulo   10  b.  57, 
OsuSwpoc  Tax^TCTuoy  404  b.  7  etiam  368  VL   1 ;  cf.  adnot. 
ad   D.  I.   3735.      Catalogum   P.  H.    405   eidem    tempori 
tribuendum    esse,    cui    P,   H.    368,    apparet  ex    nomine 
'AptaTOj^ouXo?  'Apiaro^oTjXou  [t.T.zgoc,  bk  'Ava^iTuoXifjC  405.  13 
seq.,  quod  etiam  occurrit  P.  H.  368  I.  22'^  cf.  adnot.  ad 
D.  I.  3734.     Hucusque  de  his  titulis. 

Initio  alterius  a.  Chr.  n.  saeculi  tribuendus  est  titu- 
lus  P.  H.  128,  qui  est  conscriptus  in  honorem  T.  Quincti 
Flaminini,  qui  bellum  contra  Philippuni  V.  regem  Mace- 
doniae  gessit  eumque  apud  Cynoscephalas  devicit. 

Magni  momenti  est  titulus  Cous  anno  1891  in  hac 
insula  inventus;  exhibet  legem  sacram.  Ediderunt  eum 
Kontoleon  Ath.  Mith.  16.  pag.  409  seqq.  et  Th.  Reinach, 
Revue  des  etudes  grecques  4.  pag.  359  seqq.  exemplari 
nondum  ectypo  chartaceo  nisi.  Tractavit  eum  accuratis- 
sime  Johannes  TopflPer  Ath.  Mith.  1.  c. ;  idem  homo  doctus 
de  quibusdam  locis  corruptis  huius  tituli  disseruit  atque 
novo  exemplari  nisus  quosdam  locos  emendavit  Bull.  de- 


—     14     — 

corr.  hell.  16  p.  162  seqq.  Recepit  eiim  inter  titulos 
Coos  Bechtel  D.  I.  3532.  Valde  dolendum  est,  quod 
emendationes,  quas  dat  Th.  Reinach,  Revue  des  etudes 
grecques  5.  p.  253  1892  Bechtelium  fugerunt,  cum 
Th.  Reinach  ectypo  chartaceo  nisus  multos  locos  huius 
tituli  emendaverit;  in  indice  mendorum  emendationibus 
eius  usus  sum ;  cf.  pag.  25.  seqq. 

Tempus  huius  tituli  Topffer  1.  c.  ex  ipso  titulo 
ferme  definivit.  Qua  cum  in  inscriptione  instituatur, 
ut  qui  sacra  offerre  iussi  sint,  ea  offerant  IToTSt^avi  xai 
K(oi  xai  'PoSfot.  id  est  Neptuno  et  heroinis  vel  nymphis 
insularum  Coi  et  Rhodi,  Topffer  hac  ex  Rhodi  comme- 
moratione  collegit  Coos  tunc  in  potestate  atque  dicione 
Rhodiensium  fuisse,  cum  nymphae  huius  insulae  sacra  ob. 
lata  sint;  cf.  Topffer  1.  c.  p.  425.  Qiia  de  potestate  sane 
nihil  certi  scimus,  sed  verisimile  tempori  ab  anno  189 
ad  annum  167  a.  Chr.  n.  tribuenda  est,  cum  anno  189 
Romanos  Rhodiensibus  pro  auxilio  in  bello  gesto  cum 
Antiocho  rege  allato  gratias  egisse  eosque  imperio  Lyciae 
Cariaeque  donavisse  satis  cognitum  sit.  Tum  aiitem 
etiam  Coorum  rem  publicam  in  potestatum  Rhodiensium 
venisse  Topffer  putat.  Cum  autem  Rhodienses  bello 
Persico  ancipites  se  praeberent  Romanisque  bellum  mini- 
tarentur,  nisi  pacem  ciim  Perseo  rege  facerent,  iis  bello 
Persico  perfecto  ab  Romanis  imperium  Lyciae  Cariaeque 
rursus  ademptum  est.  Tum  etiam  Coorum  rem  publicam 
libertatem  rursus  consecutam  esse  verisimile  est.  Quibus 
ex  causis  allatis  hanc  inscriptionem,  in  qua  Rhodi  nym- 
phae  sacra  instituta  sint,  ad  hoc  tempus  inde  ab  anno 
189  ad  annum  167  referendam  esse  Topffer  sagacissime 
coniecit. 

Titulum  P.  H.  43,  in  quo  pompae  in  honorem  regum 
Pergamenorum  Eumenis  et  Attali  in  insula  Co  factae 
commemorantur,    editores   morte  regis  Attali  11.  a.   1,- 


i 


I 


fc 


)  :\ 


,t 


S 


—     15     — 

antiquiorem  esse  existimant;  certe  anno  133,  quo  At- 
talus  III.  mortuus  est  et  regnum  Pergamenorum  in 
potestatem  Romanorum  venit,  prior  est.  Sermonem  hic 
titulus  exhibet  eo  modo  mixtum,  ut  nomina  mensium 
AaALoc,  ['ApTa][j.LTio^  et  dierum  festorum  [noT]£i.8avia  formas 
Doricas,  vocabula  7U0{X7U7],  pouXij,  Moucwv  forraas  vulgares 
habeant.  Titulum  P.  H.  73,  in  quo  commemoratur  Ptole- 
maeus  quidam  rex.  soror  eius  Cleopatra  atque  uxor  eius  Cleo- 
patra  editores  ad  annos  127 — 117  referunt  putantes 
regem  esse  Ptolemaeum  VII.  Euergetem  II.  Physconem 
146 —  116;  hic  titulus  exhibet  sermonem  vulgarem  cum 
non  in  insula  Co  sed  Alexandriae  in  lapidem  incisus 
esse  videatur;  donatur  Hiero  Cous,  qui  de  liberis  regis 
educandis  bene  meruit  corona  aurea.  Quo  ab  titulo 
plane  non  separari  potest  titulus  P.  H.  74;  regem  Ptolo- 
raaeum  in  hoo  titulo  commemoratum  esse  Ptolem^eum 
XI.  Auletem  65 — 56  editores  existimant;  etiam  hic 
titulus  sermonem  vulgarem  exhibet  atque  aliunde  impor- 
tatus  esse  videtur,  cum  in  eo  nomina  propria  certe  non 
Coa  occurrant. 

3. 

Postquam  titulos  Coos  tertii  atque  alterius  saeculi, 
quorum  tempus  ex  rebus  nominibusque  in  iis  comme- 
moratis  definiri  potest,  perlustravimus,  nunc  de  dialecto 
eorum  et  de  reliquis  huius  aevi  titulis,  quorum  tempus 
solum  ex  litteratura  atque  ex  dialecti  habitu  definiri 
possit,  videndum  est. 

Quarto  a.  Chr.  n.  saiculo  tribuendi  sunt  tituli  P.  H. 
37  —  42,  quae  fragmenta  eiusdem  magnae  inscriptionis,  in 
qua  sacra  in  omnes  anni  dies  relata  fuerunt,  esse  viden- 
tur.  Quod  attinet  ad  Doridem  horum  titulorum  solum 
in  iis  stirps  [apo  — ,  cui  iam  huius  stirpis  forma  vulga- 
ris  Cepo  —  intermixta  est  et  vocabulorum  in  —  eu^  dativus 


—    16     - 


-     17     - 


sing.  in  —  7]i  et  nominatious  plur  in  —  v]^  ex  TjFs^  occur- 
runt,  quae  formae  in  titulis  Cois  tertii  saeciili  apparere 
desiverunt.  Titulos  parvulos  P.  H.  53,420  et  431  etiam 
ad  quartum  saeculum  pertinere  solum  ex  litterarum 
formis  satis  antiquis  concludi  potest. 

Deinde  ad  titulos  tertii  atque  alterius  a.  Chr.  n. 
saeculi  accedentes  videmus  non  facile  ex  dialecti  habitu 
tempus  horum  titulorum  definiri  posse.  Comparatione 
tituli  D.  I.  3611,  qui  ad  annum  circiter  a.  Ch.  n.  305 
pertinet,  cum  titulo  P.  H.  367,  quem  exeunti  tertio 
saeculo  supra  tribuimus,  apparet  Doridis  habitum  in  his 
duobus  titulis  plane  eandem  esse.  In  utroquo  titulo 
eodem  modo  occurrit  a  pro  r^,  ol  ex  ao  scil.  aw  in 
genet.  sing.  masculinorum  in  —  olq  et  femininarum 
in  —  a  orta;  so  contrahitur  in  eu,  tertia  persona  plur. 
temporum  primariorum  exit  in  —  vti,  tertia  plur.  impe- 
rativi  in  —  vtw;  articuli  forma  est  xoi  tolL  Etiam  titu- 
lus  D.  I.  3632,  quem  annis  189  — 167  attribuimus,  plane 
eandem  Doridem  exhibet;  solura  ea  res,  quod  i  subscrip- 
tum  aliquoties  omissum  est  confirmat  hunc  titulum  ad 
alterum  saeculum  pertinere.  Ex  formis  vulgaribus,  quae 
in  quibusdam  titulis  Doridem  exhibentibus  occurrunt 
certum  de  aetate  iudicium  ferri  non  potest;  videmus 
e.  g.  in  titulo  P.  H.  10,  quem  anno  circiter  200  tribui- 
mus  occurrere  bis  formam  articuli  vulgarem  ot  10  b.  42 
et  d.  64,  cum  titulus  recentior  D.  I.  3632  solum  for- 
raam  Doricam  Toi  exhibeat.  Quibusdara  in  titulis  ex 
assimilatione  litterae  v  in  articulo  et  vocabulis  sv  et 
JJ.SV  ante  consonas  gutturales  et  labiales  iudicium  de 
aetate  titulorum  ferri  potest.  Persaepe  autem  tempus 
titulorum  solum  ex  litteratura  definiri  potest. 

lam  primo  loco  eos  titulos  Coos  tertii  saeculi  affero, 
qui  ad  dialectum  explanandam  alicuius  momenti  sunt. 
D.  I.  3612  et  3619;  P.  H.   i,   2,   3,  4,   5,    6,  33,    149, 


k 


{ 


150,  349,  369,  383,  384,  385,  386,  401,  402,  403.  Ad 
alterum  a.  Chr.  n.  saeculum  pertinere  videntur  tituli 
D.  I.  3614  et  3617;  P.  H.  27,  28,  29,  30,  34,  35,  36, 
a  et  b,  47,  49. 

Non  nego  tempus  nonnullorum  horum  titulorum 
minime  certum  esse,  sed  haec  fere  dici  possunt  omnes, 
quos  attuli,  titulos  ad  tertium  vel  alterum  saeculum 
pertinere. 

Cum  omnes  tituli,  de  quibus  hucusque  verba  facta 
sint  exceptis  P.  H.  43,  73  et  74,  Doridem  exhibeant, 
nunc  de  titulis  Cois  tertii  alteriusque  saeculi,  qui  ser- 
mone  vulgari  compositi  sunt,  videndum  est.  In  his  primo 
loco  commemorandus  est  P.  H.  36,  qui  exstat  in  mar- 
more  quattuor  lateribus  inscripto;  latera  a  et  b  littera- 
rum  formas  paulo  antiquiores  ostendunt  atque  dialecto 
Dorica  composita  sunt:  latera  c  et  d  formas  recentiores 
atque  sermonem  vulgarem  exhibent  paucis  vocabulis  ex- 
ceptis.  Pro  a  longa  semper  invenitur  t)  et  in  interiore 
parte  verborum  exempli  gratia  azrikr^i  d.  23,  ifj|j,£p[a(.c]  c. 
22,  et  in  terminationibus  e.  x.  gr.  OLTZo^^r^y.r^i  c.  12.  Tamen 
a    h:>nga    servata    esse    videtur   in    voce    [  jpyav   d. 

44;  ante  has  quattuor  litteras  quatuor  desunt  et  Paton 
legit  laXouJpyav,  quod  bene  se  habet,  cum  de  veste  aga- 
tur;  dicit  Diomedon  quidam  de  se:  avs^vjxa  xat  yXavL§[a 
aXoujpyav;  deinde  a  occurrit  in  i[y.]aaTOLv  c.  7.  Vestigia 
Doridis  etiam  occurrunt  in  genet.  T£[jlsv£[u^]  c.  3,  [t£]{j,£V£'j^ 
c.  12,  ^HpaxXsOc  d.  16  et  in  imperativis  TrapsxovTd)  d.  34. 
et  'S^uovTw  d.  40.  Commemorandum  est  hac  in  inscriptione 
sermonem  vulgarem  exhibente  occurrere  futuri  formam 
vulgarem  7rapa(JX£uaT£  d.  2  cf.  §.  26.3  et  pro  igr^a^oLi 
formam  x^paa^a'.  c.  8  et  12,  ^(^paa^w  c.  29,  cum  in  titulis 
Doridem  exhibentibus  semper  forma  ypYJ^^ai  inveniatur. 
Quam  formam  apud  Herodotum  occurrentem  sermo  vul- 
garis  ex   dialecto  Jonica  recepisse  videtur.     De  hac   re 


—     18     — 

cf.  Meisterhans,  Gramm.  d.  att.  Inschr.-  p.  139;  dicit 
formam  )(^paa^ai.  occiirrere  inde  ab  inito  alterius  a.  Chr. 
n.  saeculi  atque  primum  inveniri  in  titulo  exstante  in 
Ath.  Mith.  9.  p.  289.  24  x?a[a^aL|.  Ad  alterum  a.  Chr. 
n.  saeculum  etiam  partes  c  et  d  inscriptionis  P.  H.  36 
referendas  esse  puto,  cum  in  iis  i  subscriptum  semper 
locum  suum  retincat  neque  umquam  omittatur  neque 
falso  loco  adsciibatur. 

Deinde  seimonem  vulgarem  exhibet  titulus  P.  H.  8, 
qui  et  ipse  ad  alterum  saeculum  pertinet.  Exstant  ^ifir^/.v) 
V.  4  et  5,  xaA/wr,v  at  forma  Dorica  a;x(ov  v.  5. 

4. 

Ad  tempus  inde  ab  anno  140  a.  Chr.  n.  circiter, 
quo  titulum  P.  H.  43  tribuimus,  usque  ad  aevum  Au- 
gusti  imperatoris  nullus  titulus  Cous  referri  potest  ex- 
cepto  titulo  P.  H.  74,  qui  non  ad  Coam  insulam  sed  ad 
Alexandriam  pertinet.  Qua  de  causa  de  litteratura  at- 
que  de  dialecti  habitu  huius  aevi  nihil  scimus.  Fortasse 
ad  hanc  aetatem  pertinet  titulus  P.  H.  13,  qui  quod  ad 
litterarum  formas  attinet  saecuh)  altero  recentior  tamen 
aevo  imperatorum  prior  esse  videtur. 

lam  ad  titulos  Coos  aevi  imperatorum  accedamus, 
quorum    magnus    numerus    nomina    aliunde    cognita    ex- 

hibet. 

Primo  h:)CO  commemorandi  sunt  tituli  P.  H.  76 — 80 
subscriptiones  statuarum  Niciae,  qui  altera  primi  a.  Chr. 
n.  saec.  parte  Coorum  tyrannus  fuit.  Omnia  de  eo  testi- 
monia  collegerunt  P.  H.  introd.  p.  XL;  maximi  momentiid 
est  quod  dicit  Strabo  XIV.  p.  658.  'xai  xa^'  rj[j.ar  Ntxiar 
0  xai  Tjpavvrjaac  Kolov.  Hoc  loco  (juaedam  dicenda  sunt 
de  tituh)  P.  H.  9;  Xewton,  qui  primus  eum  edidit  I.  B. 
M.  337  putat  Xtxiav  Xlxiou  ([ui  v.  7  commemoratur  esse 
tyrrannum  Coorum;  haec    inscriptio   igitur   tempori  Au- 


^ 

f 


( 


V 


—    19    — 

gusti  imperatoris  attribuenda  esset.  Quam  Xewtonis 
sententiam  iam  Paton  rejecit  dicens  Xiciam  in  titulis 
P.  H.  76 — 80,  qui  in  honorem  Xiciae  tyranni  certe  po- 
siti  sunt  non  filium  Nlx.lou  sed  filinm  populi  uiov  tou  Sa|j.ou 
appellari;  qua  de  causa  alium  Xiciam  in  hoc  titulo  com- 
memorari  statuit.  Majoris  mihi  momenti  id  esse  vide- 
tur,  quod  litterarum  formae  non  patiuntur  tituhim  P,  H. 
9  aetati  Augusti  tribui. 

In  honorem  Augusti  imperatoris  compositi  sunt 
tituli  P.  H.  81 — 83.  Ad  idem  tempus  pertinent  tituli 
P.  H.  344,  decretum  in  honorem  Isidori  raedici  cuiusdam 
et  P.  H.  104  et  105;  hi  tituli  sunt  subscriptiones  statu- 
arum  victoribus  quibusdam  —  nomen  in  utroque  titulo 
non  exstat  —  positarum;  cum  in  titulo  P.  H.  104  C. 
Caesar  qui  anno  p.  Chr.  n.  primo  proconsul  in  Asiam 
venit  commemoretur,  intellegitur  ad  hoc  tempus  hanc 
inscriptionem  referendam  esse;  P.  H.  105  ad  idem  fere 
tempus  pertinet.  P.  H.  75  conscriptus  est  in  honorem 
Herodis  tetrarchae. 

In  titulo  P.  H.  391  Caligula  iraperator  comme- 
moratur. 

Aesculapium  Caesarem  ('AaxXaTuic^  Kalaap)  in  titulo 
P.  H.  130  commemoratum  esse  Claudium  imperatorem 
ex  titulo  P.  H.  92,  qui  subscriptio  statuae  Aesculapio 
Caesari  a  C.  Stertinio  Xenopositae  esse  videtur,  apparet. 
Quem  cum  C.  Stertinium  Xenophontem  medicum  Claudii 
imperatoris  fuisse  satis  constet,  facile  apparet  Claudium 
hoc  nomine  significari.  cf.  Dubois,  BulL  de  corr.  hell. 
V.  p.  468  —  476  Un  m(3decin  de  rempereur  Claude. 
Ssgaaxa  'P£a  in  titulo  P.  H.  119  commemorata  videtiir 
esse  Agrippina  uxor  Claudii.  cf.  P.  H.  pag.  148.  De- 
cretum  in  Claudii  honorem  est  P.  H.  393.  In  titulis 
P.  H.  46,  84—93  et  345  occurrit  nomen  C.  Stertinii 
Xenophontis  medici  Claudii   supra   commemorati.     P.  H. 


-    20    - 

94  subscriptio  statuae  Tiberio  Claudio  Cleonyrao  fratri 
C.  Stertinii  Xenophontis  ab  uxore  positae  esse  videtur. 
Deinde  ad  hoc  teinpus  pertinet  titulus  P.  H.  106  in  ho- 
norem  Tib.  Claudii  Alcidami  Juliani,  qui  etiam  in  titu- 
lo  P.  H.  46  commemoratur,  positus.  Quo  cum  titulo 
nominibus  in  iis  commemoratis  conjunguntur  tituli  P.  H. 
103  et  135. 

P.  H.  373  est  decretum  in  honorem  Neronis,  P.  H. 
410  in  honorem  Vespasiani ;  anno  p.  Chr.  n.  74.  positum 
esse  apparet  ex  vocibus  'uTiaTov  to  Tuqj.xxov  v.  4.  In 
eodem  lapide  ac  P.  H.  410  exstat  P.  H.  409  in  honorem 
Satyri  medici  cujusdam  compositus.  lam  homo  doctus 
Rayet,  Memoire  sur  File  de  Cos  putavit  titulum  P.  H. 
409  aliquanto  antiquiorem  esse,  cum  non  sit  verisimile, 
quod  ex    basi   statuae  imperatoris  basis  statuae  hominis 

privati  facta  sit. 

Alteri  p.  Chr.  n.  siieculo  tribuendos  esse  tituh>s 
i'.  H.  95-97  compositos  in  honorem  viri  Romani  M. 
Aelii  Sabiniani  Aelio  ex  nomine  apparet. 

In  titulo  P.  H.  415  Antoninus  Pius,  P.  H.  101  Mar- 
cus  Aurelius  et  Lucius  Verus,  P.  H.  100  Caracalla  et 
P.  H.  99  et  413  Greta  commemorantur. 

Alteri  alterius  p.  Chr.  n.  saeculi  parti  tribuendum 
esse  titulum  P.  H.  102  Sempronio  Sallustio  positum  ex 
nomine  Aurelii  Aristionis  apparet.  Ad  idem  tempus 
pertinent  P.  H.  392  Aurelio  Aristaichno  gymnasiarcho 
positus  et  P.  H.  394  in  honorem  hominis  cuiusdam  Au- 
relii  Kufi  conscriptus. 

Quorum  titulorum  raaxiraam  partem  parvulorura  si 
ad  sermonem  propius  accedimus,  plane  omnes  Doridem 
exhibere  videmus.  Sermonem  vulgarem  sine  ullis  formis 
Doricis  exhibent  solus  IMl.  75  Herodi  tetrarchae  a 
Philone  hospite  et  P.  H.  94  Tib.  Claudio  Cleonymo  ab 
uxore  positus  et  P.  H.  103,  cuius  origo  incerta  est.    De 


) 


{   !    ) 


"^  i  ♦ 


i 


V 


—     21     - 

titulis  P.  H.  99 — 101  et  415  iudicium  ferri  non  potest, 
cum  a  vel  v]  in  iis  non  occurrat.  Reliqui  tituli  omnes 
Doridera  exhibent  vel  certe  sermonem  vulgarem  formis 
Doricis  intermixtam.  Titulus  P.  H.  102  sermone  vulgari 
compositus  est  praescripto  a  i^ouXa  xai  6  ^a{j.oc  et  forma 
sTei{j.aaav  exceptis;  titulus  P.  H.  410  exhibet  dedicationem 
0  Sa{j.c^  0  'l5^{j.i(0LTav  et  in  tituluo  P.  H.  345  sermone 
vulgari  composito  exstant  formae  TLp.a^£VTa  v.  8  et 
8a{j.0D  V.   10. 

Si  ad  eos  spectamus,  (^ui  hos  titulos  ponendos  cura- 
verunt  videmus  plane  omnes  titulos  Doridem  exhibentes 
ab  re  publica  constitutos  esse.  In  titulis  P.  H  76—80, 
74 — 91  et  95 — 98  nomina  eorum,  qui  has  inscriptiones 
scribendas  ponendasque  curaverunt  non  afferuntur.  Qui- 
bus  cum  in  titulis  Niciae,  Xenophonti,  Aelio  Sabiniano 
nomen  euepyeTac  Tac  izoLzgiboQ  detur,  apparet  eos  ab  sena- 
tu  populoque  Coorum  positos  esse.  Sed  bene  Paton 
monet  inscriptionis  eiusdem  plura  exempla  —  tituli  P.  H. 
76  —  80,  84—91  et  95 — 97  inter  se  plane  eadem  voca- 
bula  exhibent  —  in  publico  posita  fuisse  non  verisimile 
esse.  Quae  quamquam  ita  se  habere  posse  Patoni  viro 
docto  concedo,  tamen  ex  ea  re,  quod  hi  tituli  omnes 
Doridem  omnesque  eadem  vocabula  exhibent,  apparere 
videtur  omnes  hos  titulos  ex  praescripto  publico  des- 
criptos  esse.  Nam  titulis  non  publicis  aevo  imperatorum 
Doridem  perraro  usurpari  ex  sescentis  testimoniis  in- 
tellegitur. 

Videmus  igitur  Coos  in  titulis  publicis  primi,  al- 
terius  atque  etiam  tertii  p.  Chr.  n.  saeculi  Doride  usos 
esse,  cum  in  titulo  P.  H.  413  in  honorem  Getae  impera- 
toris  composito  vocabula  o  8a{j.oc  o  ' Ia'3^{j.iG)Tav  occurrant. 
Est  fucus  quidam  Doricus  arte  et  consilio  servatus,  qui 
ab  sermone  vulgari  plane  solum  ea  re  distat,  quod  a 
longa  pro  7]  locum  suum  tenet,  cum  omnia  alia  Doridis 


,-> 


99       


23     - 


insignia  in  sermonem  vulgarem  abierint.  Legimus  ex. 
gr.  in  titulis  Doricis  AaXwxXsou^  P.  H.  344.4,  ©sp.iaToxXsouc 
P.  H.  409.9,  toXswc  P.  H.  95.6,  96.6  et  97.6,  cum  tituli 
P.  H.  76 — 80  in  honorem  Niciae  composite  etiam  formam 
TCoXio^  exhibeant.  Deinde  in  his  titulis  Doricis  omnia 
sermonis  vulgaris  huius  aevi  insignia  occurrunt;  t  sub- 
scriptum  omittitur  atque  falso  loco  adscribitur  et  et.  pro 
i,  L  pro  st.  scribitur  plane  eodem  modo  atque  in  titulis  vul- 
garibus.  Commemorandum  est  nos  tempus  duorum  titu- 
lorum  Doridem  exhibentium  P,  H.  115  et  116  non  ex 
Doridis  habitu  sed  ex  insigni  sermonis  vulgaris  peculiari 
definire  posse ;  sunt  publicae  laudationes  duarum  mulie- 
rum  inter  se  simillimae.  Exstat  enim  in  titulo  P.  H. 
115.  2  nomen  'Ava^''xX7]av  pro 'Ava^ixXetav;  y]  pro  ei  ante 
vocales  solum  inde  ab  anno  a.  Chr.  n.  fere  50.  usque  ad 
annum  fere  50.  p.  Chr.  n.  occurrere  satis  constat.  cf. 
§.  4.  2. 

Sermonem  vulgarem  exhibent  hi  tituli  Coi  aevi  Ro- 
mani  P.  H.  108,  120,  129,  131,  141,381,  (luorura  solum 
P.  H.  108  et  120  ab  senatu  populoque  Coorum  consti- 
tuti  sunt. 

5. 

rlus  dimidio  omnium  titulorum  in  insula  Co  ex- 
stantium  sunt  tituli  sepulcrales  scil.  P.  H.  155 — 325  ter 
apud  urbem  inventi  et  sexag^nta  tres  ex  pagis  Cois 
collecti.  Maximam  partera  eorura  aetati  Romanae  tri- 
buendani  esse  ex  nominibus  Roraanis ,  ex  litterarura 
formis  atque  ex  dialecto  apparet.  Ad  rationera  ruelius 
explanandara  affero  eos  titulos  sepulcrales  oratione  soluta 
corapositos  in  quibus  forraae  Doricae  occurrunt;  titulos 
aetate  Roraana  antiquiores  asterisco  notavi.  P.  H.  155, 
156,  157,  158,  165,  167,  183,  184,  *185,  196,  208,  =^=210 
*217,   *227,   *228,   *229,   265,  *267,  *271,  288,   *304, 


r 


i    • 


i>: 


)        1        < 


V 


*314,  327,  328,  333,  336,  341,  *342,  351,  353,  *354, 
*375,  376,  ^-377,  *378,  397,  *400,  416,  =^=417,425,427, 
*428,  *429,  430,  *431,  =^-434.  Sed  etiam  in  nonnullis 
horum  titulorum  forraas  linguae  vulgaris  invenimus.  In 
omnibus  reliquis  titulis  sepulcralibus  aut  forraae,  ex 
quibus  diiudicari  possit,  non  exstant  aut  ad  sermonera 
vulgarem  pertinent.  Qua  ex  re  optime  apparet  dialectum 
Doricara  aetate  imperatorura  Romanorum  e  consuetu- 
dine  populi  Coi  evanuisse  atque  lin^ua  vulgari  suo  loco 
raotam  esse. 

6. 

Ex  titulis  Cois  versibus  corapositis  novem  scil.  P. 
H  58,  137,  198,  218,  335,  343,  350,  418  et  419  di- 
sticha  elegiaca,  duo  P.  H.  322  et  325  triraetros  iambicos 
exhibent.  Qiiod  attinet  ad  serraonem  horum  titulorum, 
P.  H.  58,  335,  343  et  418  dialectum  Jonicam,  P.  H.  198, 
218  et  418  sermonem  valde  perraixtara  exhibent.  In 
titulo  P.  H.  198  occurrunt  formae  -ravSs  v.  1,  xou^iqv  v. 
1;  in  titulo  P.  H.  218  legimus  forraas  Doricas  XaXoi)[a]a 
V.  4,  'AC5a  V.  9,  KX£U[j,a)(^i6o^  v.  10.,  formas  lonicas 
7u[£]tp*^  V.  4,  xoupov  V.  lO,  formas  epicas  'At^ao  v.  3, 
dv  V.  3,  9^t{j.s'voia  v.  6;  P.  H.  419  exhibet  Doridera  ex- 
cepta  forraa  Y7]paXs'Yjv  v.  6.  Etiam  P.  H.  137  magnara 
partem  deletus  solura  forraas  Doricas  exhibet.  Qui  cum 
tituli  omnes  aevo  Romano  priores  esse  videantur,  titu- 
lus  P.  H.  350  ad  tenipus  recentius  pertinet ;  quamquam 
in  eo  viri  bello  contra  Athenienses  gesto  de  patria  bene 
raeriti  laudari  videntur  taraen,  quod  ad  litteras  atque 
ad  dialectura  attinet  —  i  subscriptura  vocabuli  vaCG)  v. 
2  omissura  est  —  ad  aetateni  multo  inferiorera  referendus 
est.  Paton  sententiara  profert  hos  versus  pertinere  ad 
raonumentum  virorum  bello  Peloponnesiaco  vel  bello  quod 
Athenienses  annis  357 — 55  a.  Chr.  n.  cum  sociis  gesse- 
runt  occisorum.    Quae  si  ita  se  habent,  coUigendum  est 


—     24     - 


25 


•t 

!:; 


i 


*'f 


f  I 


1:  i  I 


inscriptionem  huius  monumenti    aetate    imperatorum  re- 
novatam  esse. 

Ex  titulis  versibus  trimetris  compositis  titulus  P.  H. 
322  sermonem  vulgarem,  P.  H.  325  sermonem  mixtam 
exhibet;  exstant  in  eo  formae  Doricae  tolc  v.  1,  Ko^aiva^ 
V.  1,  Tav  V.  2,  TTo^^sivav  v.  2,  ^PCkovCboiQ  v.  3  Motpav  v. 
6;  contra  irijj.£pa  v.  6,  a^ifjAO^  v.  9,  ar||j.sla  v.  12  rjv  v. 
12.     Etiam  hic  titulus  aevo  Romano  prior  est. 

7. 

Denique  restat  ut  menda,  quae  in  titulis  Cois  ex- 
stant  uno  loco  coUecta  afFeram,  cum  ex  mendorum  cata- 
logo  bene  perspici  possit,  quae  fides  titulis  habenda  sit. 

1)  Menda  orta  ex  immutatione  litterarum  forma 
inter  se  similium. 

A2  pro  AE  occurrit  in  [Apijaxoxaa^j;  pro  'ApLcxoxAsO^ 
P.  H.  161.3.;  B  pro  P  in  Aia[xl?ac  P.  H.  368  YTII.  80, 
Ev^a^pixou  P.  H.  360.9,  T  pro  11  in  aTe-yToi  pru  c;t£7:to', 
P.  H.  37.  39;  A  pro  A  in  Asxltctuoj  pro  Asjxitcttou  P.  H. 
10  b.  2,  AuxSi^^Yj-]  pro  AuzaL^[r^;]  P.  H.  368  VI.  54, 
KoihiQC,  pro  KoiAic^  P.  H.  i)2.  2. ;  E  pro  2  feTroTV]  pro 
SsaTTOTrj  P.H.  360.8;  0  pro  O  vrjaaou  P.  H,  418.  1,  opoc 
P.  H.  161.  1 ;  A  pro  A.  Locum  stoc  i(p  ou  xaswvtl  Kapvciai, 
P.  H.  38,  11,  15  et  22,  de  quo  hucusque  dubitatum  est 
optime  emendaverunt  Prott  et  Ziehen,  Leges  Graecorum 
sacrae  I.  p.  25  scribentes  stoc  £9  °^  ^'^  sovtl  Kapveiai; 
'AyaXou  pro  'AyXaou  P.  H.  10  c.  50.  Aa{j.a76pa^  pro 
Aa[JiaYcpa^  P.  H.  10  c.  34.  (jl  pro  co  scribitur  in  a|j.£|j-7rTtj.r 
pro  a{j.£tj.7T:T(o^  P.  H.  310.  3;  hoc  mendum  ea  re  explana- 
tur,  quod  littera  o  in  hoc  titulo  formam  litterae  jx  in- 
versae  W  habet;  O  pro  0  occurrit  in  Porj^elv  P.  H.  3(5 
d.  26;  ripL^[j.r^aavTo  P.  H.   129.10,  ix.^Jaiv  D.  I.  3632.  12. 

2)  Menda  orta  ex  omissione  litterarum. 


( 


'( 


1v 


( 


V*. 


V 


xa  pro  xai  D.  I.  3619.  9.  aXav  pro  aXXav  D.  1.  3632. 

II,  Spa{j.av  pro  5pax[j.av  D.  I.  3632.30,  oaai  pro  oaaot,  D. 
L  363  2.  18  exstat  in  apographis;  atcf.  Th.  Reinach,  Revue 
des  etud.  Grecq.  5.  p.  253  qui  nos  docet  in  ectypo 
chartaceo  exstare  oaaot.;  Taua  pro  TauTa  D.  I.  3632.  12; 
evTTSTOTov  pro  £v:r£To'vTG)v  P.  H.  5.  5,  NLXLavr,xt,o'j  pro  NLXLav 
Nlxlou  P.  H.  9.8,  ap£^£v[T£c]  pro  aLp£^£v[T£r]  P.  H.  9.13, 
KaXXtavxToc  pro  KaXXLavaxTO^  10  c.  81,  [yu^vazoc  pro  [yv] 
vaLxoc  P.  H.  10  b.  74;  ^waLTpaTOi;  pro  2(0!jLaTpaT0<;  vel 
^oLCTpaTO?  P.  H.  10  d.  63;  aLp^a^o)  pro  aLp^LC^w  P.  H. 
37.  41,  a'jvP(o{j.oi:  pro  auvP(o{j.cL^  P.  H.  64.  4,  TOLai)v3G)[j.oc 
pro  tol;  auv|jG)[j.oL^  P.  H.  64.  4,  Haxcjvc^;  pro  HaxGivLc^ 
P.  H.  188.  3,  IIoXjvlxo  pro  IIoXuvlxou  P,  H.  225.  1,  T£^£pLou 
pro  TsLpspLou  P.  H.  250.  5  non  cum  Patone  pro  mendo 
habendum  est;  cf.  §.  1,  2,  Koltcd  pro  Kclvtcj  P.  H. 
250.  9,  rXrjvou  pro  raXiqvcj  P.  H.  288.  5,  NxoaTpaToi)  pro 
NLxoaTpaTou  P.  H.  387.  22y  [a]pxep£G)[^]  pro  [a]pxf£p£G)[c] 
P.  H.  395.  3,  'E[j.£VL6a  pro  'E[j.[j.£VL6a  P.  H.  404  b.  4. 

3)  Menda  orta  ex  adjectione  litterarum. 
a>cavo7raY£te(ov  pro  axavo7T:a7£La^(»)  vel  —  ^ol  D.  I  3632. 
1,  XaLp£acc  pro  XaLp^a^  P.  H.  10  c.  60,  aTuo^ovTo  to  Tat 
pro  azoSovTG)  Tal  P.  H.  37.  26;  ic[<;]  'AXxrjL^ac  P.  H. 
37.  60  at  £C  2aXxr^L8ac  Prott  et  Ziehen,  Leg.  Graec. 
sacr.  I.  p.  21;  tov  pro  t6  P.  H.  131.  5,  cl^e  £l  £LairjX^ov 
pro  ^LavjX^^ov   P.  H.    46  a.   11,  TaTa?  pro  tolq  P.  H.  368 

III.  70. 

4)  Menda  orta  ex  immutatione  vocalium  longarum 
breviumque. 

In  numero  mendorum  affero  exempla  huius  rei  in 
titulo  P.  H.  3632  exstantia  cum  Th.  Reinach,  Eev.  d. 
et.  Grecq.  5.  p.  253  nos  doceat  formas  litterarum  o  et 
0  fere  non  inter  se  differre.  cf.  §.  3. 

aX^LTov  pro  aX^LTG^v  D.  I.  3632.  5.  ^x^ovtol  pro  Ixovtl 
D.  I.  3632.  9  apographa;  at  Reinach  1.  c.  I^^ovtl. 


ii  i*- 


U 


26    — 


h 


X'-|^avo7coXav  pro  Xii^avoTirwXav  D.  I.  3632.  15,  caTTpiov 
pro  caTupLwv  D.  I.  3632.  15;  toi  pro  tmi  D.  I.  3632.  17. 
Etiani  pro  mendo  habendum  est  i^ofj-ot.  pro  gG)[j.(i)i  P.  H. 
36  a.  29,  cum  in  titulis  Cois  alterius  saeculi  haec  im- 
mutatio  nondum  occurrat. 

5)  Menda  orta  ex  permutatione  consonarum  si- 
milium. 

TrapaSoJou  pro  TrapaSc^ou  P.  H.  129.  2,  tstsuxs  pro 
ToTsuxs  P.  H.  137.  5;  E^t.xap7i:i[ou]  pro  'E:rLxap7rL[ou]. 
P.  H.  276.   1. 

6)  Menda  varia. 

oixoTusSov  pro  olvotusSwv  D.  I.  3632.  8,  a(j.7rsXocJTau- 
euvTwv  pro  a{JL7csXoaTaT£uvTG)v  D.  I.  3632.  9.  cf.  Reinach 
1.  c,  AaTpLxov  pro  loLzgixox)  D.  I.  3632.  16.  KAINOL  D. 
I.  2632.  21  apographa;  at  Reinach  KAirOI  pro  kolI  toi; 
KoTocSavt.  D.  I.  3632.  17,  HoTriSavt.  D.  I.  3632.  19, 
HoToiSavt.  I).  I.  3632,  24,  27  et  31  apographa;  Reinach  1.  c. 
docet  ubique  in  ectypo  charthaceo  exstare  IIoTSLSavL; 
[t]outol  D.I.  3632.  28  Bechtel  scribit;  Reinach  1.  c.  ex 
ectypo  chartaceo  toutoi..  cf.  §  31.  3.  EuTipiSa  pro  EuTVjptSa 
P.  H.  10  d.  63.  cf.  Blass,  Ausspr.d.Griech.^p.37  etMeister- 
hans  Gramm.  d.  att.  Inschr.-^  p.  15,  qui  docent  7]  in  i 
non  ante  alterum  aevi  imperatorum  saeculum  commu- 
tari  in  titulis  omniaque  quae  priora  esse  videantur  testi- 
nionia  spuria  esse.  TsXsJo[|j.s]va(.c  pro  T£Xsao[{j.s]vaL;  P.  H. 
27.  60;  iquTwv  P.  H.  37.  44  bene  se  habet  neque  cura 
Mtillensiefenio  D.  I.  3636.  44  in  auTwv  comniutandum  est. 
cf.  §  31.  2  et  §  2.  2.  B  II.  HHK  .  AI12\  pro  ^T|XaLG)v 
P.  H.  161.  3;  ^ikfiaToc;  pro  ^(Xiazoc,  P.  H.  304.  1;  cf. 
quae  docui  supra  de  EuTcpcSa  pro  EuTYjptSa;  -qKiov  pro 
r^Kio^  P.  H.  322.  8;  {j.£v  pro  p.£u  P.  H.  324.  4;  Eu9|j.0(Juv7j 
pro  Eu^pocuvYj  P.  H.  360.  1.  auvcwvaaca  pro  auvo(.vcY]aa'ja 
P.  H.  360.  3,  {j.aTop^  pro  [xaTpo^  P.  H.  368  II.  58;  oaXaiSia 


—     -27     — 

P.  H.  369.  4  in  aiotlChoL  commutare  vult  Paton;  quam 
conjecturam  rejecit  Mullensiefen  D.  I.  3707  adnot.,  cum 
de  sacrificio  Veneri  ofFerendo  agatur  neque  aliunde  cog- 
nitum  sit  Veneri  porculos  immolatos  esse.  ^oaTaaTou 
pro  ^(ocTpaTou  P.  H.  400.  2;  8a{j.o  HEBAETOIS  pro 
8a{j.oc  ^sPaaTcl^  P.  H.  412;  npwTiwroc  pro  IIpwTtwvoi; 
P.  H.  417.   3. 


\ 


Caput  I. 
D  e   V  o  e  a  1  i  b  Li  s, 


§  1. 
De  vocaUhus  hrevibiis. 

1.  a. 

cf.  Ahrens,  de  dial.  Dor.  p.  113  seqq.  Agitiir  de 
vocabulis,  in  quibiis  dialectus  Dorica  a  brevem  exhibet, 
ubi  aliae  linguae  Graecae  dialecti  e  brevem  habent. 

Initium  capiatur  ab  "ApT£{xic  nomine  deae.  Forma 
"Apra{j.ic  forte  in  titulis  Cois  non  occurrit;  legimus  so- 
lam  formam  vulgarem  ''ApTsjJiiv  P.  H.  372  in  titulo  recen- 
tiore.  Ex  deae  nomine  autem  derivatum  est  nomen 
mensis  'ApTap.(:Tio^  P.  H.  34.  30  et  382.  2.  Vulgarem 
nomini  deae  formam  etiam  exhibent  nomina  propria,  in 
quibus  primo  loco  nomen  deae  invenitur;  'ApT£{j.L8G)poc 
P.  H.  10  a.  61  et  bis. 

aTspoc  P.  H.  37.  49,  aTspov  P.  H.  38.  11  et  quater 
in  eodem  titulo,  aT^spou^]  P.  H.  37.  49;  de  origine  huius 
a  cf.  G.  Meyer,  Griech.  Gramm.^  p.  37.  seq.  qui  dicit 
vocalem  a  in  aTspcc  eodem  modo  ac  in  aTcXoO^  et  aTua^ 
ex  sm  ortam  esse  atque  e  formae  eTepo^  vocali  e  voca- 
buli  el^  assimilem  factam  esse. 

Capoc,  upo^  et  vocabula  derivata.  Haec  vocabula  a 
brevem  exhibent  nusquam  nisi  in  titulis  P.  H.  37—40, 


V 


i 


^ 


\ 


—    29    — 

quos  fortasse  partes  unius  magnae  inscriptionis  esse  at- 
que  ad  exitum  quarti  a.  Chr.  n.  saeculi  pertinere  supra 
docui.  Exempla  exstant  haec:  [apeii^  P.  H.  37.  51  et 
octies,  Ca[p£u]c  P.  H.  37.  39,  t!a[peLc]  P.  H.  39.  7,  Lape[iav] 
P.  H.  40  a.  15,  [apoxoLoi  P.  H.  37.  40,  lapoTcoiov  P.  H. 
37.  42,  [apo7uoi[ou<;]  P.  H.  37.  39.  lapeociivav  P.  H.  40  a. 
11;  sedecies  a  brevis  exstat.  Quod  ad  e  attinet,  exem- 
pla  leguntur  haec :  formas  singulas  vocabulorum  Cepo^  et 
Eepeu^  singulatim  afferri  necesse  est. 

lepou  P.  H.  367.  16  et  semel,  lepwi  P.  H.  1.  15  et 
ter,  Cepov  P.  H.  53.  2,  lepMv  P.  H.  36  a.  7  et  sexies, 
ugo[\>c]  P.  H.  369.  10,  lepa  P.  H.  349.  1  et  semel,  lepav 
P.  H.  42  a.  6  et  bis,  [£pa<;  P.  H.  29.  9  et  semel,  Cepa 
P.  H.  34.  10  et  vicies.  —  lepoxapu^  P.  H.  5.  19, 
lepoTTOLoc  P.  H.  37.  5  et  sexies,  lepoTafxiac  P.  H.  383.  5, 
CepoTa{jiteuo  P.  H.  345.  16.  —  tepeu^  P.  H.  37.  9  et  decies, 
Lepeo^  D.  I.  3619.  8  et  novies,  [ep-^jL  P.  H.  37.  50  et 
semel,  [epYJ  P.  H.  28.  5  et  semel,  L£p£a  P.  H.  106.  4  et 
semel,  [^peua  P.  H.  384.  16.  —  apxL^p-^  P.  H.  410.  2, 
apxL£p£a  P.  H.  345.  14.  —  [^pwauva  P.  H.  27.  7  et  no- 
vies.  —  [£p£La  P.  H.  27.  22  et  sexies,  [^pvj  P.  H.  386.  9, 
. LepeLov  P.  H.  35.  4  et  quater,  u^Le^peLa  P.  H.  27.  68  et 
semel,  Cepaa^aL  P.  H.  27.  25  et  semel,  [epow  P.  H.  386. 
1  et  semel,  y.0LZieg6o  P.  H.  363.  4  et  septies,  avLe^pwa^ 
P.H.  129.  7,  [epaTeuo  P.  H.  417.  3.  —  'hgoK^c  P.  H. 
10  b.  18  et  quinquies,  'lepov  P.  H.  10  b.  63  et  decies. 
Exstant  in  titulis  Cois  centum  quadraginta  exempla 
stirpis  [ep — . 

lam  ad  singulos  titulos  accedamus!  In  decretis 
senatus  populique  Coorum  stirpis  forma  [ap  —  non  legi- 
tur;  in  titulo  publico  antiquissimo  D.  I.  3611  vocabulum 
excidit  atque  in  titulo  et  ipso  satis  antiquo  P.  H.  1.  15 
legimus  formam  [epwL.  Forma  [ap-  solura  invenitur  in 
titulis  ad  res  sacras  pertinentibus  P.  H.  37—40,  qui  ad 


-ri 


I 


-     30     — 

exitum  quarti  a.  Ch.  n.  saeciili  pertinent.  In  his  titulis 
formae  lap  -  et  Csp  -  hanc  inter  se  rationem  habent;  in  ti- 
tulo  P.  ii.  37.  a  in  stirpe  vocabuli  Cepeu^  occurrit  ter, 
£  novies,  in  vocabulo  LspoTCoio^;  a  ter,  s  quater;  in  titulo 
P.  H.  38  stirps  Cap  -  occurrit  quater  Cep  -  numquam.  Vide- 
mus  igitur  ex  titulo  i'.  H.  37,  qui  maximi  est  momenti, 
cum  sit  longe  amplissimus  horum  quattuor  titulorum, 
stirpem  lap  -  nusquam  nisi  in  vocabulis  lapeuc  et  [apoTToio^ 
inveniri,  sed  etiam  his  in  vocabulis  stirpem  sermonis 
vulgaris  Cep  -  praeponderare.  In  titulo  P.  H.  38  forte 
stirps  isp  -  non  occurrit.  Quibus  ex  rebus  colligi  potest 
stirpem  [ap  -  anno  circiter  a.  Chr.  n.  trecentesimo  in  ti- 
tulis  Cois  apparere  devisse. 

Quod  ad  causam  mutationis  vocalis  a  in  e  pertinet, 
OsthofF,  Morph.  Unters.  4.  p.  lol  sententiam  profert 
adjectivuni  [apo^  analogiam  adjectivorum  in -spo?  exempli 
gratio  9o^?£p6r  secutum  esse.  Ad  hanc,  quam  probo, 
sententiam  haec  afferenda  habeo  :  in  titulo  P.  H.  37.  51 
legimus  verba  [spa  [apeuc  7rap£x.£t.  et  P.  H.  38.  4,  7  et  16 
^ust.  [ap£u^  xai  [spa  TCapfi/^st  atque  ex  reliquis  exemplis 
apparet  adjectivum  [spo^  numquam  in  titulis  Cois  a  ex- 
hibere.  Fortasse  hac  ex  re,  quod  in  titulis  Cois  stirps 
[ap-semper  ante  o  et  £,  numquam  ante  a  occurrit,  con- 
cludi  potest  mutationem  litterae  a  in  £  ortam  esse  iis 
in  formis,  ubi  a  vocalis  stirpem  [ap  -  secuta  sit  atque 
primum  formam  '^[apa  etc.  in  [^pa,  deinde  etiam  reliquas 
adjectivi  formas  commutatas  esse.  Utut  id  se  habet, 
ex  ea  re,  quod  in  titulis  Cois  solae  formae  [ap£Jc,  [apozoioc, 
[ap£G)a'Jva  inveniuntur  fortasse  colligi  potest  commuta- 
tionem  ortara  esse  in  adjectivo  [apo^. 

De  forma  genuina  vocis  [apo^  cf.  G.  Meyer,  Griech. 
Gramm.-  p.  109.  seq.  et  Brugmann,  Grundriss  d.  vergl. 
Gramm.  I.  p.  231.  Primariam  Graecae  linguae  formam 
fuisse    *taapoc   atque   a  inter   duas  vocales    excidisse  ap- 


: 


~     31     - 

paret  ex  voce  Sanscrita  isiras.  De  origine  vocalis  a 
autem  homines  docti  inter  se  discrepant.  G.  Meyer  1.  c. 
dicit  a  vocis  Graecae  et  i  vocis  Sanscritae  o 'ta  esse 
epenthesi  id  est  interpositione  vocalis  inter  consonam 
explosivam  et  liquidam  formamque  genuinam  esse  "isaros. 
Brugmann  1.  c.  putat  vocabula  [apoc  et  isiras  orta  esse 
ex  forma  genuina  *isrros  fissione  r  sonantis  in  rr  ante  vo- 
caleiii;  rr  in  lingua  Sanscrita  in  ir,  in  lingua  Graeca 
in  ap  transire  aliis  testimoniis  satis  constat.  Non  nego 
Brugmanni  sententiam    magis    mihi   arridere.     Huctenus 

de  hac  re. 

Vox  xa  invenitur  P.  H.  10  a.  17  et  undetricies.  cf. 
G.  Meyer,  Griech.  Gramm.^  p.  29,  Osthoff,  Perfect.  p. 
327  seqq. 

Tajj.v£Tai  P.  H.  38.  20.  cf.  G.  Meyer-  1.  c.  p.  27. 
Quae  verbi  forma  iam  apud  Homerum  legitur.  Deinde 
hanc  verbi  formam  etiam  in  titulo  Cretensi  C.  I.  G. 
2554  atque  in  tabulis  Heracleensibus  occurrere  docet 
Ahrens,  de  dial.  Dor.  p.   117. 

a  pro  0  occurrit  in  vocabulo  7U£VTaxaTL0i  P.  H.  367. 
112.  Exempla  terminationis  -  xaTioi  ex  Doride  contulit 
G.  Meyer,  Griech.  Gramm.^  p.  20.  Formas  in  -  xaTioi 
exeuntes  antiquiores  esse,  quam  formas  in  -  xoaLoi,  quae 
ex  analogia  formarum  in  -  xovTa  facta  sint,  docet  Brug- 
mann,  Kuhns  Ztsch.  24.  p.  QQ, 

2.    £. 

Ipc^vL  P.  H.  41  a.  2;  etiam  in  titulo  P.  H.  402.  8 
hanc  vocis  formam  in  lapide  infuisse  ex  litterarum  vesti- 
giis  apparet:  —  P2[£v]A;  at  ap<;£va  P.  H.  401.  15  et 
16;  cf.  G.  Meyer,  Griech.  Gramm.^  p.  34.  Forma  Ipaifjv 
legitur  apud  Herodotum,  in  titulo  Lesbico  D.  I.  293.  6 
atque  in  lege  Gortynia.  Conjectari  potest  hanc  formam 
£pa£VL  ex  lade  in  Doridem  Coorum  receptam  esse.    Quod 


iiiuiCi^ 


MOMIMMWiMMn 


■aiiMMMi 


—    32 


-     33     - 


ad  originera  hiiius  s  pro  a  pertinet  Meyer  1.  c.  senten- 
tiam  profert  syllabam  sp  -  in  hoc  vocabulo  contra  linguae 
Graecae  legem  ex  r  sonante  ortam  esse.  J.  Schmidt, 
Kuhns  Ztsch.  25  p.  23  putat  paradigraa  genuinum 
^epcMv,  *dpGsv6^  etc.  aliis  in  Graecae  linguae  dialectis  alio 
modo  aequatum  esse. 

De  s  pro  i  latina,  quae  in  transcriptione  vocabulorum 
Latinorum  in  titulis  Graecis  non  raro  occurrit,  optime 
egit  atque  ex  natura  i  brevis  linguae  Latinae  hanc 
scribendi  rationem  explanavit  Dittenberger  Hermes  6. 
p.   131  seqq. 

Ts^spiou  P.H    250.  5. 

3.    L 

i  pro  s  invenimus  in  vocabulo  taTia  P.  H.  37.  20 
et  quinquies,  'laTiabc  P.  H.  404  a.  9  et  semel;  at  £aT''a 
P.  H.  37.  48.  Quae  cum  res  praecipue  in  lade  occurrat, 
verisimile  est  has  formas  auctoritati  dialecti  Jonicae 
esse   tribuendas.   cf.   G.    Meyer,  Griech.  Gramm.^  p.  69. 

i  pro  \)  occurrit  bis  in  titulis  recentioribus:  SuaaXixT:' 
P.H.  218.  9,  2'.v9cpou  P.  H.  202. 

§■  2. 
De  vocalihiis  loufjis. 

1.  a. 

A.  ji  gemiiinr. 

Doridis  a  longam,  cui  in  dialecto  Jonica  t^,  in  dia- 
lecto  Attica  r^  et  a  respondent,  genuinam  Graecae  lin- 
guae  esse  vocalem  comparatione  linguarum  satis  constat. 
Invenitur  a  longa  in  stirpe  vocabulorum  et  in  termina- 
tionibus  declinationis  in  a.  In  stirpe  permultorum  vo- 
cabulorum   a  rationem  habet  cum  vocalibus  a  et  o,  sed 


V 


I 


exstant  etiam  permulta  vocabula,  ubi   haec   ratio   nullo 
modo  probari  potest. 

I.   a  in  stirpe  vocabulorum. 

aY$o[j.air  De  etymologia  huius  verbi  homines  docti 
inter  se  certant;  Curtius,  Griech.  Etymol.'*  p.  170  et 
677  putat  separari  verbum  YiYsca^^ai  ab  verbo  ayd)  non 
posse.  Lottner,  Kuhns  Ztsch.  5.  p.  240  autem  hoc 
verbum  ab  aysLv  separat  atque  putat  stirpem  ay  -  Tjy  - 
eandem  esse  quam  invenimus  in  verbo  latino  sagire 
jSpiiren,  forschen'  atque  in  sagax.  -  G.  Meyer,  Griech. 
Gramm.^  p.  52  sententiam  Lottneri  probat  atque  dicit 
verbum  ays^op-ai  a  longam  pro  o  exhibere,  cum  ex 
stirpe  *sag  -  derivatum  sit.  Exempla  in  titulis  Cois  ex- 
stant  haec: 

s^aYsujj.svoc  P.  H.  367.  33.  Deinde  stirps  ays-, 
quae  pertinet  ad  praesens  ayso{j.a!.  et  stirps  aYYja  -  ad 
aoristum  oLjr^aoia^^oLi  in  permultis  nominibus  propriis  oc- 
currunt;  cf.  Bechtel  und  Fick,  Griech.  Personennamen.^ 
p.   134. 

'AYT^va?  P.  H.  49  a.  4,  '  A-^i-izoliQ  P.  H.  368  I.  36 
et  bis,  'A-yLa?  P.  H.  368  11.  19  et  bis,  ' AyeiKovi^;  P.  H. 
368  III.  47  et  bis,  'AYTiTwp  P.  H.  56.  3  et  bis.  — 
'AyifJa-avSpo^  P.  H.  328.  7  et  semel,  'Ayiqa-t.TCTroc  P.  H- 
12  a.  13,  ' Ajr^ai-ylriQ  P.  H.  368  V.  16  et  sexies,  ' Ajr^aL- 
xpaTT|^  P.  H.  67.  1  et  semel,  ^  A^{riai-viy.oQ  P.  H.  368.  V. 
49  et  semel,  "A^^r^aic,  P.  H.  368  I.  4  et  quinquies, 'AyT^aLa^ 
P.  H.  10  c.  4  et  sedecies,  'AyTiaov  P.  H.  368  VIII.  22 
et  semel. 

'Aliri  P.  H.  368  I.  77  et  quater^AXtc^wpoc  P.  H.  50.  2. 

a{j.s'pa :  afjispat,  dat.  sing.  P.  H.  35.  6  et  novies,  afispav 
P.  H.  367.  69,  a[j,s[pac]  P.  H.  40  a.  17. 

Pa}j.a  P.  H.  412. 

8a{j.oc:  hoLikOQ  P.  H.  5.  20  et  vicies  sexies,  5a[j.o'j  P. 
H.  7.  5  et  vicies  ter,  5a{j.wi  P.  H.  1.  1  et  septies  decies, 

3 


^mmm 


ifimiimmmmiiii^m'^'^'!''^*'*^''! 


jiyw!i^WWiW''*'*ijW*' 


—     34     - 

6a{xov  P.  H.  1.  4  et  semel.  —  5a(j.6ao^  P.  H.  37.  39  et 
semel,  8a[xoa'.£J6)  P.  H.  344.  10,  5a[x6Ta^  P.  H.  382.  13 
et  ter.  —  8a[j.-apx£^«  ?•  H.  417.  4,  ?)ajj.-apx£(o  P.  H.  344. 
16  et  bis,  Sa[j.o-^oiv[La]  P.  H.  34.  70,  5a[j.o-T£XTic  P.  H. 
34.  46  et  serael.  —  a7r6-5ap.o<;  P.  H.  10  a.  60  et  semel, 
£v-5a[j.oc  P.  H.  367.  23,  im-hoi^LioL  P.  H.  5.  3.  —  Aa[j.- 
ay6pa^  P.  H.  10  c.  3  et  semel,  Aa{j.o-xX%  P.  H.  368 
VIII.  79  et  qiiater,  Aa[j.6-xoa[j.o^  P.  H.  49.  a.  5  et  semel, 
Aa[j.o-xpaTY];;  P.  H.  368  I.  79  et  septies,  Aa[j.6-xp!.Toc  P. 
H.  10  a.  46  et  quater,  Aajj.6-Xo[x,oc]  P.  H.  47.  5,  Aa[j.o- 
[vi]x7)  P.  H.  165  a.  1,  Aa[j.6-^£Voc  numm.  46,  Aa[j.o-(j^£vir]^ 
P.  H.  368  V.  73  et  bis,  Aa[j.6-aTpaT0?  10  a.  67  et  ter, 
Aa[j.o-9(ov  P.  H.  10  b.  25  et  quinquies,  Aa[j.6-xapL<;  P.  H. 
368  I.  75  et  bis,  Aa[j.wv  numm.  109.  —  ' A[y]oL<ji--ha\i.c:; 
P.  H.  368  VI.  47,  ' A\y.i-hoLiLo^  P.  H.  10  a.  46  et  unde- 
cies,  'ApiaT6-5a[j.oc  P.  H.  387.  13  et  bis,  'Apx£-Sa[j.o;  P. 
H.  10  b.  77,  ' Agii-hoLiLO(;  P,  H.  10  a.  39  et  undecies, 
Ep[j.6-5a[j.oc  P.  H.  10  a.  55,  Eu-8a{j.0(;  P.  H.  10  b.  11  et 
quinquies,  KA£u-6a[[j.ocl  P.  H.  47.  13,  nav-8a[j.o<;  P.  H. 
401.  12,  ll£ta':-5a[j.o^  P.  H.  10  b.  76,  TL[j.6-5aaoc  P.  H. 
404  a.  3  et  bis,  XaLp£-8a[j.oc  P.  H.  10  b.  32  et  quater, 
Xapi-5a[j.oc  P.  H.  44.  14  et  ter.  cf.  Bechtel  und  Fick, 
Griech.  Personn.-  p.  94.  seqq. 

iziTOihaoQ  D.  I.  3619.  10  et  semel. 

SaAWTo?  P.  H.  419.  4. 

^a[j.ia  P.  H.  27.  16,  Sa[j.L6«  P.  H.  40  a.   14. 

laTp6c  P,  H.  344.  10  et  ter,  apx-LaTp6c  P.  H.  345. 
3  et  bis,  'loLzgo-ylric,  numm.  55. 

yoLizoc,  P.  H.  36  a.  3  et  quater. 

xapul  P.  H.  37.  5  et  quater,  [^poxapu^  P.  H.  5.  19, 
xapuaao  P,  H.  37.  32  et  semel,  aTroxapuaao)  P.  H.  37.  19, 
TCpo-xapuaaG)  P.  H.  38.  13  et  bis. 

xXapoc;  P.  H.  367.  93,  oX[6]xXap[oc]  P.  H.  29.  9, 
[£7i:i]xXap(0!ja[vT(o]  D.  I.  3611.  21. 


^ 


1 


4 


i 


)     * 


-     35    — 

X£xpa[j.£voc  P.  H.  37.  30  et  semel,  xpaTirjp  P.  H.  37, 
50  et  semel. 

[j.aTT|p:  [j.aTp6c  P.  H.  12  a.  23  et  centies  duode- 
sexagies,  [j.aTepa  P.  H.  130.   1. 

(j.axo-  P.  H.  152.  13. 

[j.va[j.a  P.  H.  130.  8.  et  ter,  \i7r6[j,va[[j.a]  P.  H.  10  a. 
18.  deinde  nomina  propria,  quae  pertinent  ad  [ivaaaa^at 
et  [j,vaaT6^:  Mvaa'!-^£0(;  P.  H.  368  VI.  64,  MvaaL-(j.axo? 
numm.  61,  Mvaa-[j.7]57]^  P.  H.  368  VI.  64.  —  ApL-[jvaaTO(; 
P.  H.  368  I.  5  et  semel.  e£u-[j.vac7Toc  P.  H.  10  d.  33, 
noX^J-[j.vaaTO^  P.  H.  10  c.  28  et  sexies;  cf.  Bechtel  und 
Fick,  Griech.  Persnn.^  p.  209  seq. 

vaou  P.  H.  38.  10  et  semel,  va(OL  P.  H.  38.  9,  va6v 
P,  H.  61.  4  et  semel  pertinent  ad  vaoij. 

vawv  gen.  pl.  D.  I.  3632.  31  ad  vau^  pertinet. 

vaoo^  P.  H.  350,  1. 

Ad  ovaaat,  et  oviva^j.t,  pertinent  nomina  propria  quae- 
dam,  cf.  Griech.  Persnn.^  p.  225.  'Ovaa-YevTj^  D.  I.  3611. 
11,  'OvaaL-xXTJc  P.  H.  10  b,  23  et  decies, 'OvaTopiSac  P.  H. 
10  c.   12  ad  'OvaTfcjp. 

xXav  P.  H.  27.  26. 

Tupaaic  P.  H.  30.  9. 

ad[j.a  P.  H.  327.  2  et  ter,  £7rLaa[j.[aLv]6[-[j.]£voc  P,  H. 
384.  7.  £i)aa[j.o[T£p]a  P.  H.  367.  96. 

axavoTuay^la^i^at,  D.  I.  3632  et  quater  decies. 

laTafJLi.:  xa*^£aTax6a!.  D.  I.  3611.  10;  ad  aTaaai  re- 
ferendum  est  nomen  STaa-ayopLvo^  P.  H.  10  d.  66,  — 
auaTa[j.a  P,  H.  119,  12. 

eTj9a[j.ia  P.  H.  37.  32. 

ij^d^o^  P.  H.  384.  19,  4'a9'.^[j.a  P.  H.  9.  5  et  tredecies, 

4>a9L[a^£VTa]  D.  I.  3611.  11. 


iiiiiliiin wiiifliiiS^ 


36     — 


II.  a  in  terminationibus. 

a)  De  a  longa  declinationis  primae  cf.  §  16  ubi  hanc 
rem  tractavi.  Hoc  loco  solum  afiferendum  est  vocabulum 
(jTs^ava^opwv  P.  H.  61.  3,  quod  ex  analogia  vocabulorum 
compositorum,  quae  primo  loco  vocabulum  primae  decli- 
nationis  exhibent,  factum  est. 

b)  Terminationem  -ax-  in  Doride  a  longam  exhibere 
apparet  ex  nomine  Mupjxa^  P.  H.  368  V.  12.  cf  Gr.  Meyer, 
Griech.   Gramm.^  p.  60. 

c)  Tertio  loco  afFerendae  sunt  formae  verborum  in  -  ao), 
quae  a  longam  exhibent. 

a)  antecedit  t  vel  p: 
hgda[eT]oLi  P.  H.  27.   10,  eTrspa^ja  P.  H.   198.  6. 

P)  antecedunt  aliae  consonae: 

vixaaaf^:]  P.  H  59.  2,  vLxaaavTa  P.  H.  105.  2  etsemel; 
sTLp.aas  P.  H.  373.  2  et  semel,  eTSLfJiaasv  P.  H.  103.  3 
eTsitxaaav  P.  H.  105.  1  et  ter,  T£Tijj.axavTt.  P.  H.  13.  28, 
TL[j.a^sL^  D.  1.  3611.  15  et  semel,  TST'.[jia[jLsvo^  P.  H.  34.  22. 
Quod  attinet  ad  vocabula  his  ex  verbis  derivata  et  com- 
posita,  haec  exstant  exempla: 

a.  Ad  apao{xat.  pertinent  nomina  propria  quaedam: 
Eu-apaTo^  P.  H.  27.  6  et  quator,  'ApaTiov  P.  H.  368  I. 
62  et  bis;  cf.  Bechtel  und  Fick,  Gr.  Persnn.-  p.  64. 

"^'j^j.taTT^pLov  P.  H.  36  d.   13  ad  jujj.taG). 

^.  NtxacLMv  P.  H.  10  d.  47,  NcxaTiov  P.  H.  368  III.  3; 
cf.  Bechtel  und  Fick,  Gr.  Psnn.^  p    218. 


II.  X  longa  productioue  et  coiiliaetloiie  ui  la. 

I.    a  productione  orta. 

In  Doride  a  in  a  producitur  in  vocabulis  composi 
tis,  quorum  altera  pars  ab  a  incipit. 


i 


I 


!• 


^     i 


i 


i 


V 


—    37    -- 

faTpa]T-aY6c  P.  H.  27.  3,  [jTpaTj-ayov  P.  H.  128.  2, 
[(jTpaTJ-ayoL  P.  H.  32  a.  1,  CTpaTaYTiaa^  P.  H.  65.  4  et 
semel;  yop-ayo^  P.  H.  45  a.  8  et  bis. 

7uav-a[Yi)pic]  P.  H.  36  a.  22,  7ravaYu[psic]  P.  H.  367.  58. 

'AvT-avwp  P.  H.  344.  1,  [Ei>]-av(op  P.  H.  10  d.  42, 
Ntx-avcop  P.  H.  114.  1;  cf.  Bechtel  und  Fick,  Gr.  Prsnn.^ 
p.  59.  seq. 

KXs-ayopo^  P.  H.  406.   7.  cf.   Gr.  Prsnn.^  44  seq. 

In  verbis  ab  a  incipientibus  augmentum  temporale 
in  Doride   est   a  - : 

a[ps'^sv  P.  H.  12a.  11,  aip7]{j.£voi  P.  H.  30.  5,  aCps^Tj 
P.  H.  14.  15;  sVaYYSLXavTo  P.  H.  387.  1. 

II.    a  contractione  orta. 

OL  +  ol:  ya  D.  I.  3632.  14  et  bis;  de  a  vocabuli 
avaX(i)jj.a  P.  H.  27.  21  et  quater  dicendum  est  vocabula 
avaXiaxG)  ex  avaFaXLaxG),  dvaXoo)  et  dvdXG){j.a  principio 
certe  a  longam  exhibuisse ;  cf.  Wackernagel,  Kuhns 
Ztsch.  25,  p.  269.  Sed  cum  a  longa  vocabulorum  dva- 
XiaxG)  etc.  in  lingua  Graeca  recentiore  correpta  sit,  fortasse 
etiam   in  Doride  Coa  dvaX(0{j.a  pronunciatum  est. 

a-hs:  Quamquam  in  universum  in  Doride  a  +  s  in 
vj  contrahitur,  tamen  occurrit  forma  [ijspda^ai.  P.  H. 
27.  25;  verisimile  est  hanc  forraam  auctoritate  sermonis 
vulgaris  exstitisse.  Non  Doridi  sed  linguae  vulgari  etiam 
tribuendae  sint  hae  formae:  xpda^^ai  P.  H.  36  c.  8  et  12, 
Xpdc^^ii)  P.  H.  36  c.  29;  TuapaaxsydTs  P.  H.  36  d.  2.  cf. 
§  26^3. 

a-f  o:  vdxopoc  P.  H.  28.  4,  vaTcoid^;  P.  H.  367.  5  et 
sexies;  deinde  a  +  o  in  a  contrahitur  in  genetivo  sing. 
masculinorum  in  -  cnc,  exempli  gratia  Nixayopa  ex  Nixa- 
yopao;  cf.  §  16.  2. 

a-f  G)  in  a  contrahitur  in  genetivo  plur.  femininarum 
in  -a,  ex.  gr.  Tdv,  5paxp.dv  cf.  §  16.  1.  Deinde  etiam  a 


N#WHI%l«M>M><i#!i|M< 


Wp«iW«il8J«piBMWfej^^ 


—    38     — 


longam  ex  ao  contractam  invenimus  in  vocabulo  IlomSav; 
exstat  dativus  IlomSavi  D.  I.  3632.  21  et  sexies;  deri- 
vatum  est  vocabulum  [IIoTjsLSavca  P.  H.  43  b    2. 

0  +  a  in  Doride  in  a  contrahi  Ahrens,  de  dial.  Dor. 
p.  222  testimoniis  praecipue  ex  codicibus  haustis  nixus 
disertis  verbis  negat.  Quo  modo  rationem  inter  formam 
Doricam  izgoLTOc.  et  formam  vulgarem  xpwTO^  satis  expli- 
care  non  potest;  cf.  Ahrens  1.  c.  p.  181.  Homines  docti 
recentiores  cum  Ahrensio  non  plane  consentiunt.  Blass- 
Kuhner,  Griech.  Clramm.  tom.  I.  p.  205  dicit  o  -f-  a  in 
Doride  exceptione  in  a  contrahi  in  voce  Trpaxo^  ex  *7i:po- 
axo^.  Gr.  Meyer,  Griech.  Graram.-^  p.  154  autem  dicit : 
,das  durch  keinerlei  Rucksichten  gestorte  Kontraktions- 
produkt  von  oa  ist  dorisch  a/.  Quod  ego  quidera  sciam, 
nullus  hominum  doctorum  recentiorum  negat  formas  izgixo^ 
et  TUpwTo^  ad  formam  primariam  *Tcpo-aTo^  vel  ^TUpoFaxo^ 
revocandas  esse.  Verisimile  est  oa  in  Doride  pura  in 
a  contrahi  etiam  ea  re,  quod  ao  in  sescentis  genetivis 
masculinorum  in  -a^  in  a  contrahitur.  Qua  de  causa 
Meyeri  sententiam  oa  in  Doride  pura  in  a  contrahi  accipio. 
In  titulis  Cois  exempla  exstant  haec:  TrpaToi  P.  H.  37.  8, 
TcpaTav  P.  H.  27.  12,  TupaTov  P.  H.  104.  4;  [IIpJaTayopac 
numm.  83. 

0  +  a  in  a  contrahitur  in  vocabulo  Ba^po[fjLLG)(.]  P.  H.  29. 
18,  BaTpofiLOj  P.  H.  27.  1  et  bis,  BaTpo[|j.i:]G)[L]  P.  H.  27.  12. 


m 


Rl. 


i:l 

M 

r' 
1< 
itil 

i 


C.  OL  longa  iii  lingua  Graeca  aHo  iiiudo  orla. 

Reductione  duarum  in  unam  consonarum  in  Doride 
a,  in  dialectis  reliquis  7]  exstitisse  putat  G.  Meyer, 
Griech.  Gramra.-  pag.  77  seq, 

a[j.(ov  gen.  pl.  pron.  pers.  P.H.  8. 5  att.  Yj(X£l^aeol.  a|j.jj.£^. 

czoCkOL  D.  I.  3G11  et  undecies;  att.  jon.  cjTTrjXifj  acol. 
CTaAXa;  Aliter  Bechtel,  Bezz.  Beitr.  7.  pag.  257,  qui 
putat  azoikoL  eandeni  esse  vocem  ac  vox  gothica  stols. 


li-? 


V 


—     39     - 


Eodem  loco  G.  Meyer  etiam  a  longam  vocabulorum 
G£Aava  et  £ipava  tractat  nixus  scribendi  ratione  a^Xavva 
Sappho  fragra.  52.   1. 


i 


1 
l 


D.  a  in  nominibus  propriis. 

Noraina  propria  praecipue  deorum  ab  religuis  voci- 
bus  separanda  esse  existimavi,  cum  his  in  nominibus 
persaepe  de  orisyine  vocalis  a  certi  quidquam  dici  non 
possit.  In  nominibus  eorum  deorura ,  quorura  cultus 
veneratioque  migratione  Doriensiura  prior  erat  y\  vocalem 
genuinam  fuisse  atque  deinde,  cum  deorum  cultus  ad 
Dorienses  pervenisset,  Doridi  assimilia  facta  esse  nomina 
facile  apparet. 

a)  nomina  propria,  quae  sohim  in  Doride  a  longam 
exhibent : 

'A^ava  P.  H.  34.  20  et  sexies,  'A^avaia  P.  H.  37. 
56  et  bis,  'AMvatc  dat.  pl.  nominis  urbis  P.  H.  7.  9, 
'A^av-LTCTTo-  P.  H.  10  b.  15,  'A^avJAo-  P.  H.  10  b.  44  et 
serael,  '  A^iiravatcJTat.  P.  H.   158.  2. 

'AcxAax'-0(;  P.  H.  30.  6  et  decies,  'AozXcxziaSac  P.  H. 
50.  3,  ' KcyloLiziLi^i  P.  H.  8.  7,  'AaxXaTriW  D.  I.  3619.  3 
et  semel, 'AaxAaTToia  P.  H.   104.  8. 

AaXio:;  nomen  raensis  P.  H.  30.  1  et  quater,  AaXio- 
xX%  P.  H.  344.  3. 

Aafj.aT7]p  P.  H.  386.  1  et  serael,  Aa[jLaTpioc  P.  H.  10  b. 
61   et  undecies. 

["'EJXXava^  acc.  plur.  P  H.  128.  6,  'EXXavwo^  P.  H. 
398.  2  et  semel. 

Ka^cato^  P.  H.  54.  2  et  semel. 

b)  nomina  propria,  quae  etiam  in  dialecto  Attica  a, 
in  dialecto  Jonica  autem  y]  exhibent. 

0pa'.c7cra    P.   H.  301. 


i 


i 


|,s 


—     40     — 

Quem  si  longum  catalogum  vocabulorum  perlustra- 
mus,  in  quibus  dialectus  Dorica  alongam  exhibet,  videmus 
iure  Ahrensium  de  dial.  Dor.  p.  126  dixisse  nulla  re 
dialectum  Doricam  apertius  ab  Jonica  et  Attica  distingui, 
quam  frequenti  longi  a  pro  t]  usu.  In  titulis  publicis 
Cois  aevi  imperatorum,  qui  Doridem  non  naturalem  sed 
arte  quaesitam  exhibent  videmus  a  mansisse  etiam  eo 
tempore,  cum  plane  omnia  alia  Doridis  insignia  ad  ser- 
monem  vulgarem  assimilia  facta  sint.  "^^ramen  etiam  in 
titulis  Cois  formae  vulgares,  quae  t]  pro  a  exhibent,  non 
raro  occurrunt,  cum  totae  inscriptiones  lingua  vulgari 
compositae  sint  et  in  titulis  Doricis  vocabula  sermonis 
vulgaris  inveniantur.  Ad  rationem  inter  formas  Doricas 
et  formas  vulgares  melius  explanandam  catalogum  voca- 
bulorum  y]  pro  a  exhibentium  eodem  modo  institutum 
atque  eorum,   quae  a  exhibent,  affero. 

A.  I. 

'Av6po{j.v7]aTopi5ai  P.  H.   151. 

^£ii7]xsv  P.  H.  8.  5,  [{j.]£Ta3£^7]X£v  P.  H.  8.  4. 

8r^{j.oc  P.  H.  58.  3,  5ri[j.[ov]  P.  H.  108.  11  et  semel, 
8y][j.£  P.  H.  418.  1,  ^7]{j.oGL'/](,  P.  H.  58.  12,  'Avn^d&r^- 
[LOQ  P.  H.  11.  8  et  368  I.  55,  '  Avt':-67]{j.oc  P.  H.  398,  G, 
A7][j.G)  P.  H.  355.  1  et  semel. 

a-S7]Xoc  P.  H.  325    8. 

7]Y7]aa{j.£vov  P.  H.  102.  16,  'HYscTpaToc  P.  H.  177.  1, 
r,7£{j.G)v  P.  H.   102.  13. 

'H6£la  P.  H.  121.  3. 

"HXioc  P.  H.  64.  3,  'HXio^wpo-  P.  H.  177.  2  et  semel, 
'HX(.69[avT0?]  P.  H.  290  et  semel,  "HXiSo^  gen.  sing.  ad 
'HXl?  P.  H.  250.  11;  cf.  Bechtel  und  Fick,  Gr.  Psnn.^ 
p.  136. 

Vspa  P.  H.  325.  6,  rniigon-  P.  H.  108.  11  et  semel. 

'H^aiCTLov  P.  H.  205.  2. 


/> 


i 


1  ^ 


-     41     — 

x7]5£Tai  P.  H.  163.  2. 

y.^K[oQ]  P.  H.  36  b.  22. 

{j.r,T7]p  P.  H.  225.  2,  |j.r^Tpoc  P.  H.  251.  2,  M7]Tpc5Mpoc 
P.  H.  49  b.  7,  Mr^TpoTToXic  P.  H.  105.  6,  M7]Tpo9av7]c 
P.  H.  10  a.  63  et  bis. 

|j.v7i{j.a  P.  H.  225.  2  et  semel,  {iTc6{j.v7]{j.a  P.  H.  141.  3, 
{j-V7]{j.£i:ov  P.  H.  163.  1  et  semel,  a£i|j.v7]cjToc  P.  H.  218.  4 
et  semel. 

v^aaoc  P.  H.  418.  1,  N7]mc  P.  H.  184.  1. 
'Ovr;a(,{j.o?  P.  H.  47.  8,  'Ov7](jacV  P.  H.  6c). 
7U7]y7J?  p.  H.  218.  8. 
va'j7:rff6(;  P.  H.   129.  4. 
criiLOL  P.  H.  418.  8,  c;7]{j.£l[a]  P.  H.  325.   11. 
ci^r^po^  P.  H.   102.  18. 

av-£aTr^aav  P.  H.  392.  13,    iK-iaxriaev   P.  H.  225.  1, 
auv£c7T7]xula  D.  I.  3632.  20. 
xr^kUoQ  P.  H.  218.  9. 
^7]9ic^{j.a  P.  H.   108.  23. 

A.  II.  a. 

'ExaTrjaa  P.  H.  105.  9  et  semel,  NtxTJ-^opo;  P.  H. 
44.  25  et  ter,  c^tr^poai^]?  P.  H.  58.  5. 

A.  II.  c. 

Y£vv7]^r|a[o{j-£voi^]  P.  H.  381.  3,  nxr^azi  P.  H.  70, 
T£X[£UT]r;aavTa  P.  H.  352.  3,  £Tt{j.7]a£  P.  H.  394.  2,  £T£i. 
fj.r^a£v  P.  H.  120.  1,  £T£L{j.r^aav  P.  H.  73.  6,  ToX{j.r;ar^i 
P.  H.  36  d.   18. 

B.  I. 

'Ay-7]vg)p  P.  H.  12  a.  22;  —  xaT-7]YaYov  P.  H.  322.  6, 
£7t:-7jY7£X{j.£voi  P.  H.  10  d.  65,  r^pt.^{j.7]c;avTo  P.  H.  129.  10. 
—  'Apy7]Y£a(.a  P.  H.  105.  16  et  semel,  >cuv7]y£a''(ov  P.  H. 
141.  3.' 


—     42     — 

B.  II. 

poYj^siv  P.  H.  36  d.  26,  Boyj^o^;  P.  H.  10  c.  68  et 
semel;  si  spectamus  ad  formam  Ba8p6fj.to^  etiam  hac  in 
voce  a  longam  exspectamus.  Forma  e^a*^oiQ  exstat  D.  I. 
304  a.  21.  pa^osvTi  D.  I.  281  a.  27,  b.  37.  in  titulis 
Lesbicis.  cf.  G.  Meyer,  Gr.  Gramm.-  p.   154. 

c. 

Tj[i.(3v  P.  H.  131.  6  et  semel,  Yi[{j.£Tsp]o!.^  P.  H.  36  d. 
44,  aT7]XY)  P.  H.  319.  19. 

£ip7]v7]  P.  H.  102.  7  et  semel,  Eipr^vv]  P.  H.  278.  1 
et  semel,  Eipr|valo^  P.  H.  125.  1  et  et  quater,  EipT|Vatc 
P.  H.  422.  1. 

D. 

'A^Yjvaioc  D.  I.  3614.  4,  'A^Tjv-aYopa^  P.  H.  368 
VI.  35  et  semel,  'A^7]v6-5G)po?  P.  H.  72,  'A>|Vo->«X%  P.H. 
174  b.  1  et  semel,  'A^Yjvat;  P.  H.  152.  2  et  bis,  '  A^yivlwv 
P.  H.  399.  1  et  semel,  'A^yjvatc^Tat.  P.  H.  157.  3,  Hav- 
a^TjVatoiav  P.  H.  58.  9. 

'AcxXtjttlc^;  P.  H.  406.  11  et  semel,  'AaxXir]7:i6-8(opo^ 
P.  H.  237.  2,  'AaxXvjTLiaSY]^  P.  H.  71  et  quinquies. 

ATiixYJTpLOC  P.  11.  176  et  quinquies,  A'r]jj.T|Tp'!a  P.  H. 
279.    1,  AY]{xT|Tpiav6[c]  P.  H.  189.  4. 

Si  catalogum  vocabulorum,  in  quibus  y]  pro  a  occurrit, 
atque  inscriptiones,  in  quibus  haec  vocabula  leguntur, 
perlustramus  in  universum  haec  dicere  possumus.  In 
titulis  Doridem  exhibentibus  y]  pro  a  non  occurrit  exceptis 
nominibus  propriis;  sed  ubi  y]  pro  a  in  nominibus  prop- 
riis  titulorum  Doridem  exhibentium  invenitur  semper 
conjectari  potest,  haec  esse  nomina  hominum  peregri- 
norum.  Formas  y]  et  a  exhibentes  intermixtas  inveni- 
mus  solum  in  titulis  versibus  compositis ;  reliquae  formae, 
quae  y]  exhibent  in  titulis  sermone  vulgari  compositis  le- 
guntur.     Videmus  a  in  titulis  Doricis  numquam  loco  suo 


i:- 


v.i  i 


k 


43 


motam  esse  atque  etiam  in  Doride  arte  quaesita  aevi 
imperatorum  insigne  primum  raaximumque  dialecti  fuisse. 
Hucusque  de  hac  re. 

2.    7). 

Hoc  loco  tractanda  est  littera  y],  quae  ne  in  Doride 
quidem    in  a  commutatur  sed  locum  suum  tenet. 

A.  T|  genuina. 

I.  T|  in  stirpe  vocabulorum. 

vYjpaXso-  P.  H.  419.  6,  'ETZi-jr^gir  P.  H.  10  d.  30  et 
ter  pertinet  ad  yYJpa;;  cf.  Becht.  und  Fick.  Gr.  Prsnn.^p.  86. 

iKzi-hy]   P.  H.    1.  2  et  quater. 

Zy]v(!  dat.  sg.  P.  H.  37.  24  et  quater;  y]  hac  in  forma 
omnibus  Graecis  communem  atque  fornias  a  longam  ex- 
hibentes  hyperdoricas  esse  probat  G.  ]\[eyer,  Griech. 
Gramm.2  pag.  314.  Deinde  huc  pertinent  nomina  propria 
Zy]v6-5g)poc  P.  H.  74.  4,  ZY^vo-^avT^;  P.  H.  258.  2,  Ztvwv 
P.  H.  167.  2  et  ter. 

Ad  YJi^a  pertinent  av-YjjSoc  P.  H.  43  b.  10,  s^-t^^o^ 
P.  H.  65  et  quater,  YJgwvTwv  P.  H.  43  b.  4. 

Y]  P.  H.  27.  26  et  undecies. 

xa^  Tjxoua  P.  H.  9.    13. 

Ad  xa^-Y][iat.  pertinet  xa[^]-Y]c>^6)  P.  H.  37.  9. 

%ta'j  P.  li.  37.  51  et  bis,  Y]|j.£6(.txva  P.  H.  39.  11. 
T][x(!£>cTov  P.  H.  37.  48  et  sexies,  Tj[j.'!xoa  P.  H.  39.  15. 
r^lLiQ^i\io^>  P.  H.  386.  11. 

•^'jcaToc  P.  H.  37.  51   gen.  sg.  ad  TjTiap. 

Y]7uwc  P.  H.  322.  8,  'H7ri6va  P.  H.  30.  10  et  semel. 

"Hpa  P.  H.  38.  5  et  semel ;  'Hpa-xXeiSa-  P.  H.  10  c. 
79  et  ter,  'HpaxXelov  P.  H.  39.  3,'HpaxX£(.a  P.  H.  367.  47, 
'Hpa-xXetTo^  P.  H.  10  a.  40  et  tricies  semel,  'HpaxXscoTL^ 
P.  H.  325.  2,  'HpaKX-^c  P.  H.  36  d.  16  et  septies,  'Hpo- 
SoToc  P.  H.  368  II   15  et  quater,  'Hp6-7U'j^cc  P.  H.  368  II. 


•:i}^',  ■_,.'.>■■» 


r 


—    44     - 

12  et  semel,  'Hpw-^Tjc  P.  H.  75.   1  et  semel;  cf.  Bechtel 
und  Fick,  Gr.  Prsnn.-  p.  137. 

•fjpwc  P.  H.  76.  6  et  decies. 

Ad  TL-'iY]-p.i  pertinent  hae  formae:  ave^Vjxa  P.  H. 
36  d.  42  et  semel,  av-s^7]Xo  P.  H.  36  a.  2  et  sexies ; 
^TjxaLov  gen.  pl.  P.  H.  155.  1  et  qiiater,  ava-^T,{j.a  P.  H. 
36  b.  19,  aTTo-^TJxT]  P.  H.  36  c.  12. 

^-rXeta  P.  H.  402  a.  3. 

er;pG)v  P.  H.    1.  2.  pertinet  ad  ^TJp;  cf.  Berthel  und 
Fick,  Gr.  Prsnn.'-  p.   146. 
^vTJaxo  P.  H.  343.  6. 

Ad  stirpem  xXvj-pertinent  iyylrfiLoL  P.  H.  2.  9  et 
ter,  ajv-xX7j[Toc]  P.  H.  123.  3. 

Ad  xT-^c^at,  pertinent  svsxTTjjxsvof.  P.  H.  344.  6,  KttJj- 
LTTTUo^  P.  H.  250.  9,  KTT^atac  P.  H.  257.  1,  [^r.iy.-zr^ai^ 
P.  H.  307,  HpwTo-xTT^Tc^  P.  H.  381.  2.  cf.  Bechtel  und 
Fick,  Gr.  Prsnn.2  p.   179. 

p.v]  P.  H.  7.  10  et  quindecies,  |j.yjSs  P.  H.  27.  25  et 
octies,  \i.'pd^  P.  H.  37.   17  et  quater. 

A<]  [xr^hoQ  pertinent  nomina  propria  Mvaa{j.if]6T^^  P.  H. 
368.  VI.  64,  Ntxo[j.Tj§7];;  P.  H.  10  a.  1  et  sedecies,  4>paa(.- 
p.T,57]-  P.  H.  10  c.  13  et  scmel,  MtJSsloc  P.  H.  52.  5;  cf. 
Bechtel   iind  Fick,  Griech.  Prsnn.^  p.  207. 

Ad  {j.7]v  pertinent:  {j.T|v6^  P.  H.  27.  8  et  septies, 
{j.Yjvi:  P.  H.  29.  18  et  ter,  hL-]xr^^)OQ  P.  H.  11.  4  et  semel, 
?>LX0-{j.7]vt:a  P.  H.  40  a.  4,  s;a{j.T|Vo?  P.  H.  10  d.  73  et  ter, 
sxi-{j.Y]vcoc  P.  H.  36  b.  25  et  sexies,  sto-{j.y]vlsug)  P.  H.  35. 
2  et  semel,  vsu{j.7jvia  P.  H.  36  a,  19  et  semel,  vou{j-7]via 
P.  H.  10  a.  2,  Tpi-{j.T^voc  P.  H.  366.  31.  —  M7]v6-?)oto^ 
P.  H.  248.  2,  M7]v6-^«po^  P.  H.  54.*  4,  MT|v6-9avToc  numm. 
215,  M7]v6  9uoc  P.  H.  10  b.  46  et  bis. 

\i.^xi^  P.  H.  218.  3. 

v7]7r':axo;:  P.  H.  2l8.  8. 

izkriZoc,  Inscr.  Brit.  Mus.  II.  no.  267.  8,  7uXT,GavTa 
P.  H.  322.  3,  sx-7rX7]c;ac  P.  H.  343.  6. 


V 


i 


\ 


\ 


—    45    - 

7rapa-7uX7]aLG)C  P.  H.  8.  3. 
[cjtJ-^^o^  P.  H.  38.  20. 

T7]Xs9oc  numm.  40;  cf.  Bechtel  und  Fick,  Gr.  Prsnn.^ 
p.  265. 

Eu-T7]p(:6ac  P.  H.  10  c.  2Q  et  bis  pertinet  ad  T7]ps'G> 
cf.  Bechtel  und  Fick,  Gr.  Psnn.^  p.  265. 

Xp^yj^xa  P.  H.  1.  12  et  tredecies,  7i:apaxp7j{jLa  P.  H. 
10  a.  14  et  bis,  xpfToc,  P.  H.  165  a.  6  et  septies  decies, 
X.pif)a{j.o^  P.  H.  5.  26  et  semel,  [xpj-^cr^ai  P.  H.  2.  10, 
t^r^i^y  P.  H  27.  48  et  quinquies,  xpr|{J.aTLSG)  P.  H.  10  a. 
32  et  bis,  Xp7]aT':(ov  P.  H.  368  VIII.   10  et  bis. 

II.  7]  in  terminationibus. 

a)  Primo    loco    commemoranda    est   7]  in  nominibus 

in  -  7]p  et  -  TT^p  : 

av7]p  P.  H.  1.  3  et  semel,  apucTTJp  P.  H.  42  b.  5, 
s^XaTTJp  P.  H.  38.  9,  xpaT7]p  P.  H.  37.  50  et  semel,  ^uyaTT^p 
P.  H.  206.  1  et  bis,  {j.t;t7]p  P.  H.  225.  2,  cc^tyJp  P.  H. 
43  b.  5  et  semel.  Derivata  sunt  susT^^pia  P.  H.  56.  3, 
^'j{j.LaT7]p(.[ov]  P.  H.  36  d.  13,  Dva(jT7]ptov  P.  H.  81.  4  et 
serael,  cjwTTipia  P.  H.  5.  5  et  sexies. 

b)  Nomina  in-7]c,  -tjto;:  KpaTT^-  P.  H.  10  c.  7  et 
semel,  KparT^To?  P.  H.  10  c.  8  et  bis,  MayvT^TO^  P.  H. 
190.  3,  Tao]Ta  P.  H.  36  d.   10, 

c)  Omnibus  Graecae  linguae  dialectis  coramunis  est-7j 
in  nominativis  in-T^^:  sv5sl7]^  P.  H.  36  c.  16,  N(.xo{j.t;57]- 
etc.  cf.  §  18. 

d)  7]  in  declinatione  stirpium  in- sj;  HoXtTii,  {j.axav7]t, 
ispf^i  cf.  §  21.  AXxT^t6ac  P.  H.  37.  61.  cf.  §  21. 

e)  7]  adjectiorum  in  -  7]poc  derivatorum  ex  substantivis 
secundae  declinationis  etiam  in  Doride  locum  suum  tenere 
docent  Ahrens,  de  dial.  Dor.  p.  149,  Blass-Kiihner,  Griech. 
Gramm.  2,  p.  297.  7uov7]p6c  P.  H.  319.  8  et  semel,  auaT7]p6v 


—     46    — 

P.  H.  419.  5;  aiTYjpsaiov  P.  H.  10  d.  68  et  quinquies  per- 
tinet  ad  aTYjpo^. 

f )  7)  et  7j  in  conjiinctivo  jam  tertio  vel  altero  a. 
Chr.  n.  saeculo  in  et  persaepe  transiisse  docet  G.  Meyer, 
Griech.  Gramm.^  p.  86  seq.  Huius  rei  vestigia  in  titu- 
lis  Cois  non  inveniri  ex  testimoniis  apparet. 

a)  (xhiKTii  P.  H.  36  a.  9,  [ii7u]-apx.7]t  P.  H.  10  a.  19 
et  semel,  xaxa-PaXY]?.  P.  H.  27.  17,  yvoa^Vjt.  P.  H.  10  d. 
34,  Mr^i  P.  H.  12.  10  et  ter,  8ox9ji  P.  H.  10  a.  17  et  bis, 
ho^r^i  P.  H.  36  c.  15,  xpt^-^ji  P.  H.  37.  12  et  ter,  TsXea^r^t 
P.  H.  27.  22,  ^La^jXaaaYjt.  D.  I.  3611.  16,  x^igoTo>)rfiiii 
P.  H.  10  a.  33,  igiZr^i  P.  H.  27.  48,  r^  P.  H.  37.  25  et 
bis;  avaypa^r^L  P.  H.  14.  8. 

P)  oiTzsi^^ii  P.  H.  367.  111,  hoivsia^^ii  P.  H.  383.  9, 
hoK^i  D.  I.  3619.  10,  P.  H.  36  b.  9  et  367.  64,  Xa^Tj  P.  H. 
367.  45,  Ts^Yj  P.  H.  8.  10  et  14.  9,  u:rapx7]  P.  H.  367.  97. 

Deinde  7]  occurrit  in  conj.  med.: 

Y£VY]Tai  P.  H.  36  b.  14,  YivTjTat  D.  I.  3619.  9,  57]X7j- 
TOLi  P.  H.  34.  4  et  semel,  auvTsXrjTat.  P.  H.  36  c.  17 
et  semel. 

g)  rj  in  optativo :  £'.7]  P.  H.  36  d.  5. 

h)  7]  in  aoristo  passivi:  Y£vv7]'^7][ao{j.£voL.c]  P.  H.  381.  3, 
a7uo5£ix^7]a6[j.£vov  P.  H.  39.  12,  £aT£9av(j^r|V  P.  H.  44.  1, 
£X.(opia^7]p.£v  P.  H.  325.  10,   aipfi^-r]  P.  H.  14.  15. 

i)  Postremo  commemoranda  est  7]  in  verbis  in  -  &o 
et  vocabulis  derivatis ;  quae,  cum  nihil  peculiare  habeant 
testimonia  afferri  non  necesse  est. 

B.  r^  prodiictione  et  coiitractioiie  orta. 

T.  7]  productione  orta. 
a)  In  vocabulis  compositis,   quorum  altera  pars  in- 
cipit   ab    £,    7]    ex    linguae  legibus    occurrit.      N?.x-7]paT0C 


.^ 


i 


> 


-     47     — 

P.  H.  10  c.  14  et  septies  et  $cX-7]paToc  P.  H.  53.  1  per- 
tinent  ad  ^paTo^;  cf.  Bechtel  und  Fick,  Gr.  Prsnn.^  p.  112  ; 
{)7u-7]p£T7]c  D.  I.  3632.  31,  u7i7]p£T£uvT0^  P.  H.  65,  i)7u-7]p£a[Ca] 
P.  H.  108.  19.  cf.  Curtius,  Griech.  Etym.^  p.  345,  qui 
haec  vocabula  ad  igiaatd  revocat. 

b)  Augmentura  verborum  ab  £  incipientium  :  tjX^ov 
P.  H.  325.  5,  £La7]X^ov  P.  H.  46  a.  11,  xpo-£La7]V£Yxav 
P.  H.  303.  10. 

c)  De  7]  in  Doride  productione  suppletoria  in  voca- 
libus  8*/]X7]Tat,  r|tx£v,  KX^^vaycpa^  orta  cf.  §  5. 

II.  7]  contractione  orta. 

a-f£t.  vel  £:  t(,[X7]  P.  H.  14.  11,  Titx-^v  D,  I.  3619.  6. 

£-f  a:  'AYTJva^  ex^Ay^ava^  P.  H.  49  a.  4,  tjutwv  ex 
fauTwv  P.  H.  37.  44;  in  nom.  et  acc.  plur.  neutr.  in  -  o^  et  a^: 
T£p.£V7],  £T7],  ^£^7].  cf.  §  18;  iu  acc.  sing.  vocabulorum 
in-7|<;:  0£uxpaT7]  D.  L  3611.  19,  hiixri  P.  H.  419.  5, 
£ua£p7]  P.  H.  415.  4,  EuxX-?]  Athen,  Mitth.  16.  p.  410.  3. 

s-f  £:  r]  vocabuli  xtjvo^  P.  H.  37.  25,  x7]v[£l]  P.  H. 
37.  32  (at  cf.  §  7.  1)  ortam  esse  contractione  £  +  £  ea 
re  apparet,  quod  etiam  in  dialecto  Lesbica  forma  xrvo^ 
invenitur,  cum  in  dialecto  Attica  et  in  Jade  occurrat 
forma  x£lvo^  vel  £X£lvo^;  cf.  D.  I.  281  a.  23. 

7]  +  a:  [^p*^  acc.  sg.  cf.  §  21. 

7]  +  £ :  T£TapT7]C  nom.  plur.  P.  H,  39.  12  ex  *T£TapT7]F£C. 

De  7]  ex  £(.  orta  cf.  §  4,  2.  d. 

C.  7]  iii  iiominibus  propriis. 
T7]{X£vo;  P.  H.  368  VIL  51  et  semel. 
'A{j.9iap7]t6a  P.  H.  40  a.  7.  cf.  §  21. 


48 


§  3. 

De  permiitatione  vocaUum  hrevkim  longarumque, 

cf.  Kretschmer,  Kuhns  Ztsch.  30.  p.  594.  seqq.  In 
titulis  anno  a.  Chr.  n.  ducentesimo  recentioribus  deinde 
autem  maxime  in  titulis  aevi  imperatorum  vocales  breves 
cum  vocalibus  longis  permutari  ex  sexcentis  testimoniis 
satis    constat.      In    titulis    Cois    exempla   exstant  haec: 

0  pro  G) :  aX^LTov  pro  aX^ixov  D.  I.  3632.  5,  Auto- 
9o'vTo[<;]  P.  H.  57.  1,  P(0[jioi  pro  3(»){;.(oi  P.  H.  36  a.  29, 
iiziUazoQ  P.  H.  129.  6,  Euaiovo;  P.  H.  112.  2,  ^sctoOv  P. 
H.  129.  6,  OsuSopo^  P."  H.  10  c.  9,  ' iTrTuioTt^v  P.  H. 
361.  2,  KXoSiou  P.  H.  250.  9  et  semel,  Xi^avoTToXav  pro 
Xtpavo7U(oXav  D.  I.  3632.  15,  Ssvo[9]6vto^  P.  H.  85.  4, 
6(JTCpf.ov  pro  caTTpLov  D.  I.  3632.  15,  tol  pro  T(3t.  D.  I. 
3632.  17,  ^t.XovL5a<;  numm.  114.  De  testimoniis  ex  titulo 
D.  I.  3632  haustis  cf.  etiam  catalogum  mendorum 
pag.  27. 

G)  pro  o:  ^i^sd)^  P.  H.  68.   1. 

Yj  pro  s:  ''ApTYj^jLi;;  P.  H.  357  a.  1. 


I 
,1 


§  4. 
De  Diphthonfjis, 

1.  ai. 

Diphthongum  ai  in  lingua  Graeca  ante  vocales  i 
amittere  posse  satis  cognitum  est.  cf.  Meisterhans  Gramm. 
d.  att.  Inschr.-^  p.  24  seq.  In  titulis  Cois  exstat  aei 
P.  H.  35.  10  et  sexies:  Meisterhans  1.  c.  docet  in  decretis 
Atticis  inde  ab  anno  261  semper  asi  scribi.  Antiquam 
scribendi  rationem  in  titulo  aevi  imperatorum  restitutam 
invenimus  in  aUi  P.  H.  381.  3. 


-     49    — 


p 


K 


^ 


s 


\ 


2.    £L. 

a)  ti  diphthongus. 

et  diphthongus  aut  primaria  est  et  rationem  habet 
ad  ct  et  i  aut  ex  s  + 1  orta  est. 

et.  genuinam  exhibent  exempli  gratia  vocabula  IIsi- 
\GL]hoL\y,oQ  P.  H.  10  b.  76,  n£!.cixX%  P.  H.  10  b.  76, 
HstcJWTpaToc  P.  H.  10  d.  7  et  semel.  —  TeLaapx.0?  P.  H. 
387.  24  et  octies,  TsiaKpaTTj;  P.  H.  368  VII.  39,  Tscasa? 
P.  H.  10  a.  47  et  semel,  Tstaov  P.  H.  368  I.  10,  ts[iJ- 
aavTG)v  P.  H.  382.  11,  d:roT£LaaTG)  P.  H.  367.  113. 

£1  diphthongus  ex  s-j-t,  orta  occurrit  in  tertia  per- 
sona  sing.  praesentis :  ^s^psi,  ts\)ii  etc,  in  adverbiis 
dauXsi  P.  H.  1.  11  et  ter,  daTCovSsi  P.  H.  1.  11  et  quater, 
in  dat.  sing.    nominum    in  -  r^c.    et  -  su^   da^aXsl  P.   H.   7. 

11,   |5aaiXsL  etc. xXst^ac    ortum    esse    ex    -*xXsF-t.6a^ 

docet  Meister,  Curtius  Stud.  4.  p.  387.  'Ap!.aTo -xXsL^a^ 
P.  H.  9.  20  et  quater,  'HpxxXsLSac  P.  H.  10  c.  79  et 
ter,  TLp.o  -  xXsiSa;  B.  H.  10  a.  50  et  semel,  ©paauxXsiSa; 
P.  II.  404  a.  8  et  semel. 

Haec  II  in  Doride  non  aliter  se  habuit  quam  in 
rcliquis  Graecae  linguae  dialectis. 

b)  st  adulterinum. 

si  adulterinum  oritur  contractione  vocalium  s-f-s  et 
productione  suppletoria;  sonum  huius  s  primitus  aper- 
tum  in  Doride  Coa  satis  antiquo  tempore  clausum  factum 
esse  ex  testimoniis  apparet.  Quod  attinet  ad  testimonia 
7]  ex  £  +  £  ortae  in  titulis  Cois  exstantia  cf.  %.  2^  2j  B. 
II.,  -i]  productione  suppletoria  ortae  cf.  §.  6. 

a)    £L    adulterinum    contractione    ortum. 

Hoc  loco  primum  commemoranda  sunt  verba  in  -  £G), 
ubi  persaepe  £  stirpis  et  £  terminationis  in  £(.  contrahun- 
tur.  In  tertia  persona  sing.  imperfecti:  SlstsXsi  P.  H. 
13.  31  et  semel;  in  infinitivo  activi:  d^Lxsiv  P.  H.  27.  3J, 


—    50    — 


a^-  atpslv  P.  H.  36  c.  26,  pcvj^^etv  P.  H.  36  d.  26,  [Y£G)]pYstv 
P.  H.  36  c.  10,  [svjoixelv  P.  H.  36  c.  11,  tuoisIv  P.  H. 
36  b.  4  et  semel;  infinitivus  medii:  aipew^aL  P.  H.  36  b. 
25.  et  semel,  apL^ixelo^aL  P.  H.  34.  11,  mzla^OLi  P.  H. 
38.  36.  Tertia  persona  imperf.  med.:  stuolsitg  P,  H.  5.  3  et 
semel;  Tertia  pers.  futuri:  Tzoir^adzoii  D.  I.  3619.  7.  Tertia 
pers.  imperativi  act.  xosltg)  P.  H.  36  c.  17,  5!.a)(^£ipoTov£{TG) 
P.  H.  10  a.  15;  tert.  pers.  imperat.  med.  [aCJpeia^o  P. 
H.  37.  44,  ay.OLvoTzcc{sia^(d  D.  I.  3632.  12  et  quater, 
cjxavo7raY£ia*^G)v  D.  I.  3632.  3  et  decies,  [cuvT^jX^fa^^M  P. 
H.  36  c.  23. 

Deinde  ei  adulterinum  occurrit  in  nominativo  plur. 
substantivorum  in-Yj^:  8a|j.0T£X£L^  P.  H.  34.  46.  In  no- 
rainibus  propriis,  quorum  prima  pars  pertinet  ad  /kdaoLi 
ex  *xXsF£aai;  cf.  Bechtel  iind  Fick,  Gr.  Prsnn.-  p.  170. 

KX£Lc7-av^i5ac  P.  H.  10  b.  33,  KX£W(!-p.axoc  P.  H. 
10  b.  32. 

In  nominibus  propriis,  quorum  altera  pars  est  xXcLTO^ 
ex  *-xX£F£Toc;  cf.   Bechtel  und  Fick,  Gr.  Prsnn.-  p.  170. 

EuxX^LTO;;  P.  H.  10  (i.  52  et  bis,  'Hpa-xX£t,To:;  P.  H. 
10  d.  16  et  vicies  quater,  HoX\jxX£1.toc  P.  H.  10  b.  5  et 
semel,  Xapt-xXsLTcc  P.  H.  124.  2,  Ei)xX£LTi6a-  P.  H.  .368 
VI.  46,  K\dTO(;  P.  H.  56.  2  et  semel,  KXoLTiac  P.  H.  10 
b.  41  et  ter,  KX£LTt.ov  P.  H.  368  VI.  25  et  semel,  KX^ctov 
P.  H.  47.  3,  KX£iTG)  P.  H.  368  II.  51  et  semel,  KX^lto-^sy; 
P.  H.  368  II.  20. 

In  augmento  verbi  Ixo:  7cap£LX£To  P.  H.  5.  11 
£tX.ofxsv  P.  H.  325.  12  et  saxw  :  ^1'Xxuas  P.  H.  218.  8. 

P)  De  £1.  adulterino  productione  suppletoria  orto  cf.  §  6. 


c)  De  transitu  diphthongi  £(.  in  i. 

Inde  ab  anno  circiter  a.  Chr.  n.  100.  £i  dipthongus 
et  £1  adulterinum  in  i  transeuntj  atque  ei  pro  i  et  i  pro 
£1  scribitur.      Primis  duobus  saeculis   solum    pro  t  longa 


\ 


—    51    — 

SL  scribitur,  deinde  ab  anno  circiter  100  p.  Chr.  n.  etiam 
pro  i  brevi  sl  occurrit.  Haec  in  titulis  Atticis  ita  se 
habere  docet  Meisterhans  p.  38  seq.  Rem  non  aliter  in 
titulis  Cois  se  habere  ex  testimoniis  satis  apparet;  per- 
raro  in  titulis  anno  a.  Chr.  n.  100  antiquioribus  st  pro 
t  et  i  pro  si  occurrunt. 

i  pro  SL  scribitur:  Aiviat;  P.  H.  271.  3,  avaaTaa 
dat.  sing.  P.  H.  120.  5,  'ATToXXo^avL  P.  H.  327.  2,  suysvCy) 
P.  H.  323.  1,  'HpaxXiTo^  P.  H.  89.  4,  l  pro  si  P.  H.  381. 
10,  rxovi  P.  H.  73.  6,  [^  P.  H.  319.  16,  xaxo7ra^t'ac  P. 
H.  5.  8,  {xvia[c]  genet.  sing.  P.  H.  276.  4,  IIpi{j.LY£VLac 
P.  H.  94.  6,  TLC7a[pxoc]  P.  H.  48.  6,  TiaioLQ  P.  H.  10  a. 
47  et  368  VII.  48.  Ti[a]£aQ  P.  H.  368  VII.  42,  isi^o- 
Toviai  P.  H.  5.  22. 

£L  pro  l:  'Avt:«v£Lvou  P.  H.  99.  1  et  bis,  'A^poS^LOLou 
D.  I.  3632.  13,  B£L^uvLac  P.  H.  102.  20,  Bl,5£lvo^  P.  H. 
142.  4  ELaL5[G)]p[ou]  255.  2;  cf.  Bechtel  und  Fick,  Gr, 
Prsnn.2  p.  105.  'Exa^po^^LToc  P.  H.  71  a,  3  et  quater, 
xa^^^LSpui^fivav  P.  H.  344.  15,  xa^sL^poaav  P.  H.  344. 
14,  [j.£T[a]x£LV'?]aaL  P.  H.  319.  4,  xX£LV£a^aL  P.  H.  367. 
48,  Koaa£LVLo^  P.  H.  235.  2  et  semel,  KpLa^Lvou  P.  H. 
243.  1 ,  N£LX7]  P.  H.  71  a.  1  et  semel ,  N^Lx-ayopa^ 
P.  H.  344.  3,  N£r:x-apxo?  P.  H.  344.  10,  N£Lx6-|xaxoc  P. 
H.  344.  17  et  semel,  'Etcl-v^lxo^  P.  H.  318.  2,  xspLoSov^Lxoc 
P.  H.  129.  3,  v£L(x7iaavTL)  P.  H.  312.  3,  v£L96p.£vov  P.  H. 
58.  10,  xapo5£LTa(;  P.  H.  343.  3,  tzoIsLtolq  P.  H.  344.  7, 
7uoX£LT£u^£VTa  P.  H.  102.  5.  HauXX^Lvoc  337.  11,  np£L[jLO(; 
P.  H.  249.  2  et  semel,  Ugd[KOL  P.  H.  116.  4,  'Pou^^lvoc 
P.  H.  98.  3,  'Pou9£LvY]^  P.  H.  288,  2ap£LVLav6c  P.  H.  95. 
4  et  bis,  2sLXLav6c  P.  H.  230.  4,  a£LT6)VY]aav[Ta]  P.  H. 
108.  18,  Tap£Lxo[u]  D.  I.  3632.  15.  cf.  Meisterhans  p. 
43,  TSLjiac  P.  H.  116.  10,  T£L|j.a  P.  H.  107.  14,  TSLfxaL^ 
P.  H.  392.  2  et  bis,  T£L[j.-aYcpa(;  P.  H.  9.  18,  TcL{j.o-ysv7]- 
P.  H.  328.   3,  £T£L[j.aa£v  P.  H.  106.   1   et  semel,  eT£L{j.'if]aav 


.-■> 


—    52    — 

P.  H.  73.  6,  ^iXoTeLVfoc  P.  H.  108.  9  et  ter;  ^iXeivoc;  P. 
H.  46.  7  et  bis,  y[s,i\i(d')  P.  H.  129.  9,  laXiigyrr^aoLVTOL  P. 
H.  94.  4  et  semel. 

Primo  aspectii  £t.  pro  i  exhibere  videntur  nomina 
'ATCoXXwvcLa  P.  H.  104.  14  et  AiovJasLa  P.  H.  104.  21  in 
titulo  primi  p.  Chr.  n.  saeculi  ineuntis.  Sed  hae  nomi- 
num  formae  ab  formis  'AzoXXwvta  Aiovuaa  distant  atque 
terminatione -£ia  facta  sunt. 

In  nomine  Movapx^^^o^  etiam  ei  pro  l  occurrere 
videtur;  sed  aliter  hanc  formam  explanandam  esse  docet 
\V.  Schulze  Ehein.  Mus.  48.  p.  253.  W.  Schulze  hoc  loco 
demonstrat  inveniri  in  titulis  Asiae  minoris  nomina 
Ap':e[j,T,^  ex  ' Agxo\kioLC,,  MaTpsac,  HDtY]^  ex  llu^eai;  et 
nomina  mulierum  'ApT£[j.£ic,  MaTps^r,  llu^ecr;  hac  ex  re 
colligit  nomina  mulieruni  ad  nomina  hominum  eandem 
rationem  habere  ac  nomina  in-TT|^  ad  nomina  in-TLC, 
formasque  genuinas  esse  esse  'ApTsjxstr  etc,  deinde  lit- 
teras  e  +  i  contractas  esse;  eadem  ratione  etiam  nomen 
Movapx£''c  explanandum  esse. 

Bene  l  se  habet  in  ^xaSoc  gen.  sing.  ad  ixac  P.  H. 
37.  47  et  402  a.  6,  cum  hoc  vocabuluni  ad  formam 
Doricam    FixaTL  vel    rxaTL    pertineat;    eixa;  P.   H.  39.    1 

et  bis  pertinet  ad  formam  vulgarem  cixo^Ji. 

d)  Exstant  duodecim  testimonia  ubi  £L  ante  vocales 
non  in  i  sed  in  7]  transiit. 

'A-rpLTUTCT^a  P.  H.  104.  13,  'Ava^-xXvjav  P.  H.  115.  2, 
KaLaapiqa  P.  H.  104.  3  et  sexies,  'HpaxXTja  P.  H.  104. 
19,  ^TpaTovLXTTJa  dat.  sgl.  P.  H.  105.  9  et  semel.  Meister- 
hans  p.  37  docet  eandem  scribendi  rationem  in  titulis 
Atticis  occurrere  ostenditque  has  formas  solum  in  titu- 
lis,  (pi  ad  tempus  inde  ab  anno  50  a.  Chr.  n.  usque 
ad  annum  50  p.  Chr.  n.  circiter  pertineant,  inveniri. 
Quo  cum  usu  titulorum  Atticorum  exempla,  quae  in  ti- 


) 


\ 


\ 


—     53     - 

tulis  Cois  exstant  perbene  coniungi  possunt,  cum  ex- 
cepto  uno  omnia  legantur  in  titulis  P.  H.  104  et  105, 
quorum  P.  H.  104,  uti  supra  docui,  anno  p.  Chr.  n. 
primo  tribuendus  est.  cf.  Blass,  Aussprache  d.  Griech.^ 
p.  59.  Gr.  Meyer,  Griech.  Gramm.-  p.  79.  de  hoc  tran- 
situ  agit  atque  testimonia  eius  antiquiora,  quae  prae- 
cipue  in  dialecto  Cretica  et  Lesbica  inveniuntur,  recte 
ab  hac  scribendi  ratione,  quae,  uti  supra  vidimus  aevi 
Romani  propria  est,  separat. 

e)  Diphthongus  £L  ante  vocales   eodem  modo 
atque  oli  et  oi  i  amittere  potest. 

ante  a:  'Ava^iXoa  nom.  plur.  neutr.  P.  H.  39.  4^ 
AX£^av8p£av  genet.  plur.  P.  H.  34.  31  et  semel,  Sop^a^ 
P.  H.  10  a.  16,  5G)p£av  P.  H.  123.  4,  [KJaXXiW  P.  H. 
312.  1,  ^rTsai  dat.  sgl.  P.  H.  39.  4,   ig^jaioL  P.  H.  137. 

I,  y^g'JoioLi\c]  P.  H.  218.  2.  Diphthongum  £l  i  non  semper 
amittere  bene  apparet  ex  titulo  P.  H.  34  ubi  bis  gene- 
tivi  plur.  formam  'AX£^av5p£av,  quinquies  'AX^^avSpsiav 
et  quater  alias  huius  vocabuli  formas,  quae  semper  £L 
exhibent,  legimus. 

ante  y]:  )(^P'j^£Y]l  P.  H.  73,  7. 

ante  o  et  w:  ouo^  P.  H.  39.  13,  tcX^ov  D.  I.  3611. 
15  at  TrXfiLoaL  P.  H.  107.  9  et  semel,  x,aXx£Ov  P.  H.  58. 

II,  Y^g'j^i(j)i  P.  H.  73.  6  et  quater. 

Meisterhans  p.  31  seqq.  ubi  de  hac  re  in  titulis 
Atticis  verba  facit,  praecipue  quarto  a.  Chr.  n.  saeculo 
ei  in  £  transire  docet.  Videmus  magnam  partem  exem- 
plorum  huius  rei  in  titulis  Cois  exstantium  pertinere  ad 
titulos  antiquiores. 

f)    L£L   in    titulis  recentioribus  in  £l  vel  i  transire 
his  exemplis  apparet;  cf.  Blass,  Ausspr.^  p.   17  et  60. 
'AcxXax£t.a  P.  H.  104.   8,  'AcyloLT.doi  P.  H.  8.    7, 
iY£iac    P.  H.  55.  3  et    octies,   i-yia;   P.    H.  345.  16    at 


V'  i 


-     54    — 

uyLSia?  P.  H.  85.  2.  Aevo  Augusti  imperatoris  discrimen 
inter  scribendi  rationes  -  isi-et-et.- non  exstitisse  optime 
ex  ea  re  apparet,  quod  in  vocabulo  [' ATCoJXXovccia  P.  H. 
104.  21  (.£1  occurrit  ubi  et  vel  i  exspectamus;  'ATCoXXMveia 
P.  H.  104.   14  exstat. 

3.  01. 

Diphthongum  ot  eodem  modo  atque  at  et  et.  i  amit- 
tere  posse  his  ex  testimoniis  intellegitur.  cf.  Meister- 
hans  p.  44. 

Verbum  tcoislv  i  amittere  potest  ante  s  et  ifj  sed 
numquam  ante  o,  ou,  et  o. 

TCosLTc)  P.  H.  36  c.  17,  [TuJoT^cjavTa  P.  H.  319.  7, 
sTuoYJaavTo  P.  H.  382.  13,  Tcoi^caapai]  P.  H.  12  a.  9. 
Quindecies  autem  oi  ante  s  et  i]  in  titulis  Cois  servata 
est;  vaTcoav  P.  H.  373.  6  at  vaTcoia^  P.  H.  367.  5  et 
quinquies. 

4.  uu 

Etiam  ui  i  amittere  potest;  uwv  P.  H.  10  a.  62  et 
ter,  uoc  P.  H.  337.  11,  uw?  P.  H.  34.  6;  semper  i  defi- 
cit  in  vocabulo  io^eaia  P.  H.  368  II.  26  et  quinquies. 
Contra  in  vocabulo  ^io^  u[-exstat  centies  octies. 

5.  0.1  (t|'.)  et  (01. 

(XI  occurrit  in  voce  (^paiaaa  P.  H.  301.  mi  in  'A/^sXcJio; 
P.  H.  10  b.  Qbj  Koioj.  P.  H.  1.  4  et  centies  tricies  quin- 
quies  circiter,  Koiov  in  nummis  centies  vicies  quinquies 
circiter;  xMjxw.^La  P.  H.  45  a.  12,  TcaTpwioi:^  P.  H.  77.  1 
et  ter,  5ua(i)(.a5  P.  H.  5.   15. 

Contra  i  subscriptum  deficit  in  titulis  recentioribus: 
'Ax£A(.)c[ul  P.  H.  125.  1,  ?:(ooi-  P.  H.  218.  6,  K(og)v  P.  H. 
308  et  semel,  7caTp(ooic  P.  H.  76.  1  et  novies,  Tpa-y^o^ou 
P.  H.  129.  2,  :£(o?op.£VY]  P.  H.  389.  5;  numciuam  i  ex- 
hibet  vocabulum  x?'']?''^  ^-  H.  37.  44  et  quater. 


{ 


—    55    — 

Quod  attinet  ad  i  subscriptum  in  dativo  sing.  has 
tabulas  ad  rem  melius  explanandam  confeci;  e^xstat  in 
iis  primo  loco  i  in  dativo  declinationis  in  a  scil.  iq, 
altero  loco  '.  in  dat.  declinationis  in-o.  Superiore  loco 
exempla  ex  titulis  anno  a.  Chr.  n.  100  antiquioribus 
collecta,  inferiore  loco  ex  titulis  recentioribus  hausta 
posui. 


^  Cfi)            ^ 

(t 

> 

0.1   (tiO 

a  (yj) 

(01 

(x) 

145  (9) 

3  (1) 

138 

11 

9  (6)           16  (9)     i 

38 

36 

V 


In  tertia  persona  sing.  conjunctivi  discrimen  inter 
formas-r/.  et  formas-'/]  solum  exhibentes  non  cum  Meyero, 
Griech.  Gramm.^  p.  86  seq.  ita  explanandum  est,  ut  in 
formis  y\  solum  exhibentibus,  quae  iam  in  titulis  Cois 
tertii  saeculi  saepe  occurrunt  i  subscriptum  omissum 
sit.  Immo  vero  formae  in  Vj  peculiari  niodo  factae  sunt. 
De  hac  re  conferas  quaeso   §  25.  2. 

i  subscriptum  in  oli  (r^i)  et  (Of.  altero  a.  Chr.  n.  sae- 
culo  audiri  desivisse  Meisterhans  p.  53  exemplis  ex  ti- 
tulis  Atticis  coUectis  nixus  affirmat.  Eem  non  aliter 
in  titulis  Cois  se  habere  ex  testimoniis  perspicitur,  cum 
i  in  titulis  tertii  saeculi  numquam  deficiat.  Titulos  D. 
I.  3632  in  quo  dativum  K(o  v.  17  et  bis,  P.  H.  43  b 
in  qno  'ATT[aJX(0  v.  19,  [IlToXeijJaiG)  a.  14  legimus  iam 
supra  ad  alterum  saeculum  referendos  esse  monui.  Qua 
de  causa  titulos  P.  H.  27,  in  quo  formae  SsxaTa  v.  2, 
Awvuc7(o  V.  ^2,  ^£(3  v.  Qb,  eu[A]Xo96p(o  v.  Q2,  [t](o  v.  65 
et  D.  I.  3614,  in  quo  8ajj.(o  v.  1,  sipava  v.  10,  7coX£[j.g)  v. 
9  leguntur  alteri  a.  Chr.  n.  saeculo  tribuemns. 


—    56    — 

In  titiilis  recentioribns  praecipue  aevi  imperatorum 
etiam  i  subscriptum  non  raro  falso  loco  ponitur. 

'ATToXXwt,  P.  H.  182.  L  et  semel;  est  genet.  sing. 
nominis  proprii  'AtuoaXw?;  cf.  Bechtel  und  Fick,  Gr. 
Prsnn.2  p.  64.  'ApiaToxXsiSai  gen.  sgl.  P.  H.  71  b.  1, 
apX^spTji  acc.  sgl.  P.  H.  410.  2,  styji  nom.  pl.  P.  H.  343. 
7,  'Ic7^jj.(,wiTav  P.  H.  410.  6,  xa^ispoiaav  P.  H.  410.  6  et 
413.  2,  HpwraxTTToL  P.  H.  381.  2. 

De  L  subscripto  in  tertia  persona  sgl.  et  plur.  im- 
perat.  saepe  adjecto  cf.  §  25.  6. 


§  5. 
De  contractione, 

Quamquam  de  a  +  o  et  o  +  a  in  a  de  a  +  e  et  £-}-a 
in  Y]  contractis  iam  supra  verba  feci,  restat  ut  hoc  loco 
totam  rem  tractem. 

1)  a  +  s:  cf.  §  2.  1,  B.  II  et  2,  2,  B.  II.;  a  -\-  e 
in  Doride  in  7]  contrahi  docet  Ahrens,  de  dial.  Dor.  p. 
195.  In  titulis  Cois  exstant:  TL{j.Yi  3.  pers.  sgl.  P.  H. 
14,  11,  TCfXT^v  infin.  D.  I.  3619.  6.  Adversatur  forma 
Cspaa^ai.  P.  H.  27.  25,  quae  auctoritate  sermonis  vulgaris 
exstitisse  videtur.  Certe  sermoni  vulgari  tribuendae  sunt 
formae  i^'xa'^(xi  P.  H.  36  c.  8  et  12,  xpaa^w  l^  H.  36. 
c.  29  et  TuapacxsuaTo  P.  H.  36  d.  2. 

2)  a -f- 0  vel  o:  Quamquam  a  +  o  et  a  +  (o  in 
Doride  in  a  contractas  esse  ex  sescentis  genetivis  sgl. 
masculinorum  in  -  olc,  et  ex  genetivis  plur.  femininorum 
in  -  a  constat,  tamen  in  declinatione  verborum  in  -  ao 
vestigia  contractionis  a  -\-  o  in  a  non  exstant.  Formas 
GXavTG)  P.  H.  37.  8  et  ter,  s7u-eXdvTG)  P.  H.  37.  j  1  et  ter, 
quae  primo  aspectu  ex  ^sXaovTO  ortae  esse  videantur, 
aliter   explanandas   esse   docet   Miillensiefen  D.  I.  3636 


-    57    — 


s 


/i 


adnot.  Exstat  enim  tertiae  personae  sing.  imperat.  forma 
Argiva  xoT&XaTG)  Frohner,  Rev.  archeol.  1891.  2.  51., 
quae  ad  ^TTOTsXasTG)  non  revocari  potest.  Qua  de  causa 
Mullensiefen  has  formas  omnes  aoristo  aliunde  non  cog- 
nito  tribuit.  Blass-Kiihner,  Griech.  Gramm.  Bd.  1.  p. 
641  Nachtr.  sententiam  profert  verbum  sXato  fortasse  in 
declinationem  verborum  in  -  p.(,  transiisse  atque  formam 
sXavTG)  factam  esse  ex  analogia  formae  LaTdvTo. 

lam  ea  testimonia  afferenda  sunt,  quae  exhibent 
G)  ex  a  +  o: 

Tj^civTwv  P.  H.  43  b.  4,  au^ovTS.;  P.  H.  325.  13, 
[s']vLXG)v  P.  H.  45  a.  6,  vixovTa^  P.  H.  34.  44,  dvTs^opovTS^ 
P.  H.  367.  89  et  semel,  ti,{j.o)vtg)  P.  H.  37.  27,  tlp.gI)vts^ 
P.  H.  384.  8. 

Quibus  ex  testimoniis  allatis  apparet  in  titulis  Cois 
iam  tertii  a.  Chr.  n.  saeculi  a  +  o  in  declinatione  ver- 
borum  in  -  aG)  in  g)  contractas  esse. 

Numquam  in  Doride  a  -j-  g)  in  a  contractas  esse  in 
prima  persona  sing.  docet  Ahrens,  de  dial.  Dor.  p.  197. 
Exstat  au8w  P.  H.   198.  3. 

Vulgarem  forraam  etiam  exhibet  nomen  noa£t,5G)vt,o^ 
P.  H.  62.  3;  de    HoTSL^dv    cf.  §.  2,   1,  B.  II. 

a  -j-  0  non  contrahitur  in  vocabulis  'Au^ao  P.  H. 
218.  3,  aac9pova  P.  H.  218.  3,  (^oloq  P.  H.  343.  5,  quae 
omnes  exstant  in  versibus  hexametris  et  in  Aac5(,x£'G)C 
P.  H.  156,  AoLohiKiaaoLC  P.  H.  208.  3.  au  pro  ao  vel  a 
exstat    in    nomine  AauSixT)  P.  H.    183.   L 

3)  s  +  a  in  titulis  Cois  modo  contractionem  pati- 
untur  modo  non  coalescunt.  cf.  §  2,  2  B.  II.  Contra- 
huntur  semper  in  nomin.  et  accus.  plur.  neutr.  in  -  o^ 
"^UY],  axsXTj,  STY]  etc.  cf.  §.  18,  et  in  accus.  sing.  nominum 
in-Tji:.  BsuxpdTT],  Sls^ty],  suasfi^  etc.  cf.  §.  18.  Vestigium 
formae  non  contractae  exstat  in  vocabulo  Yspsa^opo^  P. 


—    58    — 

H.  37.  21;  cf.  Ahrens,  de  dial.  Dor.  p.   193.     Non  con- 

trahitiir  sa  in  vocabulis  xpsa^  P.  H.  37.  54,   biKgioi^  P. 

H.  37.  53  et  54,  xpsa  P.  H.  37.  23  et  in  KXsayopo?  P. 
H.  406.  7. 

4)  De  £  4-  £  in  vocabulo  xyjvo^  in  yj  contractis  cf. 
§.  2,  2  B.  IL ;  de  £  -I-  £  in  £(,  contractis   cf.   §.  4,  2,  b. 

5)  £  +  i  in  £1  contrahuntur;  cf.  §  4,  2,  a. 

6)  £  +  o:  Insignem  hoc  loco  apud  Dorienses  varie- 
tatem  conspici  docet  Ahrens,  de  dial.  Dor.  p.  209.  In 
titulis  Cois  res  ita  se  habet: 

£  +  0  non  contrahuntur  in  vocabulis  quibusdam, 
quae  exstant  in  titulis  Cois  antiquissimis.  0£o'8oi:o^ 
nummi  5.,  quem  tribuit  Paton  quarto  a.  Chr.  n.  saeculo; 
^£0{xcipia  P.  H.  38.  20,  ^^Aeoiioiiihoii  P.  H.  38.  17  et  19. 
Etiam  in  titulis  tertii  alteriusque  saeculi  exempla  quae- 
dam  exstant:  'ExfioxXf,^  P.  H.  10  c.  78,  KX£6[j.^poTo^  P. 
H.  10  c.  24.  AscvTioc  P.  H.  10  c.  24,  Azo^^iay.o^  P.  H. 
10  c.  37.  In  titulis  recentioribus  haec  exstant  exempla: 
e£07a|j.(.a  P.  H.  lOf).  11,  f)£0Y£v7]-  P.  H.  214.  2,  ^£C(;£3t,- 
P.  H.'279,  KX£6i3ouXo^  P.  H.  296.  1,  KXoovwy]  P.  H.  398. 
5,  KX£07uaTpa  P.  H.  73.  2  et  semel,  KX^^TuaTpo^  P.  H. 
186,  A£ovT(.c  P-  H.  47.   13  et  semel. 

Usitatissimam  autem  in  titulis  Cois  contractionem 
in  £0  in  £u  fuisse  ex  sescentis  testimoniis  apparet. 

a)  in  compositis  cum  "^£6^,  y.\ioc,  v£c?. 

0£UYSV7];  P.  H.  10  c.  20  et  quater  decies,  0£'j[8a'!J- 
aoc  P.  H.  36  a.  14,  ©fiuScaiYi  P.  H.  368  III.  43  et  bis, 
9£u86Ta  P.  H.  419.  1,  O^uSotoc  P.  H.  10  c.  9  et  undecies, 
(r>sx>h(x)goc,  P.  H.  10  a.  68  et  vicies  sexies,  BzxihogiQ  P.  H. 
333.  4  et  bis,  B^uSwpiSa-  P.  H.  406.  5,  BcuxXyjc  P.  H. 
368  V.  et  ter,  0£uxpaTYjc;  D.  I.  3611.  2  et  semel,  0iuxpi.- 
[toc]  P.  H.    10  b.  59,  ©supivaaToc  P.  H.   10  d.  38,  Osu- 


\ 


.    V 


-     59    — 

^eviboi4  P.  H,  10  c.  74,  e£UTL[j.':6ac  P.  H.  10  b.  30  et 
bis,  9£U9a[j.[i5a^]  numm.  151  et  semel,  0£U9a[vYj^]  P.  H. 
371  a.  ],  Ofiu^avTo^  P.  H.  404  b.  6  et  semel,  9£U9iXy]to; 
numm.  79  et  semel. 

KX£u5a[j.ac  P.  H.  368  II.  75,  KX£u8a[[j.oc]  P.  H.  47. 
12,  KX£uxpiTC(;  P.  H.  10  b.  45  et  bis,  KX£U[jLax.oc  P.  H. 
10  G.  47  et  ter,  KX£U[j.axLC  P.  H.  218.  10,  KX£U[jLppoTc- 
P.  H.  10  c.  44,  KX£u[j.v^5y]c  P.  H.  10  a.  42,  KX^u^^vcc  P. 
H.  368  II.  24,  KX£U9avTo^  P.  H.  10  a.  58  et  bis,  KX^u- 
Xicc  P.  H.  1.  2; 

v£U[j-Y]via  P.  H.  36  a.  19  et  semel,  N^u^paaTc^  P-  H. 
354.  2. 

b)  in  verbis  in  -  £«. 

aLp£U[J.£VC(.     P.    H.    384.      10,     a[J.TC£XC(JTa(T)£UVTG)V     D.    I. 

3632.  9,  Y£G)pY£uvT£[c]  P.  H.  344.  6,  Sa^j.apx^^uvTcc  P.  H. 
344.  16  et  bis,  £|ay£U[j.£vo;  P.  H.  367.  33,  £7riaTaT£jvTc^ 
P.  H.  105.  22,  £U£[p]y£T£uvtoc  P.  H.  14.  12,  Ex^i^ua^uvTat. 
P.  H.  36  b.  27,  ^£(i)p£uvT£^  P.  H.  384.  11,  xap7rcXoY£uvT£^ 
D.  I.  3632.  29,  xaT0LX£uvT£^  P.  H.  344.  4,  xo(.vg)V£uvt£; 
P.  H.  36  a.  7,  [j,ovapX£uv[Tcc]  P.  H.  417.  5,  vcacuvT^ov] 
P.  H.  5.  5,  Tuoi^uvTG)  P.  H.  367.  33,  7uci£u[j.£voc  P.  H.  5. 
18,  [£]7uotsu[vTo]  P.  H.  5.  10,  TCpcaLp£U[j.£vcc  D.  1.  3611  et 
semel,  T£X£U[j.£va!,c  P.  H.  386.  5  et  semel,  t£X£uvt[ — ?] 
P.  H.   12  a.  5,  u7i:Y)p£T£uvToc  P.  H.  65.  7. 

c)  in  genetivo  sgl.  nominum  in  -  yj^  et  oc; '  ApiaTOY£v£ur  etc  , 

T£[j.£V£u^   etc.    cf.    §    18. 

d)  reliqua  vocabula. 

'Et£uX£[u^]  P.  H.  47.   15,  a£u  P.  H.  218.  5  et  semel. 

£0  in  ou  contrahitur  in  titulis  Doricis  rarissime: 

al!pcu[j.£voL  P.  H.  382.  17,  vou[j.Yjvia  P.  H.  10  a.  1, 
7Uoi.cuvT£^  P.  H.  36  a.  5;  in  titulo  P.  H.  36  c.  31  ser- 
monem  vulgarem  exhibente  exstat  ttc.ouvtl. 


-     60     — 

Contractioneni  s  +  o  in  £\j  apud  eos  Dorienses  prae- 
cique  inveniri,  qiii  in  insulis  ad  orani  Asiae  minoris 
sitis  habitabant,  iani  Ahrensius  de  dial.  Dor.  p.  214 
vidit  putavitque  ladis  contagio  eam  ortam  esse,  cum 
lones  eadem  contractione  usi  sint. 

£0  pro  eu  diphthongo  genuina  scribi  praecipue  in 
titulis  lonicis  docet  G.  Meyer,  Griech.  Gramm.-  p.  135. 
Qua  de  causa  formam  'EoTux,t^  P.  H.  225.  2  auctoritate 
dialecti  lonicae  ortam  esse  existimo;  titulus  P.  H.  225, 
quod  ex  litterarum  forma  concludi  potest  quarto  a.  Chr. 
n.  saeculo  tribuendus  est  sed  non  Doricam  immo  vero 
Jonicam  dialectum  exhibet. 

Nomen  Oska-^i^  P.  H.  10  c.  50  formatum  esse  ex 
analogia  eorum  nominum,  in  quibus  altera  pars  ab  vo- 
cali  incipiebat  ex.  gr.  Oe-aLTYjTOC,  0e-av5poc  etc.  facile 
apparet.  cf.  Bechtel  und  Fick,  Gr.  Prsnn.   -  p.   143. 

In  diphthongis  au  et  eu  recentiore  tempore  u  in 
vim  spirantis  transiit  atque  deinde  excidit.  cf.  Buresch. 
Philolog.  51.  1)8  seq.  et  G.  Meyer  Griech.  Gramm.^  p. 
137  qui  exempla  huius  rei  ex  titulis  alterius  primique 
a.  Chr.  n.  saeculi  collegerunt.  Huc  pertinet  'E^avTtSa^ 
P.  H.  10  a.  50  et  63.  At  contra  cf.  Blass,  Aussprache^ 
p.  80  seq. 

7)  s  +  ou  adulterinum. 

Initium  faciamus  ab  formis  xuso^a  P.  H.  37.  57  et 
G2  et  xusuaa  P.  H.  38.  2.  Bechtel,  Nachr.  d.  Gott.  Ges. 
d.  Wiss.  1890  p.  32  has  formas  tractat  atque  formam 
xusoaa  auctoritate  dialecti  lonicae  ortam  esse  putat.  Sed 
quo  modo  forma  xusoaa  explananda  atque  quae  forma 
recentior  sit  disertis  verbis  non  dicit.  Si  recte  eum 
intellego  hac  sententia  ,AIso  sicher  ist,  dass  wo  Dorer 
£0  fiir  £'j  schreiben,  Jonier  ihre  Lehrer  gewesen  sein 
konnen^  dicere  vult  formam  xusoaa  ex  xusOaa  ortam  esse, 


\ 


V 


^ 


61 


cum  haec  £o  pro  £'j  scribendi  ratio  nonnullis  titulis 
lonicis  occurrat.  Exempla  huius  rei  etiam  afFert  G. 
Meyer,  Griech.  Gramm.^  p.  135.  xusucja  nomin.  sgl.  fem. 
partic.  praes.  verbi  xu£0  esse  etiam  aliis  ex  testimoniis 
perspicitur;  exstant  formae  [a]5(.X£iiaav  P.  H.  27.  30, 
Xa).£{ica  P.  H.  58.  7  et  218.  4.  xs\e\>aa[^>]  P.  H.  27.  31; 
deinde  formam  TCapsuaav  P.  H.  386.  2  ex  *7rap£0uaav 
ortam  esse  facile  apparet.  Quibus  ex  testimoniis  per- 
spicitur  £  -|-  ou  in  Doride  in  su  contrahi  atque  xusuaa, 
formam  ex  dialecti  Doricae  legibus  natam  esse,  deinde 
in  xu£oaa  more  ladis  £0  pro  £u  scribi.  Quae  res,  quod 
xusoaa  in  titulo  antiquiore,  formae  T£X£i)aa[v]  et  a^ix^uaav 
in  titulo  recentiore  inveniuntur  bene  explanari  potest, 
cum  dialectus  lonica  quinto  praecipue  saeculo  magnum 
ad  reliquas  Graecae  linguae  dialectos  momentum  ha- 
buerit. 

MuIIensiefen  D.  I.  3636  scribit  xusoaa,  quam  cum 
facile  legentem  in  errorem  inducere  possit,  scribendi 
rationem  probare  non  possum;  facile  enim  aliquis  ex- 
stiterit  existimans  -o-  litteram  in  hoc  vocabulo  antiqui- 
ore  scribendi  modo  ou  adulterinum  significare,  quae  certe 
non  ita  se  habere  ex  toto  titulo  apparet. 

Postremo  hoc  loco  commemorandus  est  genetivus 
sgl.  nominum  propriorum  in  -  xXyj^,  qui  in  titulis  Cois 
plane  semper  exit  in  -xXsu^.  cf.  §  18.  4. 

8)  £o  mox  in  (o  coalescere  mox  contractionem  non 
pati  ex  testimoniis  apparet.  Contractionem  non  pati- 
untur  £  -f-  (0  in  tertia  pers.  plur.  conjunct.  verborum  in 
-£0):  o'.x£ovTi.  P.  H.  7.  11,  6iaT£>v£wvTL  P.  H.  36  a.  8.  Sed 
tituli  eiusdem  aetatis  etiam  formas  contractas  exhibent: 
(7uvT£X(ovTf.  P.  H.  383.  14,  xjcTig^vTi  P.  H.  10  a.  35. 
Nominativi  sing.  masc.  partic.  praes.  solum  testimonia 
recentiora    contracta    exstant:    aSixcjv    P.  H.    36    d.    20, 


—     62     — 

YUfxva(7iapx(3v  P.  H.  114.  1  et  semel,   ttoiwv  P.  H.  36  c. 
9,  (jTs^ava^opwv  P.  H.  61.  3. 

Quarto  a.  Chr.  n.  saeculo  tribuenda  est  forma 
^ikstjivlhoLQ  numm.  4/  cum  tituli  recentiores  exhibeant 
formam  contractam  ^tXwviSac  P.  H.  368  I.  8  et  bis. 
Contractionem  non  patiuntur  £g)[vtl]  P.  H.  37.  24,  Iovtj. 
P.  H.  38.  11  et  ter;  Capeoauva  P.  H.  40  a.  11  ex  *[ap7]Fo- 
cuva  cf.  Wackernagel,  Philol.  Anz.  16.  p.  73.  Deinde 
£W  numquam  coalescit  in  genet.  sing.  et  plur.  nominum 
in-su;;  cf.  §  21. 

Postremo  quaedam  formae  commemorandae  sunt, 
quae  in  titulis  versibus  hexametris  compositis  occurrunt 
neque  contractionem  passae  sunt  metri  causa: 

apXa^soc  P.  H.  335.  6,  sucsiHsov  P.  H.  218.  5,  sov 
P.  H.  343.  4. 

9)  De  Yj  +  a  in  acc.  sing.  nominum  in  -  su^  in  •»] 
contractis  cf.  §  2,  2  B  II  et  §  21. 

10)  De  Yj  +  s  in  nom.  plur.  nominum  in  -  eu^  in  7] 
contractis  cf.  §  2,  2  B.  II. 

11)  0  +  a  in  vocabulo  Tupaxoj^  et  o  +  a  in  vocabulo 
BaSpofXLoc  in  Doride  in  a  contrahi  iam  supra  §.  2,  1,  B. 
II.  docui  testimoniaque  attuli.  Tamen  in  titulis  Doricis 
satis  antiquis  stirps  Trpwro  -  in  nominibus  propriis  prae- 
cipue  occurrit.  np(OT6jj.axo;  P.  H.  2.  1  est  nomen  homi- 
nis  lonici  ex  urbe  Kto^  ad  Propontidem  sita.  IJpwTapxfoc] 
P.  H.  45  a.  12,  HpcoTo^av^c  P.  H.  10  b.  9,  npcoTayopac 
numm.  83,  lIpoTsac  P.  H.  427.  2.  In  titulis  sermonem 
vulgarem  exhibentibus  occurrunt  formae  xpcJTou  P.  H. 
391.  1,  TrpcoTov  P.  H.  73.  4. 

Tifxova^  P.  H.  10  a,  60  et  septies  ortum  est  ex 
*Ti[JLoFava^. 

12)  0  +  s    non    contrahuntur    in    Tcposvovjaav    P.   H. 


f 


i 


i 


}  ii 


^ 


'5 


—    63    — 

383.    8 ;    contractionem    passae    sunt    vocales    o  -f-  s  in 
aXstToupYTjTo^  P.  H.  32  a.  3. 

13)  0  +  0  in  Doride  severiore  in  o  contrahi  docet 
Ahrens  de  dial.  Dor.  p.  204;  huius  rei  etiam  in  titulis 
Cois  vestigia  quaedam  exstare  videntur.  Legimus  formas 
[x]ap7r(5vT(.  P.  H.  37.  33  et  [xap7r]«vTL  P.  H.  37.  35, 
Quas  formas  ad  indicativum  non  ad  conjunctivum  per- 
tinere  ex  tota  inscriptione  satis  apparet.  Deinde  o  -f-  o 
in  ou  contrahuntur  in  gen.  sgl.  decl.  nominum  in-o.  cf. 
§.  17,  1  et  in  verbis  in  -  og)  [a?]io{)VT(.  P.  H.  13.  27, 
a^ioOv[TL]  P.  H.  13.  33,  ?ap.LouvTG)  P.  H.  40  a.  14 
atque  in  genet.  sing.  nominum  propriorura.  fem.  in  -  o. 
cf.  §  23. 

§  6. 

De  prodmtione  suppletona, 

Quamquam  quaedam ,  de  quibus  nunc  locuturus 
sum  iam  aliis  locis  attuli  totam  productionis  suppletoriae 
quaestionem  tractare  mihi  liceat.  Quod  nomen  produc- 
tionis  suppletoriae  non  bene  electum  esse  neque  rem, 
de  qua  agitur,  iuste  significare  satis  scio.  Cum  autem 
non  de  origine  huius  rei  agere  velim  sed  solum  demon- 
strare,  quo  rnodo  haec  res  in  Doride  Coa  se  habeat,  hoc 
nomine  uti  liceat,  praesertim  cum  quantum  scio  aliud 
nomen,  quod  rei  magis  respondeat  non  inventum  sit. 
Praemitto  me  notionera  productionis  suppletoriae  quam 
latissime  possum  proferre,  ut  omnia,  quae  ea  continean- 
tur  hoc  loco  tractare  possim.  cf.  Ahrens,  de  dial.  Dor. 
p.  153  —  172,  G.  Meyer,  Griech.  Gramm.^  p.  79  —  82, 
89  —  93. 

1)  Nasalis  ante  a  excidit. 

Doridem  antiquiorem   s  et  o  hoc   loco   ortas   litteris 
Tj  et  (0  significare  multis  testimoniis  conspicitur. 


64    — 


IntitulisCoisaiitem  siet  ouleguntiirhis  in  testimoniis: 

elc  P.  H.  68.  1,  ijr^hd^  P-  H.  37.  17,  xpi^ei^  P.  H. 
37.  47  et  bis,  xpav^s'!^  P.  H.  325.  6 ;  de  praepositionis 
bIq  forma  cf.  §  32. 

(XKohM^  D.  I.  3611.  14,  hho^hoLi^  P.  H.  386.  7, 
e7ui5i5oucrai  P.  H.  384.  19,  ^^[vsX^loOa  P.  H.  36  d.  46, 
[x]a^7]xoua  P.  H.  9.  13,  Xa/ouaac  P.  H.  386.  4,  o^XoOaav 
P.  H.  27.  34,  )(^pifj^o[u]aai^  P.  H.  386.  10;  'ETrtTjv/^avouavjc 
P.  H.  351.  1,  0aXXouaa  P.  H.  389.  3,  McuaY];  P.  H.  286. 
2,  Mouaav  D.  I.  3632.  12  et  semel,  Mouawv  P.  H.  43  b. 
17,  Mouaaloc  P.  H.  10  a.  55;  Yspouata  P.  H.  95.  6  et 
quater,  sjouaia  P.  H.   102.   17. 

De  accusativi  plur.  declinationis  in  -  o  forma  cf.  § 
17.  4;  de  e  +  ou  adulterinum  cf.  §  5.  7. 

2)  £  in  Yj  vel  e'.,  o  in  w  vel  ou  productae  occurrunt 
ante  p.  X,  jji,  v  ex  pp,  XX,  [xp.,  vv  ortis.  Quibus  in  voca- 
bulis  pp  ex  pF  vv  ex  vF  ortae  sunt,  dialectum  Atticam 
vocalem  brevem  exhibere  satis  constat.  Videmus  etiam 
in  titulis  Cois  formas  id  genus  occurrere. 

a)  pp: 

xopoc,  xoupoc  ex  *xopFcc:  Exstant  Atcaxoupieia^  P.  H. 
10  c.  24  et  semel,  xoupov  P.  H.  218.  10  in  titulo  versi- 
bus  hexametris  composito. 

SopaTj.  P.  H.  345.   10. 

X£?.poTov!!a  P.  H.  5.  22.  8iax.eLpoi:ovsiTG)  P.  H.  10  a.  15. 

b)  XX: 
Inter  verba  ^Xofxai,  hzi\oi)M  et  ^(oXo[xa?,  pouXofxai, 
p6XXo[xaL  rationem  quandam  interesse  apparet,  sed  ([uae 
sit  et  quo  modo  explananda  sit  inter  homines  doctos 
non  constat.  Explanationi  quam  dat  Brugmann,  Grrundr. 
I.  p.  318,  cum  hriksxoLi  ad.  *g'-el-ne-tai  ^ouXsTaL  ad  *g-T- 
ne-tai  revocet,  maxime  verbi  oXXufx?.  forma  obstat. 


—     oo     — 


y 


t  f  i 


tl 


s 


Verbi  6Y]Xo[j.aL  in  titulis  Cois  exempla  exstant  haec: 
87]XY^Tai  P.  H.  28.  6,  34,  4.  384.  17,  S7]X6[j.evc;  P.  H.  10 
a.  8,  5'ifjXojj.e'va!.  P.  H.  386.  6 

Quod  cum  verbum  in  dialecto  lonica  et  Attica,  quae 
ad  Doridem  insulae  Coae  magnam  vim  habuerunt,  non 
exstaret,  in  titulis  Cois  Tj  huius  verbi  servata  esse  vide- 
tur;  forma  hsCkexoLi  exstat  in  dialecto  Dephica  atque 
Locrensi.  Quod  attinet  ad  verbum  ^ouXc[xai  et  vocabula 
derivata  |:JouXa,  ^ouXeuw  etc.  in  titulis  Cois  res  plane  aliter 
se  habet;  w  exhibent  solum  nomina  propria  BoXi/^o^  P.  H. 
54.  2  et  59.  1,  BwXlo^  P.  H.  60.  7,  quae  pertinent  ad 
^ouXt];  cf.  Bechtel  und  Fick,  Griech.  Prsnn.^  p.  81.  Reli- 
quae  formae  omnes  ou  exhibent :  PouXo{j.aL  P.  H.  319.  5, 
PouXa  P.  H.  1.  1  et  persaepe,  'AptaT^^ouXoc  P.  H.  386  I. 
22  et  octies,  Kp«,T6^ouXoc  P.  H.  54.  7  etc.  Fortasse  (o 
in  nominis  propriis  BwXixoc  et  BwXlo^  ea  re  servabatur, 
quod  origo  eorum  recentiore  tempore  obliterata  erat. 

eTiraYYsiXavTo  P.  H.  387.  1. 

aTcoaTs''XavT£C  P.  H.  13.  26. 

a')iTiiks  P.  H.   137.  3. 

/^iXicL  P.  H.  12  a.  21  et  ter;  forma  Attica  huius 
vocabuli  in  omnibus  titulis  antiquioribus  occurrit;  forma 
)lsCkioi  P.  H.  94.  4  et  129.  9  scribendi  rationi  ei  pro  t, 
quae  in  titulis  aevi  imperatorum  persaepe  occurrit  tri- 
buenda  est. 

c)    [JlfJ.. 

ir][j.ev  P.  H.  1.  8  et  duodecies  ex  *sajj.ev,  s^-^fj-ev  P.  H. 
10  a.  36  et  semel. 

d)  vv: 

Leguntur  in  titulis  Cois  nomina  KXT^v-ay^pac  P.  H. 
10  c.  30  et  quinquies,  KXtjvg)  P.  H.  368  II.  49  et  semel. 
Bechtel,  Griech.  Prsnn.^  p.   169  iure  quidem  ea   revocat 

5 


—    66    — 

ad  xXsivoc,  praesertim  cum  etiam  haec  nominis  forma  in 
titulis  Cois  inveniatur:  Kldvoc  P.  H.  10  c.  2  et  bis. 
Quae  ratio  sit  inter  has  duas  stirpis  formas  xXiqv-  et 
xXetv-  nunc  breviter  inquirendum  est.  Ciirtius,  Griech. 
Etymol.'*  p.  150  putat  xaslvoc  natum  esse  ex  xXs  -  iv  -  o^; 
quo  modo  hac  ratione  forma  Dorica  xXtjvoc,  quam  nemo 
certe  ab  forma  xXsivoc  separari  velit,  explicari  possit, 
plane  non  intellego,  cum  ne  in  Doride  quidem  unquam 
e-j-L  in  7]  contrahantur.  Tum  etiam  forma  xXesvvo^, 
quam  legimus  apud  Pindarum  Pyth.  4.  280,  5.  19.  huic 
explicationi  obstat.  Ex  neutris  tertiae  declinationis  in 
-oc,  adjectiva  adjectione  syllabae  -vcc  formari  nemo  est 
qui  nesciat,  ut  satis  sit  exempla  quaedam  afferre:  aXystvo- 
ad  aX-yoc.  opsLvdc  ad  cpoc,  axcxoLvcc  ad  cxotoc.  Eodem 
modo  ad  xXsFo^  puto  formatum  esse  adjectivum  ^xXsFsc;- 
voc,  quod  in  Doride  ex  legibus  huius  dialecti  in  ^xXsFt^voc, 
*xXs7]vor,  xXt|Vcc   commutatum    est. 

nc^sivV.v  W  H.  335.  3,  Tuo^sivav  P.  H.  335.  3;  quam- 
quam  vocabulum  Tzo^oc  semper  genus  mascul.  exhibet, 
tamen  ex  eo  eodem  modo  atque  ex  neutris  in-oc  adjec- 
tivum    TTc^sivcc  derivatum  est. 

[i)]7r[cjj.]sLvac  P.  H.  384.  3. 

SLavsLtj.aTo  P.  H.  34.  49. 

^svoc  ex  JsvFcc:  Formam  primariam  JsvFcc  in  singu- 
lis  dialectis  transiisse  in  ^svvc^,  ^tjVcc,  iiv>oc  et  Ssvoc  satis 
cognitum  est.  In  titulis  Cois  ex  Doridis  legibus  ex- 
spectamus  tormam  ?T|VC^  vel  ^sivcc;  huius  si  autem  vesti- 
gia  plane  non  inveniuntur;  immo  vero  stirps  ^sv-sexagies 
ter  in  nominibus  appeHativis  ex.  gr.  Tipo^svcc  et  in  nomini- 
bus  propriis  ex.  gr.  Titxo^svo;  legitur,  cum  semel  solum 
stirps  ^siv  -  occurrat  in  vocabulo  S5Lvt.[c]  P.  H.  10  b.  44. 
lam  satis  antiquo  tempore  quarto  circiter  saeculo  Dori- 
dem    Coam    formam    huius    vocabuli   Atticam    recepisse 


) 


y 


I   < 


V 


-     67    — 

apparet.    Nomen  propriura  Selvi^  lonici  cuiusdam  hominis 
fortasse  nomen  est. 

svsxa  P.  H.  94.  12  et  novies  ex  *svFsxa  cf.  Wacker- 
nagel,  Kuhns  Ztschr.  25.  p.  262. 

3)  c  ante  consonam  excidit. 

In  titulis  Cois  tj  occurrit  in  vocabulo  TTpifjYtcJTSuaavToc 
P.  H.  417.  4  quod  pertinet  ad  vocabula  in  titulis  Cre- 
ticis  occurrentia  Trpslyuc  et  xpslayu^,  thess.  Tzgda^x)^.  De 
his  vocabulis,  quorum  ratio  inter  se  et  ad  vocabula 
izph^'jQ,  TTpsayu^  nondum  explanata  est  cf.  Brugmann, 
Grundr.  d.  indog.  Sprach.  2.  p.  406. 

Ahrensium  dialectum  Doricam  in  duas  partes  divi- 
sisse  in  Doridem  severiorem  atque  in  Doridem  mitiorem 
satis  cognitum  est.  cf.  Ahrens,  de  dial.  Dor.  p.  403 — 422. 
Doridi  severiori  Ahrensius  eos  Dorienses  attribuit,  quorum 
lingua  7j  et  (0  ex  s  et  o  productione  suppletoria  natas 
atque  ex  s  +  s  et  o  +  o  contractas  exhibuit,  Doridi  mitiori 
linguam  hoc  loco  si  et  ou  exhibentem.  Insulas  Dorien- 
ses  ad  oram  Asiae  minoris  sitas  Ahrensius  1.  c.  p.  412 
seq.  Doridi  mitiori  tribuit.  Sed  ex  testimoniis  7]  et  o 
exhibentibus,  quae  in  titulis  Cois  exstant,  supra  allatis 
apparet  Ahrensii  divisionem  ad  insulam  Con  non  con- 
venire.  Quae  res  etiam  aliis  locis  ita  se  habet  atque 
maxime  Ahrensii  sententiae  haec  res  obstat,  quod  titulus 
Theraeus  tertii  alteriusve  saeculi  mitiorem,  quam  dicunt, 
Doridem  exhibet,  cum  Cyrenae,  quae  Theraeorum  colonia 
erat,  etiam  primo  a.  Chr.  n.  saeculo  vestigia  Doridis 
severioris  exstent.  Quibus  de  causis  Gr.  Meyer,  Griech. 
Gramm.-  p.  82.  seq.  aliique  Ahrensium  contra  senten- 
tiam  protulerunt  non  ita  rem  se  habere  immo  vero  om- 
nes  Dorienses  antiquiore  tempore  yj  et  o,  recentiore  si 
et  ou   pronuntiasse   atque   discrimen    inter    severiores   et 


1- 


—    68    - 

mitiores  dialectos  niiUum   aliud,    quam   quod  ad    tempus 
attineat,  esse. 

Qua  de  Doridis  mitioris  severiorisque  quaestione 
postremo  optime  egit  Johansson,  de  derivatis  verbis 
contractis  linguae  graecae  p.  27  seqq.  ostenditque  neque 
ad  locurn  neque  ad  tempus  solum  hanc  quaestionem 
pertinere  sed  vicinitatem  locorum  ad  maturum  vcl  serum 
Y)  in  £1  et  6)  in  o^j  transitum  efficiendum  multum  valuisse. 
Liceat  quaedam  ex  iis  ad  verbum  afFerre  p.  27.  „In 
„atticis  et  ionicis  dialectis  insularibus  maturissime  s  et  c 
„soni,  primitus  aperti,  ciausi  facti  sunt.  Ex  his  velut 
„ex  centro  per  fluctus  in  orbibus,  ut  ita  dicam,  fluctu- 
„antes  in  omnes  partes  haec  mutatio  difFusa  paulatim 
„invalescere  coepit.  Sed  consentaneum  est  quod,  quo 
„propior  inclinatio  quaedam  fontem  sit,  eo  valentior,  quo 
„remotior,  eo  minor  sit,  eo  plus  temporis  ad  penetran- 
„dum  opus  esse,  quo  quaeque  regio  remotior  a  centro 
„sit."  Hoc  modo  optime  ea  res  explanatur,  quod  dia- 
lectus  Laconica,  Messenia,  Cyrenaica  etc.  vj  et  o,  dia- 
lectus  insularum  Doriensium  ei  et  ou  exhibet;  huctenus 
de  hac  re. 

§  7. 
I)e  crasL 

In  titulis  Cois  oratione  soluta  compositis  crasis 
rarissime  occurrit;  dici  potest  titulos  Doridis  recentioris 
plane  ab  crasi  abhorrere.  cf.  Meisterhans,  Gramm.  d. 
att.  Inschr.'  p.  55. 

1)  xai  et  vocabulum  quod  incipit  ab  a  quadragies, 
xai  et  vocabulum  incipiens  ab  s  duodequinquagies  crasin 
non  patiuntur.  Exceptionem  primo  aspectu  facere  vide- 
tur  xY]v~xat  sv  P.  H.  37.  32;  certum  autem  iudicium 
de  toto  loco  ferre    non  licet,   cum    post  hanc  vocem   la- 


) 


i. 


'/ 


< 


)h 


/ 


V 


-     69    - 

cuna  sex  fere  litterarum  sit.  Aliter  de  hoc  loco  iudica- 
verunt  Prott  et  Ziehen,  Leges  Graecorum  sacrae'!.  pag. 
20  et  22;  scribunt  xTqv^sl]  glossa  Hesychii  xirjvoust  i.  e. 
sxsL  nisi. 

2)  Cum  crasis  inter  articulum  et  nomen  plane  num- 
quam  reperiatur,  legimus  quae  sequuntur: 

T(iuL  '  A7u6XX[(ovi.]  P.  H.  40  a.  3. 

a  ava^eatc  D,  I.  3619.  9,  a  sxxXifjcjia  P.  H.  5.  22, 
a  sTCaYYsXia  P.  H.   10  a.  34. 

Tai  'A^avat  P.  H.  34.  39,  xac  aurai  P.  H.  104.  12, 
Tat  sxxXvjacai  P.  H.  2.  9  et  semel. 

To  ayaXp-a  P.  H.  61.  4,  to  aTspov  P.  H.  38.  11  et 
bis,  To  auTo  P.  H.  367.  53,  t6  s7ULX(i)pi,ov  P.  H.  34.  28, 
To  cvo{j.a  P.  H.  367.  31  et  semel,  t6  (0[/.6v  P.  H.  38.  19, 
To  (opoA^ytov  P.  H.  57.  2. 

Ta  ava^YJ(j.aTa  P.  H.  36  b.  12,  Ta  syYova  P.  H.  36 
a.  4.  Ta  s'v  P.  H.  104.  14  et  quinquies,  Ta  cvc[xaTa  P. 
H.   10  a.   12. 

3)  Crasin  patiuntur  formae  Ta^jTa  =  ".a  auTa  P.  H.  37. 
20  et  45,  D.  L  3632  et  decies  in  eodem  titulo,  P.  H. 
367.  54;  TaXXa  =  Ta  aXXa  P.  H.  367.   75. 

4)  In  titulis  versibus  compositis  ex  versus  necessi- 
tate  haec  crasis  exempla  leguntur: 

xap.  =  y.0Li  sv  P.  H.  218.  6,  xa[j.auT(3(.  P.  H.  58.  13, 
xyJv  =  xai  s'v  P.  H.  58.  6. 

Quamquam  versu  crasis  postulatur  tamen  scribitur 
xai  s'xapaSs  P.  H.  325,   IL 

§  8. 
Be  eUsione. 

Quod  attinet  ad  elisionem  in  titulis  Cois  oratione 
soluta   compositis   maxima   exstat  varietas,   cuni  vocalis 


—    70    — 

brevis  eiusdem  vocabuli  mox  elidatur  mox  elisionem  non 
patiatur.  cf.  Meisterhans,  Graram.  d.  att.  Inschr."  p.  54. 

iXkd:  aXX'  o[xoig)C  P.  H.  5.   14. 

ava :  av    £v(.a[uT]6v  P.  H.   10  b.  21. 

axo:  aTO  ' AgiGToii^goxo^j  P.  H.  368  VIII.  8  et  bis; 
OLTZo  apY^p^ou  P.  H.  5.  21,  aTTo  'OvaaitXsi^  P.  H.  124.  1; 

axo[Y]4;i.xX£UC  P-  H.  368  I.   15. 

8s:  £  vocabuli  U  ante  vocabula  ab  a  incipientia 
quater  eliditur  ^'aCpsla^aL  P.  H.  36  b.  25  5  ava);G){xa  P. 
H.  27.  21,  S^axoTTupLSa  P.  H.  36  b.  24,  8'auT[ol?]  P.  H. 
3.  5;  elisionem  non  patitur  quinquagies  septies;  ante 
vocabula  ab  £- incipientia  ratio  est  haec  0:  17,  ante  t 
0:  8,  ante  o  0:  2;  ante  u  legimus  8'u7u6  P.  H.  324.  7. 

iKi:  iK  'A{j.9!.apY)t5a  P.  H.  40  a.  7,  £7i:'  ap£Tat  P.  H. 
.34.  47,  sVApLaTo^avsu^  P.  H.  383.  2.  £7r'  auT[-  ?]  P.  H. 
8.  11,  £V  £^^''^^  !'•  H.  37.  48,  £9'  ou  P.  H.  38.  11 
et  bis;   £7i:l   ugio^;  P.  H.    103.   2,   £7rt  {i7uo^£>aaiv    P.  H. 

383.  9. 

raxs:  £aT'  av  P.  H.  36  c.  25. 

xaTa:  xaT'  av5poY£V£[i.av]  P.  H.  36  d.  41  et  semel, 
xaT'  £v(.auT6v  P.  H.  34.  12  et  ter,  xaT'  £U£p7£Ciav  P.  H. 
46  a.  3,  xaT'  ov£Lpo[v]  P.  H.  348.  2.  —  xaTa  o\)Uvcl  P. 
H.  3S1.  8. 

{j,£Ta:  {JL£T*  s^ouoias  P.  H.   102.   17. 

'{J.Yj5£:    {J,T^5'     aTUO^TiXTjl    P.     H.    36    C.     12,    {J.7]5'    £V    P.     H. 

36   c.    10  et  bis;    {j.y]5£    \)Ko^i\),s,v  P.  H.  36   b.  9. 

Tiapa:  Tuap'  auToic  P.  H.  367.  78,  Tcap'  £a[uTou]  P.  H. 
108.  25;  —  xapa  'A^TjvaY^pa  P.  H.  368  VI.  35. 

TTOTi:  tuot'  ava^£av  D.  I.  3619.  4,  tcot'  auTo^  P.  H. 

384.  6  et  semel. 

Ts:  T£  £x  P.  H.  383.  10,  t£  Cspa  P.  H.  382.  10,  ts 
uTCo5oxav  P.  H.  367.   14. 

In  titulis  versibus  compositis  duodecies  elisionem 
invenimus;  sed  quinquies  vocalis  brevis  ante  vocabulum 


» 


v 


/■ 


i 


\ 


{ 


■J 


71 


ab    vocali   incipiens  elisionem     non    patitur  quauiquam 
versus  elisionem  flagitat. 

Varia  de  vocaUhiis. 

1)  Quod  attinet  ad  £  vocabulorum  £up£{j.a  P.  H.  27. 
11  et  semel,  u7T:6^£{j.a  P.  H.  383.  9,  ubi  t^  exspectaraus, 
dicendum  est  stirpem  nominum  in  -  {j,a  exeuntium  recen- 
tiore  tempore  assimilari  stirpi  aoristi  passivi  et  adjec- 
tivi  verbalis;  sups^^TjV,  £up£T6r,  £up£{j.a,  £T£^t^v,  u7i:6^£{j.a.  cf. 
Blass-Kuhner  Griech.  Gramm.^  p.  286,  Lobeck,  Phryn. 
p.  445  seqq.  % 

2)  0  brevis  vocabuli  xsvto^oaoc  P.  H.  386.  7,  ea  re 
explanatur,  quod  in  compositis  recentioribus,  quorum 
altera  pars  a  vocali  incipiebat  persaepe  productio  huius 
vocalis  neglegebatur;  hi6^o\oc,  Tszgo^oloc,  TpLOi^oXo;  affert 
Wackernagel,  Dehnungsgesetz  d.  griech.  Composita  p. 
62,  ubi  de  hac  re  verba  facit. 


—    73    — 


i 


t 


Oapiit  II. 
D  e   e  o  11  s  o  n  i  s. 


§  10. 

De  dentaUhiiS. 

1)  In  nominibus  mensium  BaTpojj-iQC  et  IltTa-yeLTvuo; 
6  et  T  occurrunt  in  titulis  Cois.  BaTp6|j.wc  P.  H.  27.  1 
et  ter,  Ba5po[{j.L(OLl  P.  H.  29.  18.,  nsTaYo(.TV'Jou  P.  H.  36 
b.  22  et  semel,  IIs^aYsiT^vuoul  P.  H.  38.  3.  Alia  huius 
rei  exempla  affert  G.  Meyer  Gr.  Gramm.^  p.  202,  qui 
tamen  explicationem  non  profert.  Quod  attinet  ad  5  et 
T  in  vocabulo  HsSaYoiTvuo^  res  ita  se  habet.  izzhd,  quod 
pertinet  ad  ttouc  atque  casus  instrumentalis  obliteratiis 
huius  vocabuli  esse  videtur,  occurrit  in  dialecto  lesbica, 
boeotia,  cretensi  et  argiva  atque  eandam  notionem  ac 
praepositio  {j.&Ta  habet.  cf.  Ahrens,  de  Graec.  ling.  dial. 
I.  p.  152  seq.  Quae  cum  duo  vocabula  eandem  notionem 
haberent,  etiam  formae  eorum  eo  modo  assimiles  factae 
sunt,  ut  T  vocabuli  {j,£Ta  litteram  rS  vocabuli  izehd  suo 
loco  moveret.  De  aliis  assimilationis  id  genus  exemp- 
lis  cf.  Bloomfield,  Assimilation  and  adaptation  Americ. 
Journ.  cf.  Philoi.  16.  p.  409  seqq.  Ex  testimoniis  per- 
nuiltis  quae  collegit  ad  sustinendam  sententiam  haec 
affero:  Spiritum  asperum  in  yocabulum  i^aTai  invasisse 
ex    analogia    stirpis    ih    ex   *sed    in  £to|j.a!.   ihoc    apparet 


'  .  < 


« 


U 


/     V 


ex  voce  sanscrita  slste;  cf.  Blcomfield  1  c  p.  429.  Aiig- 
raentum  verborum  T|,^ouXc{j.'y]v  et  deinde  tJ^j.saXov,  YjSuvafj.irjv 
assimile  factum  esse  augmento  verbi  eiusdem  signifi- 
cationis  rfisXov  ad  e^eXw  vidit  Brugmann  Grundr.  II.  862; 
Bloomf.  ibid. 

2)  Littera  t  inter  vocales  servata  est  in  nomine 
mensis  'ApTa[j.LTiO(;:  exstat  ['ApTa]{j.iT(!ou  P.  H.  43  b.  1 
et  bis,  in  sviauTta  P.  H.  37.  37,  m  HoTSLSavL  D.  I.  3632. 
17  et  sexies.  ♦ 

3)  "i^  pro  8  in  vocabulis  ou^s'!?  et  [j.Yj^eL(;in  titulis  quarti, 
tertii  alteriusque  saeculi  a.  Chr.  n.  occurrit.  cf.  Meister- 
hans.-  p.  80.  Exstant  haec  exempla:  [J.irj'i£[i;]  P.  H.  36 
a.  8,  [j.Y]^£V!:  P.  H.  36  b.  6,  [j.'/]^£va  P.  H.  367.  45,  [o]x)th 
P.  H.  382.  16.  In  titulo  P.  H.  37.  17,  qui  ad  exitum 
quarti  a.  Chr.  n.  saeculi  pertinet  legimus  [j.iqSeic  et  in 
titulo  aevi  imperatorum  P.  H.  381.  4  et  8  forma  anti- 
qua  ouSeva  restituta  est. 

§   11. 
De  sihilantibus. 

1)  Pro  TT,  quod  apparet  in  dialecto  Attica,  in  titulis 
Cois  semper    aa  legimus;  exempla  exstant  haec: 

'AXLxapvaaaot.  P.  H.  104.  18  et  bis,  'AAt,xapvaa(J£'j[?] 
P.  H.  215.  3,  '  A>.Lxapvaaa£l(;  P.  H.  13.  24,  'AVxapvaaai? 
P.  H.  209.  3,  ^aailiaaoL  P.  H.  73  1  et  semel,  ^'Xaaaovoc 
P.  H.  34.  25  et  semel,  ^aXaaaa  P.  H.  38.  24  et  bis, 
e^aaaXoc  P.  H.  10  c  30  et  quinquies,  ©paiaaa  P.  H. 
224.  4  et  semel,  xap^aaa)  P.  H.  37.  22  et  ter,  xu7rapt.aao; 
P.  H.  43  a.  11  et  bis,  Aao^iWaa  P.  H.  208.  3,  Ai>aaa 
P.  H.  264,  Noaawv  P.  H.  10  d.  49,  NoaauXoc  P.  H.  368 
III.  72  et  ter,  Noaai?  P.  H.  368  II.  4  et  semel ;  cf. 
Bechtel  und  Fick,  Gr.  Prsnn.^  p.  317,  qui  haec  nomina 


—     74     - 

revocat  ad  vsoaaoc;  ooaocxep  P.  H.  38.  3,  Ilapvaaao^  P.  H. 
301,  Tupaaawv  P.  H.  13.  31  et  semel,  £X7:paaae[a^aL]  P. 
H.  41  b.  4,  Sia^uXaaar^t.  D.  I.  3611.   16,  Sta^uXaa^cwv]  D. 

I.  3611.  6. 

Ea  nomina  propria  in  quibus  tt  occurrit  non  Graeca 
sed  Carica  esse  videntur. 

'ATTla]X6)  P.  H.  43  b.  19  "ATTaXoc  P.  H.  66,  2. 
cf.  Kretschmer,  Einl.  in  d.  Gesch.  der  Griech.  Sprache  p. 
350.;  BiTTapoc  P.  H.  10  c.  66  et  ter,  KopLTTaSo?  gen. 
sgl.  fem.  P.  H.  368  II.  42  et  semel.  De  hac  re  cf. 
Wilamovitz,  Hermes  25.  p.  226  qiii  linguae  Thracicae 
nomina  IIiTTaxo?  et  IlLTTaXaxo^  tribuit. 

HwXXlttt]  P.  H.  166.  3  est  nomen  Romanum  Pol- 
litta;  nomina  Romana  in  -  itta  exeuntia  collegit  Klein, 
Khein.  Mus.  31.  p.  297  seqq.  cf.  Stolz,  Lat.  Gramm. 
p.  585. 

2)  a  pro  aa  legimus  in  his  testimoniis:  AXtxapvaawt. 
P.  H.  105.  22,  ^U^xapvaaeuc  P.  H.  216.  3  et  248.  3, 
Napxtao;  P.  H.  289.  3. 

3)  De  aa  pro  a  ante  x,  x>  '^?  ^  ^S^^  Meisterhans- 
pag.  68  seq.;  in  titulis  Cois  huius  rei  haec  exstant  exempla: 

'AptaaTea  P.  H.  397.  3,  ETJX.apfaaTCj  P.  H.  169.  1, 
XpiqaaTY)  P.  H.  297.  1. 

[aa]a9aXeia^  V  P.  H.  10  a.  7. 

4)  Consonam  g  exitu  quarti  a.  Chr.  n.  saeculi  in  a 
mollem  transiisse  atque  hoc  ex  tempore  pro  a  inveniri 
docent  Blass,  Ausspr.'^  p.  89  et  122  Meisterhans-  p.  68. 

Aa}j.6xoSp-oc  P.  H.  49  a  5  et  8,  Ztj.£v5pG)v  P.  H.  10 
d.  14  et  80;  at  2jj.sv5pG)v  P.  H.  11.  2,  12  a  8.  Zxoxa; 
P.  H.  353.  2,  KaSTopo[?]  P.  H.  383.  3,  u.tC^o7uonr]aG)VTav. 
D.  I.  3632.  19  scribit  Bechtel  apographo  nisus;  Th. 
Reinach  Rev.  d.  Et.  grecq.  V.  253  docet  ectypum  charta- 
ceum  a  exhibere.    ^6ai\).o^  pro  Z^aiiioc,  P.  H.  397.  2. 


» 


» 


■} 


n>> 


K 


—     75     — 

5)  Littera  'E,  vocabuli  i'E,:  cf.  Meisterhans  p.  81.  seqq. 

a)  ante  vocales  servatur : 

s^  a'jT(ov  P.  H.  36  a.  10,  i^iazo  P.  H.  36  c.  8, 
s^9jjj.£v  P.  H.  36  a.  36,  s^  «{j.  P.  H.  40  a. 
13  etc. 

b)  in  X  mutatur  ante  consonas  x,  x,  t. 

a)  exxXTjaia  P.  H.  2.   9  et  ter,    sx  Ko  P.  H. 

40  a.  2; 
P)  sxttXou^    P.  H.    1.   10  et  ter,  [eJxTrXuvavTec 

P.  H.  37.  35,  ex  xaTpTj;  P.  H.  58.   12. 
y)  £x  Ta;  W  H.  36  b.  12,  sx  toS  P.  H.   38. 

10,  £x  Tt3v  P.  H.  281.  8. 

c)  ante  ^,  9  et  x  ^^^^  ^^  >^  ^"t  in  ^  mutatur. 
a)  ex9opa  P.  H.  38.   10,  ex  xt[Xt.aa]TUoc  P.  H. 

37.   17,  sxxwpYJaaL  P.  H.  319.  1. 
P)  £^/.^u[j.aT[aJ  P.  H.  27.   36,   £X.^'j[a]£i^vTai  P. 

H.  36  b.  27,  £/,t?JaavT£C  P.  H.  44.  2. 
Y)  XX  ante  ^:^^  pro  x  vel  x  occurrit  in  Exx^sVocTa 

P.  H.  367.   62,    cf    exxTai   dat.    sgl.    fem. 

pro  exTai.  P.  H.  37.  63  ubi  x^  pi'o  x  ante 

T  occurrit. 

d)  ante  ^,  y,  5,  X,  p.,  v,  in  y  mutatur: 

a)  eyYova    P.  H.  36   a.   4,   £776 vov   P.  H.  34. 

10.,    eYYovoLC   P.  H.  36  d.    4,   £Yy[6v]ou-  P. 

H.  36  d.  32,  eyyovo^  D.  I.    3611.  20. 
Dicendum  est  ante  y   plane    tantidem  x 

inveniri : 

exYov[oi]  P.  H.  4.  12,  exyovo^  P.  H.  2.  5. 

et  bis,  £X70vo^  P.  H.  130.  1,  sxyovov  P.  H. 

100.  7,  £xy6vouc  P.  H.  1.  9,  £x;'[ov-?]  P. 

H.  4.  7. 
p)  £y  Alo|j.£Sovto^  P.  H.  36  d.  32,   £y56vto   P. 

H.  9. '4,  10  a.  23;  £y  8uo  P.  H  402  a.  9. 
y)  £Y  Ai^joc  P.  H.  36  a.  11. 


-     7G     — 

6)  Pro-xt-in  nominibus  Latinis  ab  Graecis  scribi- 
tur  2e?i:ou  V.  H.  391.  5,  ^s^gtou  P.  H.  358.  1]  cf. 
Meisterhans^  p.   71. 

,       §  12. 

De  littera  v. 

1)  V  in  exitu  vocabulonnn  in  titulis  antiquioribus 
saepe  ante  consonas  labiales  in  [x,  ante  consonas  guttur- 
ales  in  y  mutatur.  cf.  Meisterhans  p.  85.  seq. 

a)  V  ante  consonas  labiales: 
p.-  Tojj.  ^ouv  r.  H.  37.  32. 
7c:  s[j.  TuaoL  P.  H.   1.  5,  stj.  tuoXsl   P.   H.   367.  61, 

401.  5,  £>   7i:oXs[j.6)i  P.  H.   1.   10,  2.  6,   D.  I. 

3614.   9,   ap.   TTOisVs^^oc:   P.   H.   5.    18,    oVto? 

P.  H.  367.    70,   Tajx  ttcXiv  P.  H.   38.   26,  40 


a.  13. 
9:  xaij.   ^'^t.jj.svoLa  P.  H.  218,  6. 
[j.:  [a]{j.  ]p\  P.  H.  36  c.   14,  «[j.  [j.[- 


-?]  P.  H. 
40  a.  13,  TC[j.  [J.SY  P.  H.  37.  33,  t<3[j.  [j-SYaXov 
P.  H.   14.  7.   —    [[j.]'.i[j.   [J.SV    P.  H.   10  a.  25. 

b)    V    ante  consonas  gutturales: 

x:  [J.ST  xa  P.  H.  37.  20,   [xsyixa]  P.  H.   37.    12, 

Toy  xajTov   P.  H.  37.    31,    Toy    xo[t.vJ6v  P.  H. 

38.  47,  oy  xa  P.  H.  37.  44,  07  xa  P.  H.  36 

b.  30,  TouToy   xp'.^v.  P.  H.   37.   12,    13,   14, 

15,  16. 

X*  P-^T  X°^-[?^^]  i^-  H    37.  33. 

Ex  testimoniis  allatis  apparet  v   assimilem   fieri    in 

formis  articuli,  pronominis  relat.  oc  et  pronom.    outoc  et 

in    vocabulis    sv    et    [j,sv;    exceptionem    facit    vocabulum 

[j.(.a[j..     Quod  ad  tempus   attinet   haec   assimilatio   solum 

in    titulis   tertii   alteriusque    saeculi,   maxime    autem    in 

titulis,  quos  quarto  a.  Chr.  n.  saeculo  tribuimus  occurrit. 


\ 


'1 


♦ 


\ 


K 


—  11  — 

Qua   de    causa  etiam    contraria   exempla    ex    titulio 
hnius  aevi  collegi.     Exstant  haec: 

a)  ante  labiales: 

^:  Tov  ^(0[j.6v  P.  H.  10  a.  28,  382.  28,  Tav  go- 
[a^siav]  P.  H.  0.  11,  Tiv  i^ouXav  P.  H.  9.  11. 
tc:  tov  TrpscJ^JTspov  P.  H.  34.  11,  twv  xoAiTav  P. 
H.  5.  2  et  18,  TG)v  Trpwrov  P.  H.  73.  4,  Tav 
Tcapa  P.  H.  384.  11,  Tav  7uaTpi§a  P.  H.  367. 
42,  Tav  7i:[6Xlv]  D.  I.  3612.  13,  tocv  tcot'  P. 
H.  384.  6,  Tav  7r?o;sviav  P.  H.  1.  13,  Tav 
TupocJTaSa  P.  H.  385.  4,  Tav  7ro^[6^G)v]  P.  11. 
34.  14.  T(3v  7i:poa65[(ov]  P.  H.  36  c.  2.  v^v  TiaT- 
pc?  P.  H.  58.  14. 
9:  Tav  9jXav  P.  H.  367.  34,  t(ov  9'jXsTav  P.  H. 

384.  11. 
r\i:  Tov  ^ia^ia^^^svTa]  P.  H.  3611.  11. 
[j.:  T(5v  [j.s[j.[ia^G)[j-svG)v]  P.  H.  34.  22  t(5v  [j.sv  P. 
H.  27.  62,  T(ov  [j.sTsxcvTG)v  P.  H.  367.  17, 
Tav  [J.SV  P.  H.  27.  11,  Tav  [xaxpdv  D.  I.  3632. 
31,  Tdv  [J.7]  P.  H.  386.  2,  Tav  Mouadv  D.  I. 
3632.  13;  sv  [xyjvi  P.  H.  27.  12;  [j.sv  [j.sYdXG)v 
P.  H.  27.  63. 

b)  ante  gutturales: 

-y:  Tiv  Yd[j.ov  P.  H.  36  c.  29  et  31,  tyjv  Y^vaix- 
[s^av  P.  H.  36  c.  33,  T6)v  yspo^v  P.  H.  386.  10. 

x:  Tov  xaTd  P.  H.  384.  16,  tov  xXdpov  P.  H. 
367.  93,  Tov  KGk(ov  P.  H.  1.  4,  t(3v  xdTCG^v 
P.  H.  349.  4,  Tdv  xaTa[goA]dv  P.  H.  27.  17, 
Tdv  xaTaaxsudv  P.  H.  387.  1;  Hv  xai  D.  I. 
3619.  9,  av  xa  P.  H.  27.  27.;  sv  KalJit.voLi 
D.  1.  3632.  7. 

i:  Tov  xpovov  P.  H.  367.  12,  t(3v  xp-^IJ-^TG^v  P.  H. 
385.  3,  34.  15,  t(3v  xap[J.'JAswv  P.  H.  349.6. 


I 

i 


-    78    — 

$ :  Tov    JsvLafJLov    P.    H.    36    b.   23   et   c.  38.  twv 
^£V(ovG)v  P.  H.  36  c.  4. 

2)  V  vocabulorum  sv,  Tuav,  auv  etc.  persaepe  in  com- 
positione  attractionem  non  patitur;  cf.  Meisterhans- 
p.  87. 

sv7C£t6(v)tov  P.  H.  5.  5,  TTavxpanov  P.  H.  104.  17, 
Stv^opou  P.  H.  202,  (juvysvsia^  P.  H.  3^3.  3,  (juvxsxuTat. 
P.  H.  419.  3,  auvxX7][T0j]  P.  H.  123.  3,  auvTca^  P.  H. 
9.  7. 

Haec  res  etiam  invenitur  in  vocabulis  certe  non 
compositis;  cf.   Meisterhans-  p.  88. 

'AvTCSAou  P.  H.  199.  1,  avcpoTspvj^  P.  H.  58.  5,  'Apia- 
xoLiYyoc  P.  H.  392.  2  et  sexies  in  eodem  titulo,  evev- 
xapisvoc  P.  H.  58.  10,  evsvxap.svou  P.  H.  58.  2,  'Etcituv- 
XavouaiT]^  P.  H.  351.  1,  MeXavxpiSac  P.  H.  406.  5  at 
MsXayxpi^a^  P.  H.  3G8  I.  58,  TCapa[Xa]v^avovTac  P.  H. 
36  d.  30,  7usv«|)ac  P.  H.  419.  4,  auvavTt,[Xa]v^av6|JLsvoi 
P.  H.   10  a.  6. 


§  13. 
De  consonamm  geminatione, 

1)  CommemoranduTn  est  nomina  propria  in  -  uXor, 
-uXXo?  in  titulis  Cois  paene  semper  unum  solum  X  exhibere; 
cf.  Bechtel   und  Fick,  Gr.  Prsnn.^  p.  27. 

Abx,uXo?  P.  H.  54.  4  et  bis,  Atax.oXtvoc  P.  H.  387. 
19,  'A^avuXo?  P.  H.  10  b.  44,  AopxuXc?  P.  H.  10  c.  65, 
AopxuXi8ac  P.  H.  404  a.  5,  NoaauXo^  P.  H.  368  III.  72 
et  ter,  <PaivuXoc  P.  H.  10  c.  22  et  quater,  XaipuXo^  P. 
H.  10  c.  49  et  bis,  Xap[xuXo?  P.  H.  10  c.  49  et  decies, 
[M?]aSuXoc  P.  H.    10  c.  50  et  semel. 

At:  |Asp]xuXXa  P.  H.  405.  20,  OpaauXXoc  P.  H.  340.  2. 


'r 


.5 


/ 


^ 


—     79     — 

2)  pp  occurrit  in  verbis  compositis: 
aTCoppaivsTa'.  P.  H.  38.  23,  sTrippsSsTo)  P.  H.  40  a.  5. 

3)  Consonas  simplices  nominum  Romanorum  in 
titulis  GTraecis  saepe  geminari  docet  Dittenberger,  Hermes 
6.  p.   152. 

Aixivvi.avif;:  gen.  sgl.  P.  H,  141.  10. 

§  14. 

Be  spiritu  aspero, 

cf.  Thumb,  Untersuchungen  uber  den  Spiritus  asper 
im  Griechischen.  Diss.  Freiburg  1888. 

1)  Spiritum  asperum  in  sermone  titulorum  Coorum 
vigere  ex  aspiratione  consonarum  x,  %,  t  ante  spiritum 
asperum  satis  apparet. 

a^aips^^svTov  P.  H.  34.  39,  a^'  k  P.  H.  368  II. 
29  et  semel,  a^Lxoij.svou  P.  H.  7.  2,  sV  vjpMac  P.  H.  350. 
1,  s9*  sWav  P.  H.  37.  48,  s^' cu  P.  H.  38.  11  et  bis, 
xa^  a  P.  H.  13.  33  et  bis,  xa^aipsjiv  P.  H.  7.  4,  xa^axsp 
P.  H.  38.  13  et  bis,  xa^saTax6at.  D.  I.  3611.  10  et  semel, 
xa^'o  D.  I.  3619.  7,  xa<^'  ov  D,  I.  3619.  7,  xa^oT'.  P. 
H.  367.  83,  xa^'  uoWav  P.  H.  368  II.  35  et  quinquies,^ 
p.s^'  auT6[^]  P.  H.  367.  83,  Tau^'  ai:pou[j.s^oi-  P.  H.  382.* 
17,  5uaay  o[X(ovu}XLac  P.  H.  58.  14. 

2)  Quod  attinet  ad  stirpem  Cspo -,  quae  in  titulis 
llhodiis  semper  aspiratione  caret,  dicendum  est  eam  in 
titulis  Cois  semper  spiritum  asperum  exhibere;cf.  Thumb, 
1.  c.  p.  24.  xa^isp6(a  P.  H.  8.  1 1  et  sexies,  [uj^ispsia  P. 
H.  27.  68  et  semel. 

3)  Psilosis  occurrit  ex  linguae  legibus  in  [j.st'  ajxwv 
P.  H.  8.  5;  cf.  Thumb,  1.  c.  p.  97. 


—    80     - 


4)  Vocabulum  ikkoc,  primitus  aspiratione  caruisse 
deinde  in  appellativo  ikkq^  eam  apparere  coepisse,  sed 
non  in  omnia  nomina  propria  cum  stirpc  [71:71:0  -  compo- 
sita  invasisse  docet  Thumb  exemplaque  afFert  1.  c.  p. 
99.  seq.  In  titulis  Cois  haec  exstant  testimonia:  'Apiat- 
IKKOC,  P.  H.  10  b.  71  et  quater,  ' AgiaTiKKiboLC,  P.  H.  404. 
a.  1,  rXauxLTUTTO^  P.  H.  10  c.  39  ct  quinquies,  As\)kikko^ 
W  H.  368  III.  17  et  ter,  ^^xgoLTiKKo^  P.  H.  10  c.  43  et 
sexies. 

At:  'Av^^iKKoc;  P.  H.  344.  17  cf.  Bechtel  und  Fick, 
Griech.   Prsnn.^  p.   153. 

5)  Ante  ea  vocabula,  quorum  forma  primaria  incipie- 
bat  ab  F  in  titulis  graecis  non  raro  aspirationero  in- 
veniri  docet  Thumb  1.  c.  p.  59  et  70. 

5£x'  £TT^[t]   P.  H.  343.  7. 

6)  Quod  attinet  ad  aspirationem  in  vocabulis  ou^sic 
et  [XTfj^ei^  cf.  §  10.  3. 


§  15. 

Varia  de  consonis. 

Duorum  p  uno  in  vocabulo  exstantium  unam  non- 
numquam  excidere  muitis  testimoniis  satis  constat.  cf. 
(t.  Meyer  Griech.  Gramm.''^  p.  292.  Huc  pertinet:  <&arp'!o[u] 
P.  H.  150.  1  pro  <PpaTp'!oD.  Eodem  modo  ex  duabus 
syllabis  inter  se  similibus  una  excidit  in  Tjp.sSiiJ.vov  P. 
H.  39.   11. 


> 


Capiat  III. 
e  deelinatione  iiomiiiuiiL 


•  H 


>  1  >s 


J 


K 


OL, 


§  16. 
De  decUnatione  stirpium  in  - 

1.  De  femininis. 

Ubique  dialectum  Doricam  in  terminationibus  primae 
declinationis  a  pro  v|  exhibere  satis  constat.  Hoc  loco 
autem  non  solum  ea  vocabula  in  quibus  dialectus  lonica 
et  Attica  v]  exhibent,  sed  etiam  ea  in  quibus  etiam  dia- 
lectus  Attica  a  exhibet  mihi  afferenda  esse  puto  ad 
rationem  inter  formas  Doricas  vulgares  et  lonicas  melius 
explanandam. 

I.  a  longae  in  Doride  respondet  yj  in  dialecto  loni- 
ca  et  Attica. 

nominativus  sgl.:  a  P.  H.  102.  1  et  quindecies, 
aSs  P.  H.  137.  3,  avaypa^a  P.  H.  367.  97,  dTToypa^a 
P.  H.  367.  46  et  semel,  ^ouXd  P.  H.  102.  1  et  quater, 
yd  P.  H.  349.  1,  YV(o|j.a  P.  H.  2.  10  et  ter,  yuvd  P.  H. 
375.  3,  [8Lav]o[j.d  P.  H.  40  a.  15,  sipdva  numm.  244, 
[s^ayJoYd  P.  H.  40  a.  2,  6'(ov7j;j,s'va  P.  H.  38.  6,  OsuSoxa 
P.  H.  419.  1  [CspJMCJuva  P.  H.  40  b.  1,  'laxpLavd  P.  H. 
364.  2,  xs^aXd  P.  H.  40  a.  1,  xpixd  P.  H.  38.  6,  22, 
Maxpova  P.  H.  135.  10,   Mo5sai:a  132.  6,   Mucjxa  P.  H. 


—    82    — 

209.  1,  IlauXXa  vel  IlauXXa?  P.  H.  337.  14,  Tzgiaikim  P. 
H.  27.  8,  'Pou9a  P.  H.  297.  3,  2£x6v8a  P.  H.  361.  1, 
cxoTra  D.  I.  3632.  20,  TsxapTa  P.  H.  38.  25,  ^uXa  P.  H. 

403.  6. 

genetivus  sing. :  'A^ava;  P.  H.  34.  20  et  bis, 'Ava;- 

egixoLQ  P.  H.  368  II.  17,  [avjaYpa^ac  P.  H.  29.  14,  dpsxic 

P.  H.  115.  4  et  quater,  ap^d^   P.  H.   383.  8,    olq  P.  H. 

152.  6  et  bis,    auTd^  P.   H.    115.    6   et  bis;    ydc    D.  I. 

3632.  14  et   semel,    [AspJxuAXac  P.  H.  405.  20,   SaTTidva^ 

P.  H,    29.  15,  Ixdaxac    P.  H.  37.  17,   svdxac  P.  H.    37. 

6,   [tspjoauvac   P.  H.    28.  4   et    semel,  'louxouvSac  P.   H. 

433.  2,   Ko^aivac   P.  H.   325.    1,  xoLvd?  P.  H.  10  a.  6, 

AoLohiviCaaoLc;  P.  H.  208.  3,  {j.vd{j.ac   P.  H.   130.    9  et   bis, 

Nixo5':xa;   P.   H.   368    V.    31,  UoLiJ.(^i\oL^    P.    H.    179.  7, 

TzoLca:;  P.  H.  32  a.  4,  Hspcyspovac  P.  H.  419.  4,  IIXaTLvvac 

P.  H.  405.  5  et  bis,  ^z^olctol^  P.  H.   119.  6,  cxoTrdc  1). 

I.  3632.  10,  a7rou5dc  P.  H.  382.   15,  czolaolc  D.  L  3619. 

4  et  semel,  cw^poauvac  P.  H.   115.  5,  xd;  P.  H.   1.  8  et 

ducenties    septuagies    (]uin(}uies,    TauTac    P.    H.    38.    8, 

T£LiJ.d-  P.  H.   116.    10,  Ti;j.d;  P.  H.    327.  5,   TpaTTs^ar  P. 

H.'37.   10,  TpiTa;  P.   H.  367.  24,  uTrap/^ouaa^  D.  I.  3611. 

4,    ^PcAivva;   P.  H.  336.    1  et  ter,    9uXdc   P.   H.  44  a.   7 

et  semel. 

dativus  sing.  dya^di  D.  I.  3611.  18  et  bis,  'A^dvat 
P.  H.  34.  39  et  ter,  'AXaadpvat.  P.  H.  7.  3  et  semel, 
auTdi  P.  H.  34.  47  et  sexies,  ['A]9po8iTai  P.  H.  369.  8, 
^ouXdi  P.  H.  1.  1  et  septies,  ydi  P.  H.  349.  2,  7£vc(j.£vai 
P.  H.  383.  13,  ^oxdTai  P.  H.  38.  5  et  (juater,  57jA0|j.£va(. 
P.  H.  386.  6,  5jo5£[x]dTat  P.  H.  38.  14,    i^boiim  P.  H. 

37.  61  et  semel,  slpdva!.  P.  H.  1.  11  et  ter,  'ExdTai  P. 
H.  370.  10  et  bis,  fxxai^rxaTaL  P.  H.  27.  8,  I/./jcli  P. 
H.  37.  62,  evdTat   P.  H.  37.  58  et  bis,   £v5£xdTat.   P.  H. 

38.  10,  £XTaxa(.5£xdTai  P.  H.  36  b.  25,  £xo{j.£vaL  P.  H. 
10  a.  36,  'H-Lovai  P.  H.  30.   10,  ^aAaaaai.  P.  H.  38.  24 


*(*  ■ 


)      \ 


n  ^ 


—    83    — 

et  semel,  KaX'j{j-vai  D.  I.  3632.  7,  NLxai  P.  H.  43  a.  4, 
xop.7rdL  P.  H.  45  a.  7,  Tdt.  P.  H.  1.  1  et  quinquagies 
quater,  T£TdpTa[i]  P.  H.  42  b.  4,  T£L{j.d  P.  H.  107.  14, 
Tf{j.di  P.  H.  10  b.  42,  TpiTai  P.  H.  39.  8,  Tuxai  D.  I. 
3611.   18,  uTTcSoxdL  P.  H.  383.   12. 

accusativus  sing:  dx{j.dv  P.  H.  419.  2,  aXXav  P.  H. 
10  a.  26  et  bis,  [dXou]pydv  P.  H.  36  d.  44,  (xikm^  P. 
H.  40  a.  8,  dv  P.  H.  382.  22,  dvaypa^dv  P.  H.  13.  33 
et  quinquies,  dp£Tdv  P.  H.  116.  7,  auTdv  P.  H.  13.  31 
et  bis,  ^ouXdv  P.  H.  9.  11,  Y£vc{j.£vav  P.  H.  367.  104, 
Siaypa^dv  P.  H.  383.  15,  £[x]daTav  P.  H.  36  c.  7,  taTpt.- 
xdv  P.  H.  5.  4,  tSuoTixdv  D.  I.  3632.  19,  [^poauvav  P. 
H.  27.  4  et  sexies,  lap^oauvav  P.  H.  40  a.  11,  xa^- 
6(.8pu{j.£vav  P.  H.  344.  15,  xaTa[PoX]dv  P.  H.  27.  17, 
xaTaax£udv  P.  H.  387.  2,  x£xpa{j,£vav  P.  H.  37.  38, 
x£9aXdv  P.  H.  27.  64,  Xaivav  P.  H.  382.  27  et  bis, 
p.fiyiCTav  P.  H.  5.  22,  7ro^£ivdv  P.  H.  325.  3,  xpdTav  P. 
H.  27.  12,  np£i{j.av  vel  np£l|J.av?  P.  H.  116.  4,  cdv  P. 
H.  419.  2,  2£,^aaTdv  P.  H.  411.  2,  axoTudv  D.  I.  3632. 
11,  cTCcu8dv  P.  H.  36  b.  16  et  bis,  jTdXav  P.  H.  344. 
15  et  sexies,  auvayMydv  P.  H.  385.  3,  Tdv  P.  H.  1.  14 
et  centies  quater,  Tdv5£  P.  H.  33.  15  et  semel,  TauTav 
P.  H.  401.  13  et  semel,  T£X£Tdv  P.  H.  29.  13,  T£TdpTav 
P.  H.  38.  18,  T£pav  P.  H.  5.  24  et  ter,  TLixdv  P.  H. 
37.  26,  TpiTav  P.  H.  10  a.  27,  uTrcScxdv  P.  H.  382.  12 
et  semel,  ^iXc^poauvav  P.  H.  119.  12,  ^uXdv  P.  H.  367. 
24,    6voL'j  D.   I.    3632.    1    et   tredecies. 

Genetivus  plur.  exit  in  -  dv  ex  -  awv  cf.  §  2.  1. 
B.  11.  'AXfiJavSp^dv  P.  H.  34.  31  et  semel,  ' AX£^av5p£Ldv 
P.  H.  34.  37  et  ter,  ^£av  P.  H.  44.  5,  ^Laxccridv  P.  H.  34.  60, 
8pax{J.dv  P.  H.  34.  24  et  vicies  septies,  £TaLpdv  D.  I.  3632.  5, 
xpL^dv  P.  H.  39.  11  et  semel,  {laxpdv  D.  I.  3632.  31, 
{j.cLpdv  P.  H.  325.  6,  Mouadv  D.  I.  3632.  12  et  semel, 
7cap£ucdv  P.  H.  386.  2,  Tdv  P.  H.  34.  14  et  quinquies. 


ii 


>  f 


11    ' 


i 


!i  1 


t 


—    84     — 

Dativus  pluralis  in  omnibus  titulis  oratione  soluta 
corapositis  terniinatione  vulgari  -  atc  utitur;  exstant  duo- 
dequadraginta  testimonia. 

II.  a  longae  in  dialecto  Dorica  respondet  a  in  dia- 
lecto  Attica  7]  in  Jade. 

Nominativi  sing.  exstant  undequinquaginta  testi- 
monia  e  g.  aTTO^opa  sxxXTjaa,  genetivi  centum  undecim 
e.  g.  Z,OL[t.ioL^,  sTUijJLsXsLa^  etc,  dativi  undequinquaginta  e. 
g.  t/.yCKffiLoii,  ajj-spa?.,  'Peai,  accusativi  quinquaginta  e.  g. 
aYopav,  ^uatav;  omnes  has  formas  singulatim  afFerre  non 
necesse  est. 

III.  Formae  vulgares,  quae  exstant  in  titulis  Cois 
nunc  afferendae   sunt: 

nominativus  sing:  aSsX^Yj  P.  H.  73.  2,  OLgL^ZTf^  P.  H. 
279.  2,  BspsvixY)  P.  H.  353.  1,  j^ouXt]  P.  H.  43  a.  22, 
Y-jvT]  P.  H.  206.  2  et  semel,  iAa{j.o[v(.'l>t7]  P.  H.  165  a.  1, 
Eip7]VT|  P.  H.  278  1  et  semel,  'Ep{j.i6vYj  P.  H.  192.  1, 
EuTsXiaTparYi  P.  H.  10  c.  89,  Eu9(p)oauvYj  P.  H.  360.  2, 
^  P.  H.  36  c.  20  et  octies,  Au8y|  P.  H.  300.  1,  Nslxt^ 
P.  H.  71  a.  1  et  semel,  Nlxy]  P.  H.  65  et  quinquies, 
Nwo|j.ax'^  P.  H.  426.  1,  '0vo|j.aaTY]  P.  H.  389.  4,  xojj.~y] 
P.  H.  43  b.  5  et  bis,  2-paTovtxYj  P.  H.  247.  1,  [auvalyoYT, 
P.  H.  36  c.  22,  :£(o;'o{j.svT^  P.  H.  389.  5,  TspYj  P.  H. 
366.  1,  Tsp\  243.  l  et  semel,  *\}'Xr^  P.  H.  46  a,  (^oi^fi 
P.  H.  94.   10,  XpYj^TY]  243.   1   et  semel. 

genetivus  sing. :  a^sX^Yj^  P.  H.  120.  9,  'Ava5(.7r6XT^c 
P.  H.  368  I.  23  et  bis,  'Ava$'.aTpaTYj^  P.  H.  368  VII. 
17,  apsT-?];  P.  H.  94.  12  et  semel,  'ApiaTYj-  P.  H.  368 
VI.  65,  'ApiaToStxY]:  P.  H.  368  V.  53,  ap/.T,^  numm.  251 
et  bis,  'ApG)|j.aT(:vT^c  P.  H.  425.  3,  S[Tjfj.apxLXY]c  P.  H. 
410.  2,  sauTY)?  V.  H.  94.  11,  sipY]vT;  P.  H.  102.  17,  'Etuituv- 
XavouaT^^  P.H.  351.  \ ;  ¥.^\xohUr^^  P.H.  368  VII.  69,'Hm6vT|; 
P.  H.  345.  16,  %  P.  H.  218.  8,  ©jwvy]^  P.  H  58.  UllizTlxr^- 


\ 


*    ^    ^ 


u 


•( 


\ 


\\ 


/ 


V 


—    85    — 

P.  H.  368  II.  8,  KaXXivLXYj-  P.  H.  177.  1,  KaXXiaTpaTY^-  P.  H. 
368  II.  13,  KXsovLXY]^  P.  H.  398.  5,  xXlvt^;  P.  H.  36  d. 
17,  KXu{j.svy]^  P.  H.  368  I.  48  et  semel,  Xa[j.7rpoTaTT|C  P. 
H.  102.  2,  Aau5LXY]c  P.  H.  183.  1,  AixLWLav^j^  P.  H.  141. 
10,  Mapxiavf,^  P.  H.  226,  MsyLaTY]-  P.  H.  179.  3,  Msvs- 
aTpaTY]-  P.  H.  368.  VIII.  30,  Msvictxy^-  P.  H.  368  I.  18 
et  quater,  Mixy]^  P.  H.  368  II.  67  et  semel,  MixuXlvt^^ 
P.  H.  217.  1,  MouaY]-  P.  H.  286.  2,  Nt.xo{j.ax'^^c  P.  H. 
386.  III.  53  et  quater,  Jsvt^^  P.  H.  352.  4,  xY^y-^c  P.  H. 
218.  8,  TCoiY]aa[j.s'vY]^  P.  H.  120.  6,  IIoXuaTpaTT|C  P.  H. 
368.  VII.  11  et  semel,  HmXXy]-  P.  H.  226,  HmXXlttt^- 
P.  H.  166,  3,  'Pou9sivT|-  P.  H.  288.  4,  aTY]XT,^  P.  H.  319. 
19,  2LUVSTY];  P.  H.  220.  3,  TspY]^  P.  H.  58.  13,  tt^?  P. 
H.  36  c.  32  et  vicies,  ^Poi^Uq:;  P.  H.  126.  2,  ^uX-Jjr  P.  H. 
108.  17. 

dativus  sing.:  aya^Y]?.  P.  H.  103.  1  et  bis,  OLTZo1^r(/.r^i 
P.  H.  36  c.  12,  sxxaiSsxaTY]?.  P.  H.  S6  c.  18,  sTTTaxai- 
6sxaTY](.  P,  H.  36  c.  19,  jpsvpajY]  P.  H.  307.  3,  NuaT|  P. 
H.  105.  11,  6xToxai5sxaTT|L  P.  H.  36  c.  21,  aTYJXT^L  P.  H. 
36  d.  23,  TT^L  P.  H.  36  c.  11  et  ter,  tux,t/.  P.  H.  103.  1 
et  ter,  ^aXx^  P-  H.  409.  7. 

accusativus  sing. :  aya^^YJv  P.  H.  335.  1.  ap^TrayjTjv 
P.  H.  322.  9,  y-^v  P.  H.  324.  7,  sux-^v  P.  H.  63.  4,  f;> 
58.  14  et  semel,  ^uyaTpiS-^v  P.  H.  127.  2,  xXivy]v  P.  H. 
36  d.  14,  xou9T,v  P.  H.  198.  1,  Ho^sivtJv  P.  H.  335.  3, 
aY]v  P.  H.  218.  7,  TspT^v  P.  H.  58.  2,  ttJv  P.  H.  36  c. 
27  et  tredecies. 

genetivi  plur.  in  -  ov  quattuor  exstant  testimonia: 
[l!s]poauvov  P.  H.  36  d.  36,  xuvT|Ysauov  P.  H.  141.  3, 
Mouawv  P.  H.  43  b.  17,  twv  P.  H.  36  c.  2. 

Quem  si  nominum  vulgarem  formam  exhibentium 
catalogum  perlustramus,  videmus  permulta  nomina  pro- 
pria  mulierum  in  eo  occurrere,  quorum  magnus  numerus 
in    titulis   Doricis    tertii    alteriusque    a.    Chr.    n.    saeculi 


I 


H.    I 


;  f 


1     ! 


-    86     - 

legitur.  Haec  res  bene  ostendit  incolas  insulae  Coae 
propinquitate  et  amicitia  ad  urbes  lonicas  vicinas  conti- 
gisse.  cf.  pag.  13.  Reliqua  mulierum  nomina  paene 
omnia  occurrunt  in  titulis  sepulcralibus  aevi  imperatorum 
confirmantque  Coos  hoc  tempore  sermone  vulgari  usos 
esse.  cf.  p.  24. 

IV.  Formas  lonicas,  quae  in  titulis  Cois  occurrunt 
in  duas  praecipue  partes  dividere  possumus. 

a)  Nomina  propria  feminarum  lonica  in  titulis  Cois 
oratione  soluta  compositis  non  raro  leguntur;  verisimile 
est  eas  mulieres,  quibus  nomina  lonica  sint  ex  lonica 
quadam  civitate  in  insulam  Coam  venisse,  fortasse  etiam 
hae  lonicae  nominum  formae  a  matribus  in  filias  trans- 
ferebantur;  exempla  exstant  haec: 

'Aliri  P.  H.  380,  'AXiV  P.  H.  868  I.  74  et  ter,  AiT|- 
P.  H.  368  VII.  64,  Z(o{i':Yj;  P.  H.  405.  22,  esu^oaLV]-  P. 
H.  368  VI.  43  et   semel,   KXslto^st]-   P.  H    368  II.  20, 

MLxoTspTj-  P.  H.  368  VIII.  78,  NixoTspT)  P.  H.  174  a.  1, 
NtxoTspri-  P.  H.  368  I.  56,  2'.[j.ots?y];  P.  H.  368  III.  36. 

b)  Nomina  appellativa  plane  nusquam  nisi  in  titulis 
versibus  hexametris  compositis  inveniuntur;  ladem  semper 
linguam  horum   versuum   fuisse  satis  cognitum  est: 

av90Tspvj(^  P.  H.  58.  5,  YTjpaXsTjv  P.  H.  419.  6,  5y]- 
[jLO^LYjt  P.  H.  58.  12,  o[j.c)vu{j.'!y]c  P.  H.  58.  14,  o^iyj^ojiyj; 
P.  H.  58.  5,  TCaTpYj^  P.  H.  bS,  12,  Tz[i\z^r^  P.  H  218. 
4,  c^ikir^Q  P.  H.  58.   14;  Ns{j.st/.  P.  H.  58.  6. 

c)  Difficultatem  quandam  praebent  vocabula  Tat 
Asuxo^sY][i]  P.  H.  37  a.  2;  hic  titulus,  qui  est  praeter 
pauca  vocabula  deletus  exstat  in  eodem  lapide  ac  P.  H. 
37,  qui  uti  supra  docui  ad  finem  quarti  a.  Chr.  n.  saeculi 
referendus  est,  et  pars  huius  magnae  inscriptionis  esse 
videtur.     Extremae  duae  litterae  leviter  mutilatae  sunt, 


^ 


i  ( 


\      \ 


/ 


i'j 


i 


—    87     - 

sed  Asuxo^sai  legere  plane  non  permittunt,  cum  litterae 
Y)  solum  linea  transversa  absit.  Aliter  Prott  et  Ziehen, 
Leges  Graecorum  sacrae  I.  p.  24  qui  scribunt  Asuxo^- 
(£a)[i]?  Quomodo  haec  forma  lonica  in  titulo  Coo  satis 
antiquo  explicanda  est?  Ex  titulis  Cois  non  apparet, 
qua  ex  parte  Graeciae  Coi  cultum  huius  deae  marinae 
receperint.  Quae  cum  dea  marina  omnibus  in  oris  maris 
mediterranei  coleretur,  fortasse  hic  cultus  ex  lonica 
quadam  urbe  ad  Coos  venit  lonicaque  nominis  forma 
remansit  praecipue  cum  Miieti,  Chii,  Lampsaci,  Tei 
vestigia  eius  invenerentur.  cf.  Preller,  Robert,  Griech. 
Mythol.-  p.  601-602.  At  cf.  Wide,  Lakon.  Kulte  p,  228 
et  Roscher,  Lexikon  d.  griech.  und  rom.  Mythologie  II. 
p.   2015. 

d)  Forma  CspYjC  P.  H.  386.  9  videtur  esse  accusati- 
vus  plur.  ad  ispY];  nominativus  ispY]  ex  ^csps'-/]  exstat  bis 
in  titulis  lonicis;  cf.  liechtel,  Die  Inschriften  d.  jon. 
Dialects  in  Abhandl.  d.  Gott.  Ges.  d.  Wiss.  Bd.  34  n. 
125  et  150.     CpsiY]  apud  Herod.  I.  175  et  V.  72  exstat. 

e)  De  quibusdam  formis  lonicis,  quae  occurrunt  in 
titulis  aevi  imperatorum  nihil  certi  scio  : 

apXi£p£':T|?  P.  H.  141.  11,  suysviYjc  H.  P.  323.  1. 
XpucrsT^t.  P.  H.  73.  7  in  titulo ,  qui  ad  Alexandriam 
pertinet. 

2.  De  masculinis. 

I.  nomina  propria. 
Huc   pertinent  nomina    propria    in  -  5ac,  -  Trac,  -Xac, 
-  ayopac,  -  sac,  -  iolq  et  -  uac,    quorum   nomina   in  -  ayopaC 
et  -lOLC,    etiam  in  dialecto  Attica    a  exhibent. 

nominativus  sing. 

a)  -8ac:  'Ayaaa^ac  P.  H.  431,  MoL^xiha^  P.  H.  12 
a.  12,  'At6a;  P.  H.  4PJ.  2,  'ApiaTiTumSa?  P.  H.  406.  8, 


V   i 

I  I        ! 

'I 

> 

I !     ' 


L  5 


U    I 


Eii      1 


Irf  f 


i 

c 


—     88     — 

'ApxcwviSac  P.  H.  12  a.  26,  BothoLQ  P.  H.  10  c.  13, 
AtoaxoupiSac  P.  H.  10  d.  11,  EjSwpiSa-  P.  H.  10  d.  44, 
EuTcXi^a^  P.  H.  10  c.  35  et  semel,  E^vrigihoLc;  P.  H.  56. 
2.  'E^avTLSa-  P.  H.  10  a.  50,  ^HpaxXsLSac  P.  H.  10  c.  79, 
OojSopfrSac  P.  H.  406.  5,  esuTifxiSac  P.  H.  10  b.  30  et 
bis,  KaXXtTUTULSac  P.  H.  10  c.  10  et  ter,  KXstaav^iSac  P. 
H.  10  b.  33,  K[paT]i6a[;]  P.  H.  10  d.  43,  AscovtSac  P. 
H.  10  c.  24,  MsXavxp^Sac  P.  H.  406.  5,  Nt.xa6a^  P.  H. 
368  III.  11,  'OvaToptSac  P.  H.  10  c.  12,  Ttjj.ax.L§ac  P.  H. 
368  II.  28,  TiiKOKkdboL^  P.  H.  10  a.  50  et  semel,  ^hAovi- 
Sa;  P.  H.  10  d.  24  et  semel,  (iHXsovLSa^  numm.  4, 
^tXoviSa^  numm.  114.  Xapt6a[c]  P.  H.  9.  19,  Xapu.iSac 
P.  H.  44.  9.  ^ 

b)  -Ta^:  [B]apYu[Xi]oTac  P.  H.  49  b.  4,  rsTa^  numm. 
253,  AaspTac  numra.  59,  [MslXavTac  P.  H.  10  b.  18, 
MsvoiTa^  P.  H.  368  YI.  47,  ^ikiroL^  P.  H.  10  b.  54, 
XpuaavTa[-]  P.  H.  10  d.  72. 

c)  -Xa;  ex  -  Xao^  contractum  est  cf.  Ahrens.  de  diaU 
Dor.  p.  199. 

'AptcToXa-  P.  H.  10  c.  87. 

d)  -  va^: 

AsTTTLva^  P.  H.  387.  23. 

e)  -  ayopa^ : 

['A]vTaYopa-  P.  H.  9.  16,  'ApwTaybpa;  P.  H.  10  b. 
9  et  quater,  Aa{j.aY6pac  P.H.  10  c.  3  et  semel,  A!.aYopa^ 
P.  H.  1.  2  et  bis,  KXT^vayopa-  P.  H.  368  VI.  27,  Nix- 
ayopa^  P.  H.  10  c.  51  et  septies,  [lIp^aTayopa-  numm. 
83,  IIpcoTayopa?  numm.  83,  TsijxaYopac  P.  H.  9.   18. 

0  -^olq: 

'Ayr^aa-  P.  H.   10  b.  25  et  sexies,  'AYta-  P.  H.   10 

c.  65   et  semel,  Aivsiac   numm.  241,    AivYjcLa^  P.  H.   10 

d.  59,  'Axivia;  numm.   168,  'AvSptac  P.  H.  387.  16.  'Ap- 


'}' 


Vi/ 


\ 


—    89     - 

XicL^  P.  H.  368  I.  11  et  semel,  ro^p^ytac  P.  H.  10  c.  86, 
AsLviac  numm.  157,  'Egi).ioiQ  P.  H.  10  b.  57  et  semel, 
[K^aXXia?  P.  H.  47.  5,  KXstTia?  P.  H.  10  b.  41  et  semel, 
KTY]aiac  P.  H.  257.  1,  Ku^^a^  P.  H  10  c.  54,  \oL[j.zioLQ 
P.  H.  10  b.  47  et  quater,  AucavLac  P.  H.  10  d.  31, 
HpaJ(:ac  P.  H.  387.  28,  Uj^ioL^  P.  H.  10  b.  48,  ^i.ar^ac 
P.  H.  387.  20,  TsXsjT':ac  P.  H.  387.  13,  TidoLC  l\  H. 
10  a.  47  et  semel. 

g)  -sar. 

^MTsac  P.  H.  261.  2,  TL|j.sa?  P.  H.  368  VII.  10  et 
semel,  Ti[a]soL^  P.  H.  368  VII  42,  Xacpsac  P.  H.  10  c. 
32  et  semel. 

h)  -  uac. 

IIava{j.uac  P.  H.  10  b.  73  et  semel,  T^-ouac  numm.  180. 

i)  nomina  decurtata : 

Aajia^  P.  H.  54.  4  et  bis,  ['H]paxXa-  P.  H.  254.  1 
cf.  Ahrens,  de  dial    Dor.    p.  561.     YiV^-?  numm.  180. 

k)  Varia  nomiDa. 
$Xa[a]{j.ac  P.  H.  337.  5. 

_     G-enetivus  sing.  horiim    nominum    in  Doride  exit  in 
-a  ex-ao.  cf.  §  2,  1,  B.  II. 

ci)  'Avaaa[v]^pL'5a  P.  H.  10  d.  37,  'ApaTcSa  P.  H. 
10  b.  22,  'ApisT£L6a  P.  H.  53.  1,  'ApLGTcxXsLSa  P.  H.  9. 
20  et  quinquies,  ' Agicsv.izKihoL  P.  H.  404  a.  1,  'AcxXaTcia- 
8a  P.  H.  50.  3,  ^ioaxongihoL  P.  H.  10  c.  24;  AopxuXiSa 
P.  H.  404  a.  5,  'Ejj.^xsvLSa  P.  H.  404  a.  6  et  semel, 
E['j5G)]piSa  P.  H.  10  d.  44,  EvKleiTihx  P.  H.  368  VI. 
46,  E{)[T]sXiSa  P.  H.  10  b.  41,  E^xr^gihoL  P.  H.  10  c.  26 
et  bis,  EbT'jx.i8a  P.  H.  46  a.  8  et  ter,  'E^avTtSa  P.  H. 
10  a.  63,  Osu^svL^a  P.  H.  10  d.  74,  0suTi|j.i6a  P.  H.  10 
b.  31  et  semel,  OpaauxXsiiSa  P.  H.  404  a.  8  et  semel, 
KaXXt.7U7r(:8a  P.  H.   10  c.   10  et  semel,  KX[s(,]c7av^t5a  P.  H. 


.1 


90    — 


i. 


h  I 


n    1 


h : 


10  d.  12,  KgoixihoL  P.  H.    10  c.  70,  KuvviSa   P.  H.  124. 

2,  A£6)VL5a  P.  H.  56.  3  et  ter,  MsXaYxpiSa  P.  H.  368  I. 
58  et  semel,  NixaSa  P.  H.  368  II.  52  et  semel,  Nwap- 
X.iSaa)  P.  H.  346.  6,  SwaavSp^^a  P.  H.  404  b.  2,  mea- 
avSpiSa  P.  H.  49  a.  2,  Ti|j.oxX£':5a  P.  H.  368  VI.  63, 
^CkiizKthoL  P.  H.  368  I.  et  semel,  ^LXwviSa  P.  H.  368  I. 
8  et  bis. 

b)  MatSaTa  P.  H.  44.  22,  MoXavxa  P.  H.  267.  2, 
Msvoira  P.  H.  428  et  semel. 

c)  'Apx£a':Xa  P.  H.  44.  21,  'Ap^sXa  P.  H.  10  c.  68 
et  semel,  Aap.[a]ai:Xa  P.  H.  52.  2,  NixoXa  P.  H.  10  c. 
59,  ^TaaiXa  D.  I.  3614.  2. 

d)  AIT/J.VOL  P.  H.  368  VI.  22,  'Apwuva  P.  H.  368 
V.  22,  AsTCTLva  P.  H.  387.  18. 

e)  'A^T^vayopa  P.  H  368  VI.  35  et  semel,  'Av^^a- 
Y[6]pa  P.  H.  10  d.  58,  'ApLCTTaycpa  P.  H.  10  c.  50  et  ter, 
AafiaYopa  P.  H.  10  c.  87,  AiaTopa  P.  H.  368  V.  71  et 
semel,  KXTjvaYopa  P.  H.  10  c.  30  et  bis,  Nixayopa  P.  H. 
10  b.  16  et  decies,  'Op^[ay6]pa  P.  H.  10  a.  58,  IPj^a- 
76pa  P.  H.   10  b.   11,  TLjj.aY6pa  P.  H.  406.  8. 

f)  'AjriaiOL  P.  H.   114.  2  et  quater,  ' A-^ioL   P.  H.  368 

II.  19,  AbriaioL  P.  H.  44.  9  et  semel,  A^via    P.  H.  271. 

3,  AiTr^aCoL  numm.  233,  'AXE^ca  P.  H.  10  b.  53  et  semel, 
'AXr:a  P.  H.  10  b.  46,  'Ap/ia  P.  H.  368  I.  13,  VEpij.La 
P.  H.  10  b.  43  et  semel,  KaXXia  P.  H.  431,  KXstTca  P. 
H.  368  VIII.  59  et  semel,  [K^u^ia  P.  H.  405.  4,  AaixTria 
P.  H.  10  c.  36  et  bis,  NtxLa  P.  H.  10  d.  76  et  ter, 
naaia  P.  H.  10  c.  37  et  ter,  IlaucravLa  P.  H.  36S  VIII. 
28,  UgoL^ioL  P.  H.  10  d.  62,  211x1^  P.  H.  368  II.  65, 
TsXsuTca    P.  H.    10   d.   45    et    semel,    Tiata    P.  H.    368 

III.  7. 

g)  'Aysa  P.  H.  10  c.  85,  ' Agiaaxix  P.  H.   397,  Aa- 


( 


k 


K 


l 


-—    91    — 

liioL  P.  H.  49  b.  3,  Mvaasa  P.  H.  10  a.  65,  HpoTsa  P. 
H.  427.  2,  T£LC£a  P.  H.  10  a.  47,  Ti.uia  P.  H.  368  VII. 
13,  $iXivv£a  P.  H.  368  II.  18,  [X]atp£a  P.  H.  12  a.  24 
et  semel. 

h)  Havafxua  P.  H.  44.  31. 

i)  'A7U£XXa  P.  H.  352.  8,  Aajxa  P.  H.  183.  3  et 
semel,  'E[p][j.a  P.  H.  425.  1,  Zxoxa  P.  H.  353.  l^^OvYjaa 
MUllensiefen  D.  I.  3654  at  *OvYjaoc[v6pou]    P.  H.  65. 

dativus  sing. 

e)  2xuXXiTac  P.  H.  37.  38  et  63. 

accusativus  sing. 

e)  \Lxa76pav  P.  H.  382.  20. 

f)  'Ep{j.':av  P.  H.  13.  28  et  semel,  NWav  P.  H.  9.  8 
Xapiav  D.  1.  3614.  3. 

vocativus  sing. 

a)  'At8a  P.  H.  218.  9. 

i)  Aatj.a  P.  H.  324.   1,  'EpwTi  P.  H.  287. 

Genetivus  plur.  exit  in  -  av  ex  -  awv  cf.  §  2,   1  B.  II. 

'  A^avalcTav  P.  H.  158.  2,  'A^YjvaLaTav  P.  H.  157.  2, 
'AXaaapviTav  P.  H.  372  et  bis,  ' Av5po{j.vY]c;Topi5av  P.  H. 
151,  'AvT!.{j.ax(.5av  P.  H.  393.  1  et  semel, 'Ap/^iaSav  P.H. 
392.  2  et  semel,  '  A9po5Lc:'.a:jTav  P.  H.  153.  3,  Eupuavax- 
T[L]5av  P.  H.  150.  3,  'la^jxtwTav  P.  H.  409.  1  et  quater, 
KapivSiv  P.  H.  151,  NtcJjpLaSav  P.  H.  368  VI.  39,'Oa£i- 
pi[a]cr[T]av  P.  H.  54.  1,  2^u.G)vi8av  P.  H.  149.  2,  ^u^ioTav 
P.  H.  327.  1. 

Restat  ut  nomina  propria  vulgarem  formam  exhi- 
bentia  afferam : 

nomin.  sing.  'A[j.3pax(.(oT7j^  P.  H.  211.  2,  'A^XTjTuia- 
8y]-  P.  H.  352.  1,  'HgoLxldbric  P.  H.  140  et  semel,  'IXia- 
87)-  P.  H.  74.  3,  KaXXiTTTTi^Yj;  numm.  238,   K!.pupaTY]^  P. 


[■;    I 


-     92    — 

H.  341.  2,  NcxT^c?  P.  H.  10  c.  21,  [Taupo]p.£v(:TT^c  P.  H. 
45  a.  13,  ^aiaTfi-  P.  H.  10  c.  58; 

genet.  sing:  ' Aaylr^izt7.bo\>  P.  H.  71  b.  3,  [EJuaYopou 
P.  H.  368  III.  51,  ropYio^u]  P.  H.  388.  8,  Eup(.7CL5ou  P. 
H.  373.  8,  'HpaxXsiSoj  P.  H.  191.  1,  ^HpoSou  P.  H.  75. 
2,  KXsayopou  P.  H.  406.  7,  [MJsvituttlSou  P.  H.  362.  3, 
MdxtaSou  P.  H.  126.  3,  Nixiou  P.  H.  9.  3  et  semel, 
OuXLaSou  P.  H.  181.  2,  ^uv]toi)  P.  H.  310.  1,  ^Ckmiho^ 
P.  H.  168.  2; 

accusat.  sing:  'Ac7xX7jma67]v  P.  H.  352.  2,  'HpoSTjv 
P.  H.  75.  1,  I  MliXTi.a57]v  P.  H.  126.  1,  :Sajiia5Y]v  P.  H. 
13.  26; 

genet    pliir.  'Ikkiotc^v  P.  H.  361.  2. 

In  titulo  versibus  hexametris  composito  P.  H.  218. 
3  exstat  forma  epica  'At6ao. 


i 


II.  nomina  appellativa. 
a)  nomina  quae  solum  in  Doride  a  exhibent. 

nomin.  sing.  -ysvsra^  P.  H.  419.  3,  sTrifJ-s^xac  P.  H. 
45  a.   10  et  semel,  [tujspysTa^  P.  H.  92.  3. 

genet.  sing.  olktzol  P.  H.  352.  6,  suspysTa  P.  H.  78. 
6  et  quater  decies. 

dativ.  sing.  auXirJTai  P.  H.  37.  45  et  semel. 

accus.  sing.  suspysTav  D.  I.  3614.  6  et  semel,  Trpscj- 
PsuTav  P.  H.   13.  34,  zwXTjTav  P.  H.  386.  6. 

vocat.  sing.  TuapoSslTa  P.  H.  343.  3. 

genet  plur :  SajAOTav  P.  H.  382.  19  et  bis,  X(.,3avo- 
7u(o)Xav  D.  I.  3632.  15,  vaTuoav  P.  H.  373.  6,  xoXsltgcv 
P.  H.  344.  7,  TCoXiTav  P.  H.  5.  3  et  ter,  Tupo^TaTav  P. 
H.  2.  10  et  ter,  cTpaTLWTav  D.  I.  3611.  3,  ^uXsTav  P. 
H.  384.  4  et  semel. 

dativi  plur,  in-at;  quatuor  exrstant  testimonia. 


V 


■I 


t 


—    93    - 

b)  nomina,  quae  etiam  in  dialecta  Attica  a  ex- 
hibent : 

Ta{j.iac  P.  H.  384.  16,  Ta[XLav  D.  I.  3632.  23  et  semel. 

c.  formae  vulgares. 

avayvwcTV]^  P.  H.  238.  3,  suspysTiqv  P,  H.  94.  1 1  et 
semel,  TSTpapx^^jv  P.  H.  75.  3. 

§  17. 
De  decUnatlone  stirpkim  in  -  o. 

1)  Genetivus  sing.  in  titulis  Cois  semper  exit  in 
-  01).  In  titulis  versibus  hexametris  compositis  genetivi 
epici  in  -  oto  haec  exstant  testimonia :  t^sXlow  P.  H.  343. 

5,  'la^fxolo  P.  H.  58.  7. 

2)  Locativus  llu^oi  exstat  in  titulo  versibus  com- 
posito  P.  H.  58.  6;  cf.  G.  Meyer,  Griech.  Gramm.^ 
p.  341. 

3)  Dativi  plur.  in  -  oic,  in  titulis  Cois  oratione  so- 
luta  compositis  exstant  centum  undecim  exempla.  In 
titulis  versibus  hexametris  compositis  etiam  dativi  in 
-OLat,[v]  occurrunt. 

a^jXolcjLv  P.  H.  58.  5,  Ilava^T^vaLoiaw  P.  H.  58.  9, 
aTs^avotav  P.  H.  418.  3,  ^^tpivoLa  P.  H.  218.  6. 

4)  Accusativus  plur.  cf.  Ahrens  de  dial.  Dor.  p. 
172  seqq.  G.  Meyer  Gr.  Gramm.^  p.  286  et  347. 

Accusativi  plur.  in  lingua  Graeca  genuina  termina- 
tio  est  -v^^  quae  quibusdam  in  dialectis  remansit,  in 
aliis  productione  suppletoria  in  -  oc,  -  cl^  et  -  ou^  mutata 
est.  Terminatio  -  oc,  quae  in  Doride  occurrit  orta  est 
ante  vocabula  a  consona  littera  incipientia.  Qua  de 
causa  in  titulis  Cois  ante  vocales  terminationem  -  ouc, 
cum  litterae  g)  in  Doride   productione    suppletoria    ortae 


-     94     — 


95    — 


vestigia  in   his    titulis   perpauca  exstent,    ante    consonas 

terminationem  -  o^   exspectamus.     Quae   res    non    ita    se 

habet.     lam  in  titulis  Cois  antiquissimis,  quos  ad   quar- 

tum  saeculum  a.  Chr.  n.  pertinere  supra  docui  perturba- 

tionem    invenimus    eo    modo    ortam,    ut   terminatio  -o 

locum  terminationis  -  oi>c,   -  od?    lociim    terminationis  -  o 

usurpaverit.      In    titulo   P.   H.    367,   qui   ad   tertium  a. 

Chr.  n.  saeculum  pertinet,  solum  terminatio  -oc  nunquam 

-  ouc  occurrit.    lam  testimonia  proferenda  sunt;  in  titulis 

Cois  tertii  alteriusque  a.  Chr,  n.  saeculi  res  ita  se  habet. 

\ 
a.  terminatio  -  o^  occurrit: 

a)  ante  consonas: 

aya^oc  t«v  D.  I.  3619.  6  et  semel,  avaY£Ypa[j.{X£vo^ 
T(5i  P.  H.  367.  11,  aTToypa^ajjivo;;  xam  P.  H.  367.  73, 
auTo[cT]£MP-evoic  P.  H.  367.  83,  auToc  Tuape/lwvTL]  P. 
H.  382.  18,  [^](Ofxo;  To^  P.  H.  384.  18,  Syjaoj^.svo?  twv 
P.  H.  10  a.  9,  £^ay£D{jivoc  xai  P.  H.  367.  34,  fiyyovoc 
p-£T£xovTa;  D.  I.  3611.  20,  ^£c^  xat  P.  H.  382.  23, 
[xa]7uoc  xai  P.  H.  369.  11,  vcWT^po^  to  P.  H.  59.  4, 
TUoVTogoXo^  hhoxiaoLi^  P.  H.  386.  7,  7uoTavaYpa90{j.£vo?  xa^oTi 
P.  H.  367.  101,  aufj.{j,axoc  kolC  P.  H.  128.  5,  toc  [P]m|j.6c 
P.  H.  384.  18,  Toc  hi  P.  H.  367.  26,  to^  5yjXg|j.£'voc  P. 
H.  10  a.  8,  To^  "^soc  P.  H.  382.  23  et  semel,  to-  xapu- 
xac  P.  H.  37.  40,  to^  {j.£v  P.  H.  367.  22,  toc  {j.£T£x,ovTa(; 
P.  H.  367.  11,  Toc  vaTcota?  P.  H.  367.  22,  t6?  v^oTspo^ 
P.  H.  59.  4,  To;  xaTpio^  P.  H.  384.  19.  to^  ::oX{rac  P. 
H.  9.  12,  Toc  [t](£(oO  P.  H.  367.  110. 

P)  ante  vocales: 

avaY£7pa{j.{jivo;  £^av  P.  H.  367.  80,  a7ro7pa90{j.£voc  (xei 
P.  H.  367.  85,  (XTzohoLiLOQ  aTuoypa^ovTG)  P.  H.  367.  27, 
ap$a{j.£voc  aTO  P.  H.  367.  23,  [au]Ti;  aTio  P.  H.  382.  25, 
auToc  £uvoi[av]  P.  H.  384.  6  et  semel,  :yjazKr{viSa'o<; 
-^{x^v   P.  H.    367.    10,    Exyovo-  t^{j.£v   P.    H.  2    5    et    bis. 


^; 


X 


} 


'U 


6v8a{j.oc  ap^a{j.6voc  P.  H.  367.  23,  67ui3aXXo{j.£vo^  e^  P.  H. 
367.  92,  ^£0^  ei)5£p£iai  P.  H.  384.  9,  ^raTpioc.  P.  H.  384. 
19  in  fine  sententiae,  7rpo^u{j.oT£po^  auTo?  P.  H.  382.  18, 
Toc,  oLjod^oQ  D.  I.  3619.  6  et  semel,  to^  ay^cSvac]  P.  H. 
34.  43,  To;  avay£ypa{j.{j,£voc  P.  H.  367.  10,  to^  aTcoypa- 
vjja{j.£vo^  P.  H.  367.  73  et  semel,  to^  ["E]XXavac  P.  H. 
128.  5,  To^  £7utpaXXo{j.£vo;  P.  H.  367,  91,  to^  hg6[c]  P. 
H.  369.  10. 

b.  terminatio  -  ou^  occurrit: 

a)  ante  vocales: 

auTouc  a^LXYji  P.  H.  36  a.  9,  ol\)zo\)C,  axoSoTG)  P.  H. 
384.  15,  auTou^  £7r£6(»)xav  P.  H.  382.  17,  6x76 vouc  yj{j.£v 
P.  H.  1.  9,  Touc  Gv  P.  H.  36  a.  3,  ypTjcjL^j.ouc  ovTa^ 
P.  H.  5.  26. 

p)  ante  consonas: 

auTouc  h[i^]  P.  H.  5.  9,  lauTOuc  toi  P.  H.  10  a.  22, 
£7ci{j.Y]viouc  8'a[p£la^ai  P.  H.  36  b.  25,  tuoXXouc  [5£S]6x^ai 
P.  H.  5.   15,  i:o\)C,  ^£V(ova(;  P.  H.  36.  b.  3. 

In  titulis  recentioribus  sermonemque  vulgarem  ex- 
hibentibus  duodequadraginta  accusativi  in  -  ou^  testi- 
monia  leguntur;  ex  titulis  aevi  imperatorum  solum  P. 
H.  119.  10  has  accusativi  in  -  o^  formas  exhibet:  e^; 
Toc  ^£0^  2£^aaToc  £ua£j5£(.av. 

5)  Dualis  vestigia  utrum  in  titulis  Cois  exstent 
necne,  homines  docti  inter  se  discrepant.  De  usu  ac  vi 
dualis  in  lingua  Graeca  optime  egerunt  Delbriick,  Syn- 
tact  Forsch.  4  p.  16  seqq.  et  Wackernagel,  Philol.  Anz. 
15  p.  198  seqq.  ostenderuntque  dualem  sine  vocabulo 
8uo  solum  apud  vocabula  natura  aut  more  conjuncta 
inveniri,  cum  ad  duas  res  ex  magno  numero  significandas 
duali  cum  vocabulo  5uo  opus  sit. 

Perlustremus  exempla  in  titulis  Cois  exstantia:  ol*6 
T£X£G)  I  .  .  ovTat  exstat  P.  H.  39.  2 ;  quod  etiam  Mullen- 


-     96    — 

siefen  D.  I.  3638  recepit.  Contra  Prott  et  Ziehen,  Leg. 
Graec.  sacr.  I.  p.  27  lociim  hoc  modo  emendaverunt: 
oi[sc,  Tp£lr[(oi£>  TsXswL  [^u]o(.TaL.  Ex  iis,  qiiae  supra  attuli, 
apparet  emendationem  huius  loci,  quam  dat  Paton  [toi^ 
7jp(t)]((7)i.v  OL  \ioLgdc]  ots  tsasw  I  .  .  .  ovTat  non  recte  se 
habere  posse;  primum  quidem  ois  tsXso  sine  vocabulo 
5uo  non  habet  signiiicationem  ,duae  oves^,  deinde  arti- 
culi  forma  in  titulis  Cois  antiquioribus  semper  est  to( 
numquam  oC.  Si  conjecturam,  quam  protulerunt  Ziehen 
et  Prott.  1.  c,  recipimus,  explicandum  est,  quo  modo 
forma  oh  in  contextum  invaserit,  quod  hoc  fere  modo 
factum  esse  videtur.  In  propositis  lapicidae  datis  ex- 
stabant  vrocabula  oU^  xgdQ  xiXzm  ^uovTai;  lapicida  autem, 
qui  formam  pluralis  lonicam  Tiksoi  falso  pro  dualis  forma 
habuit  ante  hoc  vocabulum  dualis  formam  ou  in  lapide 
scripsit. 

TouT«  U  [s\]avT[6)l  P.  H.  37.  28  et  D.  I.  3636; 
contra  Prott  et  Ziehen  1.  c.  p.  22  toutw  ,id  quod  Attice 
est  svTSU^^sv'  scripserunt.  Hoc  loco  formam  toutw  non 
ut  Paton  p.  R5  putat  eum,  cui  sit  bos  atque  praeconem, 
qui  bovem  ad  aram  Vestae  ducere  iussi  sint,  significare 
posse,  facile  intelle<:itur,  praecipue  cum  toto  in  titulo 
dominus  bovis  nusquam  una  cum  praecone  commemora- 
tus  sit.     De  forma  toutw  cf.  §  32. 

UG)?  P.  H.  34.  6;  titulus  tam  mutilatus  est,  ut 
iudicium  de  hoc  loco  ferri  non  possit. 

6)  Declinationem,  quam  dicunt  Atticam,  a  Dorido 
alienam  esse  docet  Ahrens,  de  dial.  Dor.  p.  227.  Tamen 
vestigia  quaedam  in  titulis  Cois  leguntur:  tsXsco;  nom. 
sgl.  P.  H.  37.  62j  TsXswv  acc.  sing.  P.  H.  40  a.  5,  tsXsg^i 
nom.  pl.  P.  H.  38.  14  et  16,  39.  2,  42  b.  6.  Bechtel, 
Nachr.  d.  Gott.  Ges.  d.  Wiss.  1890  p.  33.  has  formas 
fortasse  lonicas  esse  putat;  exstat  tsIsov  v/yo^  Herondas, 


v> 


I 


6 


^ 


I) 


K 


-     97     —     • 

Mimiambi  7.  20.  Miillensiefen  D.  I.  3636  adnot.  has 
formas  ad  *tsXt|Fo^  revocat;  Ts^Xirjoc  exstat  in  titulo  Cre- 
tico  Monum.  Antich.  3,  22  no.  8  [ol]v  ts^Xvjov  xat  aiya 
atque  verisimile  est  apud  Homerum  xskrio^  pro  tsXsloc 
legendura  esse.  Bechtel  1.  c.  ubi  de  tsXsg)?  verba  facit 
affert  vocabulum  apvsw^,  quod  exstat  in  titulo  Attico 
C.  I.  A.  II.  844;  cf.  Meisterhans^  p.  100;  qua  ex  forma 
apparere  videtur  eodem  modo  ac  ts^Xyjo^;  apud  Homerum 
etiam  apvYjo^  pro  apvsto'c  legendum  esse. 

Deinde  quaedam  vestigia  etiara  in  nominibus  pro- 
priis  et  in  nominibus  rerum  ad  rem  navalem  pertinen- 
tium  occurrunt. 

Aso-5a[j.a^  P.  H.  10  a.  38  et  semel. 

vswXxoi!  D.  I.  3632.  22. 

7)  Quod  attinet  ad  vocabula  contracta  o  +  o  in  ti- 
tulis  Cois  semper  in-ou-  contrahuntur : 

apT^xvojv  P.  H.  419.  6,  sxttXouv  P.  H.  1.  10  et  bis, 
ecTrXouv  P.  H.  1.  10  et  quater,  Trpoxoi.  P.  H.  38.  25, 
T|[j.ipa  P.  H.  39.   15. 

Adjectiva  in  -  soc  has  exhibent  formas  non  contrac- 
tas:  xpJ^swt-  P-  H.  73.  6  et  quater,  ^aXxsov  P.  H.  58. 
11,  )i9^ai(x  P.  H.  137.  1,  xg^jairii  P.  H.  73.  7,  ig^jo£oLi<; 
P.  H.  218.  2. 

Formarum  contractarum  haec  exstant  testimonia: 
Xpuaw?,  P.  H.  5.  17,  xaXxoOv  P.  H.  36  d.  17,  xaXxouc 
acc.  plur.  P.  H.  36  d.  8,  x9^ao\)[c,]  acc.  plur.  P.  H.  36 
d.  12,  ia\y.ri  dat.  sgl.  P.  H.  409.  7. 

§  18. 
De  declinatione  stirpiiim  in  -  cj. 

1.  De  neutris  in  -  o^, 

Genetivus.  sgl.:  In  titulo  antiquo  P.  H.  37.  52 
occurrit   forma  non    contracta   axs'Xeo^;   vulgaris   Doridis 

7 


—    98    — 

forma  exit  in  -  eu^:  t£{j.sv£u;  P.  H.  36  b.  11  et  bis;  formae 
in-ou^  occurrunt  hae:  "Apyou;  P.  H.  58.  8,  ysvouc  1.  ii. 
103.  3. 

Dativus  sgL  exit  in  -  a:  eTsi.  P.  H.  129.  5,  [xepei  P. 
H.  36  c.  8,  T£{X£V£L  P.  H.  35.  5. 

Nominat.  et  accusat.  plur.  utuntur  terminatione  tt)  : 
iTfi  P.  H.  325.  7  et  bis,  [^]u7]  P.  H.  37.  33,  {X£p7]  P. 
H.  36  c.  7,  OKikyi  P.  H.  38.  2  et  bis,  t£{x£vy)    P.  H.  36 

c.   10. 

Genetivus  plur.  formam  non  contractam  exhibet  in 
Seuy£(av  D.  I.  3632.  8;  at  £T(5v  P.  H.  10  d.  72  et  un- 
decies,  cjxeuwv  P.  H.  36  c.  36. 

2.  De  neutris  in  -  a^. 

Vocabuli  7£pa^  hae  exstant  formae: 
Nomin.  pl.  -^igri  P.  H.  37.  22  et  octies,  genet.  plur. 
Yspov  P.  H.  386.   10  et  semel. 

xpeac  P.  H.  37.  54  et  semel,  xpsa  P.  H.  37.  23. 

3.  De  nominibus  propriis  in  -  t]^. 

Huc  pertinent  inprimis  ea  nomina,  quae  secundo 
loco  exhibent  stirpes  -  Y£vT|^,  -  ><paTif]C,  -  [JLfiviqc,  -  (J.r,8Yjc;, 
-  a^£vvj^,  -  t£Xt|C,  -  9avT|^  et  -  xapiq^- 

Nominat.  sing.  'AYTjawpaTT]^  P.  H.  67.  1,  'Av6po- 
(j^£V7]^  P.  H.  368  V.  26,  'Av§pot£Xy]C  P.  H.  10.  d.  52, 
'AvT(.Y£T7]c  P.  H.  216.  1,  'AxoXXo^avY];  P.  H.  74.  3, 
'Ap£5£tx7]^  P.  H.  10  d.  36  et  semel,  'ApWToye^vY];  P.  H. 
404  a.  6  et  semel,  'ApwToxpaTTi^  P  H.  213.  1,  'AptaTo- 
|jL£'v7](;  P.  H.  10  c.  59  et  semal,  'AptaTo^av^]^  P.  H.  368 
V.  19,  [  Apx]expaT7]<;  P.  H.  10  b.  62,  TepaaTi^av^]^  P.  H. 
368  I.  63  et  semel,  r^povTt^av^];  P.  H.  346.  7,  Aa{j.oxpa- 
TTj^  P.  H.  10  a.  57  et  ter,  Aa{j.oa^£V7]^  P.  H.  368  V.  73 
et  semel,  AtoyevT]^  P.  H.  10  a.  46  et  sexies,  'E7rixpaT7]^ 
P.  H.  10  d.  9,  'Ep{j.oY£V7]c  P.  H.  10  b.  39,  [E]uxpaT7]; 
P.  H.  388.  9,  Eu$(,9av7][c]  P.  H.  405.  18,  Oeuyfiv^^c  P.  H. 


I 


i 


}    f 


f 


! 

I 


I 


« 


K 


-     99    - 

368  II.  30  et  sexies,  0£uxpaT7]^  P.  H.  10  c.  69  et  semel, 
'  iTTTOxpaTTi^  P.  H.  10  a.  51  et  semel,  KaWirfhr^Q  P.  H. 
368  VIII.  78,  KaXXixpaTT]-  P.  H.  54.  4  et  bis,  KX£ua^£V7](; 
P.  H.  370.  1,  M£V£xpaT7]C  P.  H.  10  c.  40,  M7]Tpo9av7]- 
P.  H.  10  a.  63  et  semel,  Mvaat{j.7]S7];  P.  H.  368  VI.  64, 
MoLpaY£V7]c  P.  H.  10  c.  38,  Ntxo{j.7]57]c  P.  H.  10  b.  68  et 
bis,  N!.xoT£'X7]c  P.  H.  10  c.  14,  IhgiyivriQ  P.  H.  265.  1 
et  semel,  IIoXuxap7]^  P.  H.  10  b.  38  et  semel,  HXouToye^v^jc 
P.  H.  48.  1,  npa^t{j.£V7]::  P.  H.  5.  1,  HpoTo^avTiC  P.  H. 
10  b.  10,  2£t.{j.ax7]-  P.  H.  346.  3,  Soa^fiVT^^  P.  H.  10  c. 
83,  $iXoY£V7]-  P.  H.  47.  11,  $LXoxpaT7]c  P.  H.  211.  1. 

Genetivus.  sgl.  in  titulis  Cois  Doridem  exhibentibus 
saepissime  terminatione  -  £u^  utitur: 

'ApLaT0Y£V£u^  P.  H.  368  VII.  16  et  semel,  'ApiaTo- 
xpaTsu^  D.  I.  3614.  3  et  semel,  'Ap(,aTO{X£[v]£u^  P.  H. 
368  III.  62,  'AptaTo^avsu;  P.  H.  368  VI.  7  et  bis, 
'Apxt[{J.]£V£u-  P.  H.  368  III.  26j  PfipaaTi^av^uc  P.  H.  368 

1.  19  et  bis,  Aa{j.oxpa'T£u^  P.  H.  368  I.  80  et  quater, 
AioY£V£u^  P.  H.  10  c.  38  et  semel,  EuxpaT£u^  P.  H.  10 
c.  5  et  ter,  Eu^|i9a]v£u?  P.  H.  405.  21,  0£uy£V£uc  P.  H. 
10  c.  20  et  octies,  KaXX(.a^£V£uc  P.  H.  10  c.  67  et  ter, 
KX£u{j.7]^£uc  P.  H.  10  a.  42,  M£V£xpaT£u^  P,  H.  10  c.  40, 
Nt.xav^£u^  P.  H.  228.  4,  Ntxo{j.7]5£uc  P.  H.  10  a.  41  et 
septies,  'Ovaaiye^veuc  D.  I.  3711.  19,  T£i.at.xpaT£u^  P.  H. 
368  VII.  39,  Ti{j.oY6V£uc  P.  H.  10  c.  80  et  semel,  ^tXia- 
Teu[c]  P.  H.  383.  4,  $paai{j.7]5euc  P.  H.  10  c.  13,  Xacpe- 
^aveu^  P.  H.   10  b.   10,  Xapia^llrevsu?  P.  H.  404  b.   1,[— ?] 

ayevsuc   P.  H.    .34.    7,    [ ?]  o{j.eveu-    P.  H.    10    b.   60, 

[— ?]a^£V£u-  P.  H.  45.  a.  3; 

Grenetivi  sing.  in  -  ou^  in  titulis  Cois  haec  exstant 
exempla: 

*^AY7|ai.xpaTouc  P.  H.  67.  2,  'ApaToyfivou^^]  P.  H.  334. 

2,  'ApLaT07U£t^ouc  P.  H.  404  a.  2,  Aa^joa^^fivou^  P.  H. 
387.  8,  'EmxpaTou-  P,  H.  404  b.  3,  'E[7r]L9avou[c]  P.  H. 


!  I 


JH 


l  I 


; 


—     100     - 

71  b.,  'Epjj-oxpaTou-  P.  H.  226,  [ejeoysvouc  P.  H.  214.  2, 
Msvsxpaxou^  nuuim.  250  et  bis,  NwojxtjSou^  P.  H.  10.  a. 
1,  SsvoxpaTou[c]  P.  H.  326.  1,  Hspqevou^^]  P.  H.  424.  2 
et  semel,  T£!,[xo7s'vou[c]  P.  H.  328.  3. 

Quamquam  multae  harum  formarum  ad  sermonem 
vulgarem  pertinentium  in  titulis  aevi  Romani  occurrunt, 
tamen  nonnullae  etiam  in  titulis  anno  a.  Chr.  n.  200 
recentioribus  legunter. 

De  genetivo  horum  nominum  in-ou  cf.  Meisterhans^ 
p.  106  qui  dicit,  hanc  genetivi  formam  maxime  in  titu- 
lis  inde  ab  anno  a.  Chr.  n.  300  usque  ad  aevum  im- 
peratorum  compositis  inveniri  atque  in  titulis  aetatis 
Koraanae  antiquam  terminationem  -  ou^  restitutam  esse. 
Exstant  haec  testimonia: 

'ATCoXXo^avou  P.  H.  333.  3,  'ApwTOYs^voj  P.  H.  44. 
25,  ['Ap]i.aT09avou  P.  H.  9.  19,  ZT^vo^avou  P.  H.  258.  2, 
MsvsxpaTOJ  P.  H.  13.  26  et  209.  2,  Xap[j.svou  P.  H.  10  d.  31. 

In  titulo  P.  H.  346,  qui,  quod  ex  litterarum  forraa 
et  (.  subscripto  falso  loco  posito  concludi  potest  aevo 
imperatorum  non  prior  est  genetivi  'Av5po»j.s'vso^  u.  5  et 
SsvoxpaTSO^  V.  3  occurrunt.  Formarum  antiquarum  mihi 
imitatio  esse  videtur,  cum  supra  §  18.  1  in  titulo  quarti 
a.  Chr.  n.  saeculi  formam  axs^Xso^  invenerimus. 

Dativus  sing.  exit  in-si. 

'ApLCJToxpaTst.  P.  H.  416.  2,  Eu[j.svsi  P.  H.  43  b.  5; 
in  'ATToVAO^avi  P.  H.  327.  5  i  pro  si  scribitur. 

Accusativus.  sing.  utitur  terminatione  -  tj. 

©suxpaTYj  D.  I.  3611.  19,  MsvsxpaTv]  P.  H.  262. 

In  titulis  recentioribus  nomina  propria  tertiae  cum 
nominibus  primae  declinationis  commiscentur. 

'AaxX7]Tuia?)si  dat.  sgl.  P.  H.  158.  4,  ' Aaalr^Kidihri 
acc.  sgl.  P.  H.  313.  2;  at  contra  ' Ep[j.cYs'virj  voc.  sing, 
P.  H.   173    2. 


-4 


i 


'^ 


V 


\ 


'/ 


{ 


—    101    — 

4.  De  nominibus  propriis  in  -  xX%. 

Nominativus  sing.  semper  exhibet  formas  con- 
tractas : 

'Aya^oxX-^jC  P.  H.   10  a.   49,  'Ay/jaixX-^c   P-  H.  404 

a.  1  et  bis,  'Api^ToxX'?]^  P.  H.  368  I.  6,  'ApyixXr^^  P.  H. 
404  a.  2,  AioxXr^^  P.  H.  10  a.  37  et  sexies,  'EttlxX'^?  P. 
H.  368  II.  6,  'EtsuxX-^jc  P.  H.  10  c.  78,  EuxXf,^  P.  H. 
10  b.  67,  OsxX-?]^  P.  H.  10  c.  50,  (=)5{j.wToxXr^c  P.  H. 
368  II.  29,  OsuxXt];;  P.  H.  10  b.  1  et  semel,  0paauxX7]C 
P.  H.  291.  1,  'IaTpoxX%  nuram.    55,  'ispoxX-JjC  P.  H.   10 

b.  19  et  ter,  K^xklvAri^  P.  H.  404  b.  5,  NixoxXt]^  P.  H. 
10  b.  16  et  semel,  SsvoxXtjc  P.  H.  346.  2,  'OvaaixXY]^ 
P.  H.  10  b.  23  et  semel.  HsiaixXr,^  P.  H.  10  d.  7.  Hspt.- 
xX%  P.  H.  384.  2,  Hj^oxX^  P.  H.  9.  19  et  ter,  ISo^o- 
xX%  numm.  244  et  semel,  2(00 ixXy]^  P.  H.  362.  2,  [Ti;j-]- 
oxXf^c  P.  H.  368  VII.  57,  $tXoxX%  P.  H.  404  b.  6  et 
bis,  XapLxXYJc  P.  H.  404  a.  4. 

Genetivus  sing.  in  titulis  Doridem  exhibentibus 
exit  in  -xXsu^. 

'Ayaj^oxXsu:  P.  H.  10  c.  46  et  semel,  'AyrjaixXsuc 
P.  H.  368  III.  35  et  ter,  'Ava^ixXsu?  P.  H.  10  c.  61, 
'Ap(.aTo[xX]suc  P.  H.  161.  4,  Aa[j.oxX£u?  P.  H.  368  VIII. 
79  et  quater,  AloxXsu^  P.  H.  10  b.  6  et  octies,  'EttixXsu; 
P.  H.  12  a.  29  et  semel,  EuxXsu-  P.  H.  10  b.  73, 'Hpax- 
Xsu^  P.  H.  36  b.  16  et  semel,  95{j.!.aToxXsuc  P.  H.  10  b. 
32  et  bis,  ©suxXsur  P.  H.  368  V.  67  et  bis,  'ispoxXsu^ 
P.  H.  10  b.  18  et  semel,  NauxXsuc  P.  H.  368  VI.  61, 
NixoxXsu;  P.  H.  228.  2  et  ter,  'OvaaixXsk  P.  H.  124.  1 
et  ter,  Hu^^oxXsuc  P.  H.  10  c.  51  et  quinquies,  'Pc5oxXsu^ 
P.  H.  10  c.  76  et  semel,  :2T[paTo]xXsuc  P.  H.  10  a.  49, 
SwxXsu^  P.  H.  368  V.  70,  SoatxXsu?  P.  H.  336.  2, 
Titj.aaixXsGc  P.  H.  368  II.  21,  TcfioxXsGc  P.  H.  10  c.  22 
et  quater,  ['YjvptxXsu^  P.  H.  368  I.  15,  Xapp.oxXsu^  P.  H. 
44.  5. 


102     — 


Genetivi  in  -  eou^  haec  exstant  testimonia : 
'AYa^oxXso'j?P.H.  250.  7,  ' A^tjvoxXsou-  P.  ii.    174 
1.  1  et  semel,  AaXioxXs'ou(;  P.  H.  344.  3,  0£{ji(.aToxXsou(;  P. 
H.  409.  2,  Hu^oxXsojc  P.  H.  372,   ^lXoxXsoj^  P.  H.  345 
19,  XapoxXsouc  P.  H.  52.  4. 

Postremo  commemoranda  est  forma  ' A [x^ixXoui;  P. 
H.  404  a.  3. 

Dativus  exit  in  -  st. 

'HpaxXst  P.  H.  39.  8  et  quinquies. 

Accusativus  terminatione  contracta  -  y)  utitur.  EuxXyj 
Ath.  Mitt.    16.  pag.  410.  3. 

5.  De  adjectivis  in  -  r^^. 

nomin.  sing :  apTL^uirj^  P.  H.  343.  3,  svSsiir]^  P.  H. 
36.  c.  16,  Tu[p]a)8Yjc  P.  H.  39.  49,  uyit^c  P.  H.  27.  9. 

genet.  sing. :  sujsPoO;  P.  H.  84.  6  et  novies  in  titu- 
lis  aevi  imperatorum,  TuaXatys^vso^  P.  H.  418.  1  in  titulo 
versibus  hexametris  composito. 

dativ.  sing.:  ac^aXsl  P.  H.   7.   11. 

accus.  sing. :  Si.sty]  P.  H.  419.  5,  [sJuas^YJ  P.  H. 
415.  4. 

nominat.  plur. :  5a{j.0TsXsLC  P.  H.  34.  46,  [sJyysvsi^ 
P.  H.  124.  1; 

genet.  plur.  suasi^sov  P.  H.  218.  5  in  titulo  versibus 
hexametris  composito. 


1 1 
I  i 


§   10. 

De  dedmaUone  stirpium  m  -  ^. 

Exstant  hae  formae: 

genet.  sing.  sXacjaovo^  P.  H.  34.  25  et  bis,  'AtoXXo- 
voc  P.  H.  125.  2  et  ter. 

dat.  sing.  ' ATroXXwvi  P.  H.  59:  5  et  semel. 


M 


ll 


\ 


i 


' 


/ 


i 


—     103    — 

§  20. 
De  declinatione  stirpium  in  -  ^- 

Genetivus  sing.  in  iis  titulis  Cois,  quae  Doridem  ex- 
hibent,  semper  terminatione  -  to^  utitur. 

'Ays7i:o'Xioc  P.  H.  368  I.  et  ter,  avayopsuaioc  D.  I. 
3619.  11,  axoXuTpwao;  P.  H.  29.  7,  'Apx.s7i:6Xt.o^- P.  H.  10 
d.  35  et  semel,  rspacTioc  P.  H.  10  d.  67  et  bis,  Aa{xo- 
Xapto^  P.  H.  368  I.  75  et  bis,  'ETOyrpio:;  P.  H.  10  d.  30 
et  bis,  Auato?  P.  H.  368  I.  6,  Ns{j.sat.o^  P.  H.  29.  6, 
NtxoTCoXio;;  P.  H.  368  III.  6  et  semel,  izokioc,  P.  H.  1.  8 
et  quater  decies,  Xap.auXioc  P.  H.  368  VII.  66.  cf.  Ahrens, 
de  dial.  Dor.  p.  233. 

In  titulis  aevi  imperatorum  occurrunt  formae  in 
-SM^:  TCoXsoc  P.  H.  95.  6  et  octies.  Num  forma  ttoXsoc 
P.  H.  98.  4  orta  sit  ex  perturbatione  harum  duarum 
formarum  in  -  lo^  et  -  s(oc,  an  o  pro  -  «  scriptum  sit,  uti 
in  titulis  recentioribus  non  raro  occurrit,  diiudicari  non 
potest.  cf.  §  3. 

Dativus  sing.  semper  exhibet  terminationem  si. 
aCpsast  P.  H.  382.  22,  axpoTioXst.  P.  H.  369.  13,  MYjTpo- 
TTcXsi  P.  H.  105.  6,  TcoXet.  P.  H.  5.  8  et  quater,  Tuoasi 
P.  H.  335.  2,  Trpaast  P.  H.  30.  9,  ^uasi  P.  H.  65.  3  et 
semel. 

In  vocabulo  aWcTaat.  in  titulo  aevi  imperatorum  P. 
H.   120.  5  t  pro  si  scribitur. 

§  21. 
De  declinatione  nominum  in  -  s^^- 

In  genetivo  sing.  terminatio  -  yjo^  ex-*Y]Fo^  in  titu- 
lis  Cois  non  invenitur;  genet.  sing.  exit  semper  in 
-  et)^: 

'AXs^avSpsG);   P.  H.    191,   'ApiaMso;  P.  H.    54.    6, 


104     — 


»1 

h 

1) 


PaatXsG);  P.  H.  53.  1  et  semel,  Cspsw^  D.  I.  3619.  8  et 
septies,  AoLohxio^  P.  H.  156.  4,  Maxapswc;  P.  H.  368 
VII.  70,  HaTapscor  P.  H.  346.  2.  ~  [LTjoXiecoc  P.  H. 
125.  3. 

In  dativo  sing.  exstat  terminatio  -iq?.  ex  ^tjfl  his 
in  testimoniis  in  titulis  anno  300.  prioribus. 

Csp^i  P.  H.  37.  50,  42  b.  2,  Maxav^t.  P.  H.  38.  11 
et  14,  Uoli-^i  P.  H.  37.  42;  38.  12  et  13. 

Deinde  ab  initio  tertii  a.  Chr.  n.  saeculi  formae  vul- 
gares  in  -  et  occurrunt:  ^aaLXsl  D.  I.  3611.  12  et  quater. 
Accusativus  sing.  utitur  terminatione  -  tJ  in  omnibus  titulis 
aevo  imperatorum  prioribus. 

PactXTi  P.  H.  7.  7,  Csp-^  P.  H.  28.  6  et  bis,  a^ay-^ 
P.  H.  34.  40.  cf.  Meisterhans-^  p.  109. 

Quod  attinet  ad  titulos  aetatis  Komanae  accusativus  in 
-7]  occurrit  P.  H.  410.  2  apxispT|<i>,  cum  in  apxtepea  P. 
H.  345.  14,  PaacXsa  P.  H.  74.  1  Cspsa  P.  H.  106.  4  et 
semel  terminatio  Attica  restituta  sit. 

Vocat.  sing.  'AXsJavSpsu  P.  H.  171.  2. 

Nominat.  plur. :  occurrit  forma  TsxapT^^c  ex  *TSTap- 
T7]Fsc  P.  H.  39.  12;  forma  ' AXLxapvaaastc  P.  H.  13.  24 
ad  sermonem  vulgarem  pertinet. 

Genet.  plur.  semper  utitur  terminatione:  -smv:  'AXs- 
$av5psG)v  P.  H.  167.  4,  ^aatXswv  P.  H.  37.  21,  [ra]p£«v 
P.  H.  40  a.  15.  Yovstov  P.  H.  419.  6,  xaXxsov  P.  H. 
37.  54. 

Dat.  plur.  Lspsuat.  P.  H.  383.  16. 

Vestigia  stirpis  in  -  *y]F  -  exstare  videntur  in  'AXxiqt- 
hoLQ  acc.  plur.  P.  H.  37.  61,  quod  pertinere  videtur  ad 
'AXxsu^  cf.  Suidas  s.  v.  et  Bechtel,  Nachr.  d.  Gott.  Ges. 
d.  Wiss.  1890  p.  33.  Aliter  Prott  et  Ziehen,  Leg.  Graec. 
sacr.  I.  p.  21;  scribunt  ic  2aXxt6a?;  Paton  et  Miillen- 
siefen  D.  I.  3636  s?<p  'AXx7]t6a?.    . 


Ji 


—     105     — 


^ 


( 


f. 


\ 


f''  i 


Ad  stirpem  in  -T|F-  nominis  in  -  su^  falso  revocat 
Mullensiefen  D.  I.  3636  adnot.  vocem  'A|j.9'.ap7]C6[a;]  P. 
H.  40  a.  7.  Pertinet  ad  *'A{j.9!.apY]Fo^  'A{j.9iapY]oc,  for- 
mam  apud  Pindarum  traditam,  a  Zenodoto  in  Homero 
scriptam  quam  primum  Graecae  linguae  vindicavit  Wacker- 
nagel,  Kuhns  Ztschr.  27.  p.  265;  deinde  ex  inscriptioni- 
bus  vasorum  testimonia  attulit  Kretschmer,  Kuhns  Ztschr. 
29.  p.  45,  id.  Die  Griech.  Vaseninschriften  p.  41,  42  et 
46.  Obstare  videtur  forma  'A{j.9i,apT,(.  Pind.  Nem.  9.  24, 
ubi  tamen  facili  negotio  'Ap.9t.ap7]G)t.  restituitur. 

Quantitatis  metathesin  invenimus  in  Capswauvav  P. 
H.  40  a.  11,  quod  vocabulum  ad  "(!apT|Foauva  revocavit 
Wackernagel  Philol.  Anz.   16.  p.   73. 

§  22. 
De  stirjnhus  in  -h  et  -  '^- 

cf.  Meisterhans^  p.  101.  Accusativi  in-iv  in  titulis 
Cois  haec  exstant  testimonia: 

''ApTs{j.t.v  P.  H.  372.  [s'js]pYST(.v  P.  H.  132.  4,  7i:oXiT[t.v] 
P.  H.  27.  24  ubi  spatium  lacunae  formam  Tzolizihoi  non 
fert;  ^iXoTraTpiv  P.  H.  345.   13. 

§  23. 
De  femininis  in  -  ^. 

Nomin.  sing:  AT|[j.(o  P.  H.  355.  1,  Aafj.7rG)  P.  H.  298. 
Genet.  sing.  in  titulis  Cois  semper  exit  in  -  ou^ : 
'Apj.aToijc  P.  H.  368  VI.  33,  Ay]{j.oOc  P.  H.  368  I.  30  et 
semel,  Ai[xJouc  P.  H.  368  V.  38 ;  KXsitoO^  P.  H.  368  I.  51  et 
semel,  KXt|Voi)C  P-  H.  368  II.  49  et  semel,  MsvtTouc  P- 
H.  368  V.  11  et  semel,  Sax^ou^  P.  H.  141.  9,  Tt{j.oO; 
P.  H.  368  I.  7  et  quinquies,  ^avou?  P.  H.  368  I.  81 
et  semel. 


—     106    — 

§  24. 
Varia  de  decUnatione  nomimim, 

1)  Hoc  loco  formae  dativi  plur.  2ap8£aaLv  P.  H. 
104.  22  mentio  fieri  potest.  Dat.  plur.  in  Doride  ter- 
minationem  -  eaa  exhibere  docet  Ahrens,  da  dial.  Dor.  p. 
229  seqq. 

2)  Yocabuli  ^ou^  in  titulis  Cois  haec  exstant  testi- 
monia : 

nom.  sing.  ^o\)Q  P.  H.  37.  25  et  quater. 
genet.  sing.  ^oo^;  P.  H.  37.   19  et  ter. 
accus.  sing.  fiouv  P.  H.  37.  17  et  quater. 
accus.  plur.  poij^  P.  H.  34.  58  et  semel. 
De  formis  huius    vocis  Doricis   cf.   Ahrens  de   dial. 
Dor.  p.  165. 

3)  Vocis  0^^  hae  formae  exstant: 
nom.  sing.  oi^  P.  H.  37.  57  et  ter. 

accus.  sing.  oiv  P.  H.  34.  32  et  septies  decies. 
nom.  plur.  ois^  P.  H.  38.   14  et  semel. 
gen.  plur.  oiwv  P.  H.  38.   19. 
accus.  plur.  oiar  P.  H.  34.  60. 

nom.  acc.  dual. :  ois  P.  H.  39.  2;  at  contra  cf.  §. 
17,  5. 

4)  k^ 

acc.  sing.:  5v  P.  H.  34.  69. 
acc.  plur.  li^  P.  H.  34.  59. 

5)  Nomen  insulae  Coae  hanc  exhibet  declinationem : 
genet.  sgl.  K(5  P.  H.  40  a.  2. 

dat.  sgl.  K(5(.  D.  I.  3632.  24  et  bis,  Kw  D.  I.  3632. 
17  et  bis. 

accus.  sgl.  K(3  P.  H.  14.  3. 
vocat  sgl.  K(3  P.  H.  137.   1.   . 


f 


* 


IH 


^ 


Ml 


( 


^ 


—    107    — 

6)  Tigo!;  has  exhibet  formas: 

genet.  sing.  f'p(ooc  P.  H.  76.  6  et  quater. 
dat.  sgl.  rigoi  P.  H.  93.  2. 
accus.  sgl.  Y]p(oa  P.  H.  106.  4. 

7)  Quod  attinet  ad  nomen  Zsu^;  in  titulis  Cois  hae 
exstant  formae: 

genet.  sing.  semper  est  Alo^  P.  H.  34.  8  et  septies, 
dat.  sgl.  Zt^vl  P.  H.    37,    24    et   quaterj   Au    P.   H. 
34.  4.  et  sexies. 

8)  Nomen  phylae  Pamphylorum  has  exhibet  formas : 
nom.  pl.  IIa[X9uXo(.  P.  H.  37.  8. 

genet.  pl.  Ha(j.9uXsG)v  P.  H.  39.  4  et  semel;  fortasse 
haec  genetivi  forma  facta  est  ex  analogia  genet.  phylae 
'YXXelc,  'YXXswv  P.  H.  39.  3  et  bis. 

9)  our:  exstat  cuaTa  P.  H.  37.  62-  cf.  G.  Meyer 
Griech.  Gramm.^  p.  326. 

10)  Vocabulum  \j[c>;  in  titulis  Cois  omnes  formas 
ab  stirpe  uio  -  factas  exhibet. 

11)  a(p)Y]v  nom.  sing.  ad  apvo^  etc.  exstare  videtur 
P.  H.  39.  9;  lectionem  Patonis  secutus  est  Miillensiefen 
D.  I.  3638.  9  apTJv;  aliter  locum  legunt  Ziehen  et  Prott, 

Leges  Graec.  sacrae  I.  p.  27 vavpYjv.  cf.  Meister- 

hans^  p.  27. 

12)  De  accusativi  forma  ex  analogia  facta  Aap.aTpav 
P.  H.  411.  2.  cf.  Kiihner  -  Blass,  Griech.  Gramm.  Bd.  1. 
p.  413  Anm.  5. 


: 


Caput  JV. 
De  deelinatioiie  verborum. 


§  25. 
De  termimtionihiis. 

1)  De  tertia  persona  sing.  praesentis  indicativi. 

a.  verba    in  -  o   nihil   peculiare    habent. 

ayo^sus?.,  ^usf.  etc. 

b.  verba  in  \}x  exhibent  terminationem  -  xt,  qiiae 
aliis  in  dialectis  transiit  in  -  a;  Brugmann, 
Grriech.  Gramm.  in  J.  Mtillers  Handbuch  11.^ 
p.   146. 

mi^xi  P.  H.  13.  32. 

2)  Tertiam  personam  sing.  conjunctivi  in  lingua 
Graeca  praeter  terminationem  -  r^i  etiam  terminatione  -Tfj 
ex-Tj-T  uti  docet  Brugmann,  Grundriss  II.  p.  1290, 
dicitque  huius  rei  testimonia  ex  titulis  Arcadiae  Cypri- 
que  afFerri  posse.  Etiam  in  titulis  Cois  haec  conjunctivi 
forma  invenitur.  Quas  formas  non  cum  Meyero,  Griech. 
Gramm.-  p.  86  eo  modo  explicandas  esse,  ut  t  subscrip- 
tum  omissum  sit  ex  ea  re  apparet,  quod  iam  in  titulis 
quinti  a.  Chr.  n.  saeculi  hae  formae  occurrunt.  In  ti- 
tulo  Mantineae  invento  qui,  quod  ex  litterarum  forma 
collegi    possit,    ad    annos    500  —  450    circiter    pertinet, 


♦ 


i 


{\ 


( 


i- 


\ 


—     109    — 

leguntur  formae  xaxxpivY],  xaxxpL^vj;  cf.  Baunack,  Bericht. 
d.  Sachs.  Ges.  d.  Wiss.  45.  Bd.  1893  p.  94  v.  14  et  15. 
In  titulo  Tegeae  invento  etiam  satis  antiquo  haec  testi- 
monia  occurrunt:  Tuyx^avYj  v.  4,  tyri  v.  26,  xaTu^Xa^pifj  v. 

38,  xaTuaTaaifj  v.  43,  saSo^"^  v.  52.  In  titulis  Cois  haee 
novem  testimonia  exstant: 

aTust^^  P.  H.  367.  111,  Saveu^'^  P.  H.  383.  9,  Soxr 
P.  H.  367.  64,  36  b.  9,  D.  I.  3619.  10,  Xa^Y]  P.  H. 
367.  64,  Tst^T]  P.  H.  8.  10,  14.  9,  jTcapx-^  P.  H.  367. 
97.  Omnia  haec  exempla  in  titulis  tertii  alteriusque 
saeculi  leguntur. 

Conjunctivi  in  -  r^i  formas  attuli  §  2,  2.  A.  II. 

3)  De  prima  persona  plur. 

Terminatio  Doridis  genuina  erat  -  [xs^;  cf.  Ahrens, 
de  dial.  Dor.  p.  291.  Cuius  terminationis  in  tituiis  Cois 
vestigia  non   exstant. 

£iXO[j.£v  P.  H.  325.   12,  ex^M^^^J^-^iP-s^  ^-  H    325.  10. 

4)  Tertia  persona  pluralis  temporum  primariorum 
in  titulis  Cois  Doridem  exhibentibus  seniper  exit  in-vTi; 
cf  Ahrens  1.  c.  p.  291  seqq. 

a.  Praesens  indicativi. 

ayovTi.  P.  H.  37.  24  et  semel,  [a^]f,ouvTi  P.  H.  13. 
27,  a;(.ouv[Ti]  P.  H.  13  33,  svtl  P.  H.  383.  16,  zip^ni 
P.  H.   382.    23,   zap-sxovTL   P.  H.  39.   7,   ^uovti   P.  H. 

39.  8,  [xJapTrwvTi  P.  H.  37.  33,  [>cap::](ovTi  P.  H.  37.  35, 
xapuffcjovTt.  P.  H.  37.  22,  [xa]pu(jaovT[t]  P.  H.  42  a.  5, 
axoxapu[a(JovjT(.  P.  H.  37.  19,  oj{JL[jLfaYov[Ti.]  P.  H.  37. 
18,  9£povTt.  P.  H.  38.  17,  xp^^lJi-aTi^ovTi  P.  H.  367,  76, 
£u*^u[c  ('^ovTi  P.  H.  37.  19,  ^u^^u^^  xpiv]ovTi  D.  I.  3636.  19, 
su^iu^vJovTt  Prott  et  Ziehen,  Leges  Graec.  sacrae   I    p.   19. 


—     110     - 


—   111   — 


i 


! 


l 


h.   Perfect.  indicat. 

ToTL[j.axavTi.  P.  H.  13.  28. 

c.  scovTL  P.  H.  38.  11  et  ter,  elSwvTC  P.  H.  5.  25 
et  semel,  sx«vTt  P.  H.  41  b.  2,  {xsXXovti  P.  H.  367.  48, 
oixsMVTL  P.  H.  7.  11,  5(,aT£AS(ovTt.  P.  H.  36  a.  8,  auvTs- 
AovTL  P.  H.  383.  14,  TjaTspovTi  P.  H.  10  a.  35,  Y^pr^t^ciVTi 
P.  H.  37.  44. 

d.  sVau^T^^cjvTt  P.  H.  383.  11,  sTuiyvfoa^ovTi  P.  H. 
367.  13,  (;uvTsXsc;[^](ovT[t]  P.  H.  367.  57. 

5)  Tertia  persona  pluralis  iniperativi  activi  et  aor. 
pass.  terminatione  -  vtw  utitiir  in  titulis  Cois  Doridem 
exhibentibus ;  cf,  Ahrens  de  dial.  Dor.  p.  296  seq. ;  de 
origine  harum  formarum  cf.  Brugmann,  Griech.  Gramm.^ 
p.  173. 

a.  Imperativus  praesentis. 

aTuoypa^ovTw  P.  H.  367.  GO  et  semel,  ^LaYpa^ovTo 
P.  H.  369.  5,  TC^oTa^vaypa^ovTf.)  P.  H.  367.  86,  SlSovtg) 
P.  H.  367.  88,  aTCo8L5cvT(o  P.  H.  34.  16  et  semel,  Tuapa- 
6l86vtg)  P.  H.  367.  82,  sovtw  P.  H.  36  a.  5,  i6vt«  P. 
H.  37.  5  et  bis,  sx.6vt(i)  P.  H.  367.  60  et  bis,  7uapsx6vT(o 
P.  H.  36  c.  34,  ?a{j.touvT(o  P.  H.  40  a.  14,  ^u6vt(.)  P.  H. 
34.  36  et  sexies,  ^u6vtg)!.  D.  I.  3632.  2  et  sedecies,  Tupo- 
xapucj(j6vT(o  P.  H.  367.  49  et  semel,  XajjL^avovTG^t.  D  T 
3632.  28,  [69]sd6vT(ji  P.  H.  34.  17,  xoisuvt(o  P.  H.  367. 
53,  sxTi^^svTG)  P.  H.  367.  68,  Tip.(ovT(i)  P.  H.  37.  27, 
Xpifjp-aTL^^vTG)  P.  367.   74. 

b.  Imperativus  aoristi. 

avayopsuaavTG)  P.  H.  10  a.  13,  avaYpav|;avT(d  P.  H. 
10  a.  31  et  semel,  [aTroJSs^avTo  D.  I.  3619.  8,  ava56vTG) 
P.  H.  9.  10,  aTCo86vT(o  P.  H.  37.  26,  sy56vtg)  P.  H.  9.  4, 
iXavTco  P.  H.  37.  8  et  bis,  sTusXavTd)  P.  H.  37.  11  et  bis, 
cf.  §  5.  2.  {j.f.a^G)aavTG)  P.  H.  1.  13  et  semel,  a7uofi.i.a- 
^G)(javTG)  P.  H.  27.  23,  ava^^s^vTG)    P.  H.  9.  6  et  semel. 


i 


< 


' 


« 


{ 


c.  Imperativus  aoristi  passivi. 

Em[j,sXY)*^s'vTG)  D.  I.  3619.  10. 

Quod  attinet  ad  formas  vulgares  in  -vtg)v  et  in  ti- 
tulis  Doridem  et  in  titulis  sermonem  vulgarem  exhiben- 
tibus    quaedam    exstant. 

d^atps^^s^vTG^v  ?  P.  H.  34.  29,  dvaYpav|;dvTG)v  P.  H. 
382.  26,  dva^svTG)v  P.  H.  382.  28,  Ts[L]c7dvTG)v  P.  H. 
382.  31,  s7iic;x[s]ua?:6vTG)v  P.  H.  36  b.  12. 

6)  Tertia  persona  sing.  et  plur.  imperativi  in  titulis 
Cois  alterius  a.  Chr.  n.  saeculi  non  raro  i  subscriptum 
exhibet,  cum  in  his  titulis  nullo  alio  loco  i  subscriptum 
falso  adscribatur;  qua  de  causa  apparet  i  subscriptum 
hoc  loco  ei  rei  tribuendum  esse,  quod  propinquitatem 
quandam  tertia  persona  sing.  imperativi  cum  tert.  pers 
sing.  conjunctivi  habeat;  ex  formis  sing.  i  subcriptum 
deinde  in  formas  plur.  invasisse.  In  titulis  Cois  huius 
rei  exempla  exstant  haec: 

a.  imperat,  sing. 

8i.aYpa9sj^G)L  D.  I.  3632.  25,  sctg)i  P.  H.  29.  9  et 
ter,  ^usT(0(.  D.  I.  3632.  10  et  bis,  axavo7iaYSLa^G)t.  D.  I. 
3632.  11. 

b.  plur, 

^u6vT(0L  D.  I.  3632.  2  et  quindecies,  Xa(iPav6vTG)L 
D.  I.  3632.  28. 

Aliunde  mihi  huius  rei  haec  exempla  praesto  sunt: 
8s8oTG)L  Mahaffy,  Flinders  Petrie  papyri  part.  II.  no. 
XIII.  14.  2;  s^S(3TG)f.  J.  G.  Ins.  155.  99,  quorum  prius 
testimonium  ad  tertium  a.  Chr.  n.  saeculum,  alterum  ad 
alterum  saeculum  pertinet.  Qua  cum  re  cohaeret,  quod 
ex  analogia  tertiae  pers.  conjunctivi  i  subscriptum  etiam 
in  tertiam  personam  sing.  optativi  invasit. 

In  titulo  Trozenio  Bull.  de  corr.  hell.  17,  86,  5  ex- 
stat  miEI  pro  ioi7jl;  titulus  ad   id  tempus   pertinet,   quo 


'■■iim 

m 


M8au«£.- 


1? 


: 


—     112     — 

Trozenii  a  patrio  scribendi  niore  ad  morem  lonicum 
transierunt  atque  hac  de  causa  hic  titulus  E  pro  H,  H 
pro  E  et  ^  pro  O  exhibet.  Deinde  in  titulis  insulae 
Tei  Bechtel,  Die  Inschriften  der  jonisch.  Dial  in  Abhdl. 
d.  Gott.  Ges.  d.  Wiss.  Bd.  34.  no.  158,  16  et  30  ex. 
stat  forma  eiTit.;  hic  titulus  ad  alterum  a.  Ch.  n.  sae- 
culum  pertinet;  ex  ea  re,  quod  haec  forma  eiYji  bis  oc- 
currit  in  eodem  titulo  apparet  eam  non  pro  mendo 
habendam  esse.  Deinde  commemorandum  est  alius  ti- 
tulus  Teius  Bechtel  I.  c.   156;  v.  4  et  5    haec   exstant: 

7)  aiau[[j.]v7]T7ji HI    vj    sTravtaTalTo ;    Boekhius 

C.  I.  G.  3044  supplevit  aTusi^oiY];  ex  litteris  HI  apparet 
fortasse  [aTUst^oiJifjL  legendum  esse,  sed  certum  iudicium 
ferri  non  potest  cum  ipse  lapis  deperditus  sit. 

Deinde  i  subscriptum  aliquoties  etiam  in  primam 
personam  conjunctivi  invasisse  apparet  ex  forma  eav 
syw  ?wi  MahafFy,  Flind.  Petr.  pap.  part.  I.  no.  XV.  19 
et  fortasse  ex  -  §sv?  ^wt  ibid.  IX.  2,  2.;  hae  formae  oc- 
currunt    in   papyris   tertio   a.  Chr.  n.    saeculo    conceptis. 

7)  Tertia  persona  pluralis  imperativi  medii  aliquo- 
ties  utitur  terminatione  -  a^w;  cf.  Brugmann  I.  c.  p.  173, 
G.  Meyer,  Griech.  Gramm.-  p.  499. 

fepcoa^G)  P.  H.  386.  1  [aCJCpsfa)^^  P.  H.  37.  44. 

Sed    terminatio    usitata    in    titulis    Cois    est-a^Mv: 

[avaypja^sa^wv  P.  H.   12  a.   11,  aTroYpa^sa^wv  P.  H. 

367.  29,    TroTaTToypa^scj^wv   P.  H.  367.   41,  [aj7T:o56a^(o[v] 

P.  H.  27.  6,  £7r(.[j.£Xs(j"^«v  P.  H.  36  a.   6   et   semel,   cxa- 

voxaysLc^Mv  D.  I.  3632.  4  et  decies. 

Quibus  ex  testimoniis  allatis  apparet  in  titulis  Cois 
terminationem  plur.  -  a^w  tertio  a.  Chr.  n.  saeculo  paene 
apparere  desivisse,  cum  terminatio  activi-vTo  suum 
locum  tertio  alteroque  saeculo  tenuerit.  Ita  ex.  gr.  in 
titulo    P.  H.    367    duodecies    terminatio  -  vtm,    bis  -  a^MV 


f 


(: 


'4. 


\     i 


I 


f 


—     113     - 

occurrit.  Rem  non  aliter  in  titulis  Rhodiis  se  habere 
ex  testimoniis  intellegitur.  In  titulo  I.  G.  Ins.  762, 
quem  initio  tertii  a.  Chr.  n.  saeculi  tribuit  Hiller  legi- 
mus  V.  15  [iroTjatpsca^wv,  v.  23  TTOLsia^wv,  at  v.  20 
aTsXXovTw,  in  titulo  alterius  saeculi  I.  G.  Ins.  155, 
Tzoida^(x)v  V.  29,  a7ro8o'a"i  wv  v.  58,  TCosia^wv  v.  70, 
xaTax,p£fa^(ov  v.  86,  Trpiaao^cov  v.  56,  at  Xa[xPavo'vTG)  v.  53, 
OT£9avo'jvT(i)  V.  89. 

Haec  res  bene  explicari  potest;  cum  in  medio  et 
ipsa  terminatio  3.  ps.  sgl.  exiret  in  -  a"^(o,  in  3.  pers. 
plur.  terminatio  vulgaris  -  a^(i)v  ad  plur.  vim  melius 
designandam  priore  tempore  recepta  est,  quam  terminatio 
vulgaris  -vTtov  in  activo. 

8)  De  infinitivo  praes.  et  aorist.  activi. 

a.  Verba  in  -  p.{.  exhibent  terminationem  -  [xsv;  cf. 
Brugmann,  Griech.   Gramm.-  p.   175. 

a.  infin.  praes. 

8i5c[xsv  P.  H.  34.  27,  7i[j.sv  P.  H.  1.  8  et  duodecies, 
£^f,|j.sv  P.  H.  10  a.  36  et  semel,  uTOTt,'^s'{j.sv  P.  H.  36  b. 
9;  formae  vulgares  occurrunt  hbomi  P.  H.  36  d.  44, 
sivat  P.  H.  36.  c.  5  et  ter. 

p.  infin.  aoristi. 

S6[j.sv  P.  H.  5.  23  et  semel,  aTCo86[j.sv  P.  H.  386.  11, 
^s[j.sv  P.  H.   14.   13  et   semel,    ava^£[j.£v   P.  H.  384.   18. 

b.  Verba  in  -  to  exhibent  aliquoties  terminationem 
-  £v,  quam  Brugmann  1.  c.  factam  esse  putat  ex  analogia 
infinitivi  in  -  [j.£v. 

aYop£U£v  P.  H.  13.  14,  aTuay^v  P.  H.  4^  a.  2,  '^u^v 
P.  H.  34.  41  et  bis,  9£p£v  P.  H.  40  a.  7,  a[vay]p[a9]£v? 
P.  H.  367.  103. 

Tamen  in  titulis  Doridera  sermonemque  vulgarem 
exhibentibus  formae  in  -  £iv  non  raro  leguntur. 

8 


—     114     - 

e'(jaYY£X\etv  P.  H.  27.  29,  [aulvayetv  P.  H.  36  d.  28, 
apxs^sf-v  P-  H.  384.  3,  [uJTuapxs'-^  P.  H.  36  a.  15,  p.sT- 
sxetv  P.  H.  36  d.  34  et  seniel,  [KaT]iaxsj.v  P.  H.  7.  6, 
xaTaXusLv  P.  H.  36  d.  18,  sTutTpsTTstv  P.  H.  36  d.  23. 
[Xlai^pecv  P.  H.  203.  2. 

9)  Tertiae  personae  plur.  aoristi  pass.  in  -  sv,  quae 
forma  persaepe  apud  Homerum  atque  in  Doride  legitur, 
etiam  in  titulis  Cois  vestigia  exstant;  cf.  (t.  Meyer, 
Griech.  Gramm.-^  p.  288  et  468,  Curtius,  Verbum  d. 
Griech.  Spraohe  Bd.  2.  p.  323. 

acps^irsv  P.  H.   12  a.  11. 

Ad  tempus  recentius  pertinet  tertia  pers.  plur. 
s'aTS9avG)^7)v  P.  H.  44.  1,  ubi  ir)  ex  reliquis  personis 
etiam  in  tertiam  pers.  plur.  invasit. 

10)  De  terminatione  -  (jav,  quae  tempore  recentiore 
in  formas,  ubi  locus  eius  non  erat  invasit  cf.  G.  Meyer, 
Griech.  Gramm.-  p.  415. 

avTiTux.o'-^^''*  l^-  H.  324.  6. 

§  26. 
De  faturo. 

1)  De  futuri,  quod  dicunt  Doricum,  formatione  cf. 
Brugmann,  Griech.  Gramm.^  p.  170;  aliter  Johansson, 
de  deriv.  verb.  contr.  p.  209.  In  titulis  Cois  haec  ex- 
stant  testimonia: 

a^si  P.  H.  14.  4,  sx^uasWi  P.  H.  36  b.  27,  Sia- 
Xs^slo^ac  P.  H.  7.  8,  TCapaxaXsasl  P.  H.  14.  4,  TuotY]- 
oslTat  D.  I.  3619.  7. 

In  titulo  satis  antiquo  occurrit  forma  vulgaris  Xs^STa;. 
P.  H.  40  a.  2;  qua  de  causa  emendationem  Patonis 
TTOuYjos^L^Tai  P.  H.  27.  11  pro  TuoLiqasTaL,  quod  exstat  in 
lapide  non  pro  certa  habere  possum. 


/ 


t 

l 


; 


\ 


i 


.< 


i 


f 


—     115    ~ 

In  titulis  recentioribus  hae  formae  exstant: 

a^sTat  P.  H.  218.  5,  asiast  P.  H.  218.  3,  htrfzi  P. 
H.  34.  11,  losa^ac  P.  H.  319.  8. 

2)  Hoc  loco  commemorari  potest  forma  ai  ixsy  xa 
\)7Cox[u4i]si  P.  H.  37.  20.  Quae  si  vere  in  lapide  exstabant, 
tum  etiam  in  titulis  Cois  exstat  tertia  persona  conj. 
aor.  in-ast.,  cuius  testimonia  ex  titulis  lonicis  collegit 
W.  Schulze,  Herraes  20  p.  491.  seq;  cf.  Bechtel,  Nachr. 
d.  Gott.  Ges.  d.  Wiss.  1888  p.  402  seqq. 

• 

3)  Quod*  attinet  ad  futurum  verbi  Tuapaaxsua^o 
TuapaoxsuaTs  P.  H.  36  d.  2  cf.  Meisterhans^  p.  143  et 
Dittenberger,  Hermes  16  p.  172  ubi  exempla  huius  futuri 
ex  titulis  recentioribus  collegit. 

4)  In  titulo  P.  H.  218.  7  versibus  elegiacis  com- 
posito  occurrit  futurura  xXsiouvti,  ;  quae  futuri  forma  ad 
praesens  xXslo  ex  analogia  formarum  tsvw,  ^^spw  etc. 
facta  esse  videtur. 

§  27. 
De  verhis  contractis. 

1)  Yerba  in  -  aw. 

Verbi  Jaco  tertia  persona  sing.  Zri  exstat  P.  H.  165. 
b.  4  et  septies  decies. 

2)  Verba  in-  sw: 

Infinitivi  forma  Seixvsv  P.  H.  403.  4  facta  esse  vide- 
tur  ex  analogia  infinitivi  verborura  in  -  w  ex.  gr.  *^ysv; 
cf.  §  25,  8;  infin.  [xapTupsv  exstat  in  titulo  Calymnio 
D.  I.  3591  a.  19. 

Quod  attinet  ad  rationera  inter  s'7ct[isXsL0^aL  et  s'7:t- 
jjis^Xso^i^ai  in  titulis  Cois  haec  exstant  testiraonia;  cf. 
Meisterhans.^  p.   139. 


iJl.  lu^aJEL. 


116     — 


£7Ut{j.eXsa^(ov  P.  H.  36  a.  6  et  semel,  £to[|j.£]Xo{xsvol; 
P.  H.  36  d.  3. 

3)  Verba  in  -  oo. 

Formas  Cspwc^ai  P.  H.  386.  4,  Cspwc^G)  P.  H.  386. 
1  ad  perfectum  pertinere  dicit  Mullensiefen  D.  I.  3721 
adnot. 

§  28. 
Varia  de  declimtmie  verhorum, 

1)  Quod  attinet  ad  rationem  inter  YLYvo{j.a{,  et  YLvo{j.ai 
cf.  Meisterhans-  p.  141.  In  titulis  Cois  solura  YLvo{j.ai 
invenitur. 

•Y^vTiTat.  D.  I.  3619.  9,  yivovTaL  P.  H.  384.  12,  ^lW 
^at  P.  H.  34.  18,  YLvo{jivai  P.  H.  383.  13,  7i:apa7iv6{j.£vo^ 
P.  H.  405.  4  et  c[uater. 

2)  7]V£Y>tov,  TJveyxa  cf.  Meisterhans-  p.  146;  xposia- 
YJvsxYxav  P.  H.  383.  10,  £V£vxoc{j.£voc  P.  H.  58.  10,  £V£y- 
xa{j.£voj  P.  H.  58.  2. 

3)  SLTCOV,  zl-ncL  cf.  Meisterhans^  p.   147. 

£?7uov  P.  H.  325.  9,  £f7uav  P.  H.  382.   6   et   383.  4. 

4)  Verbi  a7i:o5£ixv'j{j.(.  aoristus  [aTTojS^Jav-d)  occurrit 
D.  i.  3619.  8.  cf.  Bechtel,  Nachr.  d.  Gott.  Ges.  d.  Wiss. 
1890  p.  31  seq.,  qui  hanc  formam  auctoritati  dialecti 
Jonicae  tribuit. 


«< 


/ 


) 


Capnt  V. 
De  rellqiiis  partibus  orationis, 


/ 


f 


§  29. 
De  numeralibm, 

1)  Cardinalia. 

8'jo:  nomin.  5'Jo  P.  H.  37.  63  et  semel;  genet.  Suo 
sTwv  P.  H.  10  d.  72,  accus.  h\)o  P.  H.  34.  58  et  quater; 
forma  vulgaris  §'j£lv  occurrit  P.  H.  325.  8. 

Tp£l?  exstat  P.  H.   10  a.  24  et  decies. 

ziaaa^zQ:  Bis  antiqua  Doridis  forma  TfiTop&c  exstat 
P.  H.  38.  25  et  39.  12;  forma  vulgaris  xiccagtc.  exstat: 
TiacoigoL  P.  H,  343.  7,  i:iaac(.goLC,  P.  H.  36  d.  43,  [T£]a[(;]- 
a[p£]c;zat5£xaT[ac]  P.  H.  27.  14,  SoxaTsa^aapMv]  P.  H. 
30.  14. 

numeralia  7t:£VT£  ad  ivS^xa  nihil  peculiare  habent. 

5(o8£xa:  Antiquam  Doridis  formam  esse  8'j6)5£xa 
docet  Ahrens  de  dial.  Dor.  p.  279;  exstat  5ua)8£xa  P.  H* 
39.  13  et  bis,  6'j(o8£[x]aTa(.  P.  H.  38.  13.  Forma  recen- 
tior  h6hcy.0L  legitur  P.  H.  38.  16,  A(o5£xa^£ov  P.  H. 
43  b.  8. 

£CX0(5l:  Forma  Dorica  ixaTt  non  occurrit  sed,  vocis 
ex  ea  derivatae  vaolq  dat.  sgl.  bidih  P.  H.  37.  47  et 
semel;  siy.oai  exstat   in   £LxoaL7U£VT£   P.  H.  34.  65,   [£ixo]- 


—     118     — 

atTcsvTs?  P.  H.  34.  68;  derivata  est  vox  sixac,  cuius  ex- 
stant  formae  eixaSo-  P.  H.  39.  1,  dyidh  P.  H.  369.  9, 
(XjjLcpsixaSi  P.  H.  384.   1. 

TptaxovTa  P.  H.  34.  59  et  tredecies. 

Tscjaapa>tovTa  D.  I.  3632.  30  et  quater. 

TcsvTiqxovTa  P.  H.  12  a.  30  et  decies  [TuevJT-yjxoaT^j^v] 
D.  I.  3611.  22. 

e?7]xovTa  D.  I.  3632.  23. 

s'v£vi»jxovTa  D.  I.  3632.  25  et  semel. 

sxaTov  P.  H.  12  a.   10  et  septies. 

In  numeralibus  ab  ducenti  ad  nongenti  Dorica  for- 
raa  -  xaTWt,  semel  occurrit. 

TTsvTaxaTta^;  P.  H.  367.   112. 

At:  hioLy.oaCoic:  P.  H.  34.  35  et  semel,  5(,axcc(.av  P. 
H.  34.  60.  xgioLxoaioLQ  P.  H.  12  a.  22  et  semel;  TSTp[axj- 
oa[loLc]  P.  H.  12  a.  35,  [— ^jxoaia^  12  a.  33,  —  ?xocjl 
—  ?  P.  H.   12  a.  20. 

y^iALoi:  Formae  Doricae  yriKioi  vel  xslXiol  numquam 
in  titulis  Cois  leguntur,  cf.  Ahrens,  p.  281. 

XtXia;  P.  H.   12  a.  21.  cf.  §  6,  2. 

2)  Qiiod  attinet  ad  compositionem  numeralium  inter 
80  in  titulis  Cois  nomine  antecedente  numerus  dena- 
rius  numerum  minorem  sine  copula  praecedit. 

hgccii).OLv  5sxazsvTs  P.  H.  369.  12,  [st](3v  6sxaT5c[aa- 
pwv]  P.  H.  30.  14,  5pax[jLav  s^xoa(.7rs'vT£  P.  H.  34.  65.  cf. 
Wackernagel,  Philol.  Anz.   16.  p.  78  seq. 

§  30. 
De  articah, 

nomin.  plur.  masc:  Forma  xol  occurrit  in  titulis 
Doridem  exhibentibus  duodeoctogies,  forma  oC  solum  bis 
P.  H.  10  b.  42  et  10  d.  64;  in  titulis  sermonem  vul- 
gareni  exhibentibus  ol  occurrit  undecies. 


1' 


f     ( 


s 


< 


—     119    — 

Tai  P.  H.  349.  3  et  qiiater,  at  P.  H.  131.  2. 
Loco    pronominis    relativi    occurrit   Toi   P.   H.   383. 

16.  Toi<;  lepsiia  tol  e'vT(.  8a[j.0Ts[XsLc];  de  hoc  usu  cf.  Boi- 
sacq,  les  dialectes  doriens  p.   169. 

§  31. 
Dc  pronominibiis, 

1)  Pronominis  pers.  in  titulis  Cois  hae  exstant  for- 
mae:  p.ou  P.  H.  352.  7  et  10;  au  P.  H.  342.  2,  as5  P. 
H.  218.  3  et  324.  6. 

2)  Pronomen  refiexivum : 

a.  Forma  centracta  tjGtmv  ex  sauTtov  occurrit.  P.  H. 
37.  44;  Mullensiefen  D.  I.  3636  miro  errore  pro  mendo 
hanc  formam   habet. 

b.  In  titulis  tertii  alteriusque  saeculi  paene  solum 
formae  ex  stirpe  auT  -  factae  occurrunt : 

auTou  P.  H.  10  a.  39  et  ter,  auTdv  D.  I.  3611.  9 
et  bis,  ajTGi;  P.  H.  325.  13  et  semel,  auToc  P.  H.  367. 
83  et  semel,  auTou^  P.  H.  73.  8  et  semel ;  at  contra 
saDTOuc  P.  H.  10  a.  22.  In  titulis  aevi  imperatorum 
stirps  sa^jT-paene  semper  restita  est:  sauTTj^  P.  H.  94. 
11,  £a[uTou]  P.  H.  108.  25,  sau^Tou]  P.  H.  134.  4,  sW 
t[oO]  P.  H.  130.  7,  £au[Tavl  P.  H.  133.  3,  sWwv  P.  H. 
131.  5,  sa[uT«v]  P.  H.  132.  3,  £auT[(ov]  P.  H.  415.  5; 
at:  auTov  P.   H.  381.  9. 

3)  Pronominis  outo^  nomin.  plur.  forma  Dorica 
TouTOL  exstat  D.  I.  3632.  28,  quam  Bechtel  fortasse  ea 
re  commotus,  quod  in  eodem  titulo  v.  23  forma  ouTOt 
occurrat  etiam  in  ouTOt,  commutavit.  Contra  Kontoleon 
Ath.  Mith.  16.  p.  409  pro  outol  v.  23  (t)outo(,  scripsit. 
Ego  nullam  harum  formarum  commutaverira,  cum  eodem 


^s^rassss^sPs.  .^ . 


—    120    — 

modo  in    titulo    P.  H.    10    formae    tol    et    oC   occurrant. 
TouTOL  etiam  exstat  I.  G.  Ins.  694.   16. 

4)  xTjvc^  legitur  P.  H.  37.  25.  xTjv^ei]  P.  H.  37.  32. 
6'xsr[v]ov  P.  H.  325.  13. 

§  32. 
De  adverhiis, 

De  adverbiorum  in-st  formatione  atque  vi  cf.  Blass- 
Kuhner,  Griech.  Gramm.  Bd.  2.  pag.  303  seq.,  Q.  Meyer, 
Griech.   Gramm.^  p.  341. 

a.  Adverbia  modi:  aaTCovSsi  P.  H.  1.  11  et  ter, 
da\Aei  P.  H.   1.   11   et  quater. 

b.  Adverbia  loci  Doridis  propria  sunt: 

cm  P.  H.  367.  63,  xTjv^el]  P.  H.  37.  32.  cf.  §  7.  1. 

Adverbia  in  -a  reliquias  esse  casus  instrumentalis 
in  Graeca  lingua  deperditi  inter  homines  doctos  constat. 
cf.  G.  Meyer,  Gr.  Gramm,-  p.  365. 

auTa  P.  H.   14.  12. 

Adverbia  in  -  g)  reliquiae  ablativi  in  -  ot  esse  viden- 
tur;  cf.  Blass  -  Kiihner  Gr.  Gramm.  Bd.  2.  p.   306. 

TouTM  P.  H.  37.  28.  cf.  §  17,  5. 

Vocabulum  s^av  accusativum  adverbiascentem  vo- 
cabuli  *£^a  esse  putat  Schulze,  Quaest.  ep.  293. 

s5av  exstat  P.  H.  367.  81. 


§  33. 
De  pyaepositionihus. 

OLvcx  apocopen  patitur  ante  consonam : 

av  hi  P.  H.  198.  2. 

dvTi  in  sententia  dvTL   vuxtoc  P.  H.  37.  43    exhibet 
significationem  ,fur  eine  Nacht^ 


121 


k 


?  c 


w 


> 


s 


'  < 


De  s?  cf.  §  11.  5. 

elc,  i<;]  cf.  G.  Meyer,  Griech.  Gramm.^  p.  286. 
Inter  has  duas  formas  eandem  perturbationem  inveni- 
mus  atque  in  accus.  plur.  declinationis  in  -  o^,  Forma  s? 
formam  si^;  plane  suo  loco  movit.  Exstat  in  titulis 
Doridem  exhibentibus  s;  ante  consonas  undetricies  ante 
vocales  novies,  si^  ant  vocales  semel,  ante  consonas  ter. 
In  titulis  qui  sermonem  vulgarem  exhibent  dc,  occurrit 
novies,  s^  numquam. 

Tirapd:  apocopen  ante  consonas  invenimus  bis: 

Tra?  Tcv  P.  H.  382.  28,  Trdp  touc  P.  H.  37.  39. 

TCOTi  occurrit  in  titulis  Doricis  P.  H.  7.  7.  et  quin- 
decies,  Tupo^  P.  H.  36  c.  2  et  quinquies  in  titulis  ser- 
monem  vulgarem  exhibentibus. 

§  34. 
De  conjimctionihiis, 

Hoc  loco  imprimis  de  particula  xa  agitur,  quae  in 
titulis  Cois  semper  in  sententiis  secundariis  conjunctivum 
exhibentibus  invenitur.  8ed  particula  xa  numquam  sola 
exstat,  sed  semper  aliis  cum  conjunctionibus  conjungitur. 

oJ!  y.0L  vel  ai  5s'xa :  ai'  xa  sovti  P.  H.  368.  3  et  ter. 

Persaepe  pronom.  indefinitum  -zic,  in  his  sententiis 
invenitur;  cf.  Ahrens,  de  dial.  Dor    p.  383. 

a?.  U  xd  TLvs?  uaTspwvTi.  P.  H.  10  a.  34;  decies  al 
xa  hoc  modo  cum  formis  pronominis  xiQ  conjungitur. 

Deinde  pro  particula  Dorica  ai  etiam  forma  vul- 
garis  si  aliquoties  apud  xa  occurrit. 

si  xa  Soxf^i  P.  H.  10  a.  17,  s?.'  xa  hr\krfox  P.  H. 
384.   17. 

Nec  rainus  particula  xa  accipi  solet  in  sententiis 
ab  pronomine  relativo  incipientibus. 


—    122     - 

6  Ko.  YsvYjTat  xatStov  P.  H.  36  b.  14,  ou  xa  -fi  P. 
il.  37.  25  et  septies; 

iizd  y.0L  in  iizd  hi  y.0L  T(.[{JL(5vrL]  P.  H.  37.  27,  iizd 
Wjil  {JLsXXwvn  P.  H.  367.  47  et  quater. 

OTuel  xa  hoy.il  P.  H.  367.  63. 

Deinde  commemorandum  est  in  titulis  Cois  sermo- 
nem  vulgarem  exhibentibus  bis  occurrere  av  pro  sav 
scil.  P.  H.  36  b.  31  et  d.  33. 


s 


c 


INDEX 

RERUM  MEMORABILIORUM. 


>      < 


ayso/iiai §  2,  1,  A.  I. 

aiQe&ey  3.  pcrs.  pl §  25.  9. 

"AhcrjXJas p.  25,  §  21. 

^A/LKpioQrjOg,  ^AfzipiagriWas §  21 

diz^y §   2,  1,   C.   11;  14.  3. 

a^aAoyfxa §  2.  1  B.  II. 

dtfii §  33. 

dt^TiTv/oiaai^ §  25.  10. 

[dno](^£^dyr(o §  28.  4. 

«((>>> §  24.  11. 

a()r£Q)f,  dQi^eiog  .     .     * §  17.  6. 

^AQTafiinog §  1.  1. 

aTiQog §  1.  1. 

avTa §  32. 

§odg §  42.  2. 

Bi^Xiog §  6.  2. 

B(DXi^og §  6.  2. 

yiTo/iai §  28.  1. 

Jd/iaTQav  acc.  sgl §  24.  12. 

Stinviv  iufin §  27.  2. 

6y]Xo/xaL §  6.  2. 

Sveiu §  29.  1. 

Sv(iiSiy.a §  29.  1. 


—     124     — 

eh]c §  25.  (). 

flnoy,  elna §  28.  3. 

kxx^sfia §  11.  5. 

ty.xza §  11.  5. 

EAWKD       §  5.  2. 

IvLavxiog ^  10.  2, 

t^a^ §  32. 

Ini^eAiGd^ai §  27.  2. 

EQahvL  dat.  sgl §!•'-• 

iGie(pav(i)^i]v  3.  ps.  j)l §-•')•  ^- 

tvgeiua §  9.  1. 

^ E(favTi6ag §  5.  6. 

Zr]vL  dat.  sgl §  2.  2.  A.  I.,  24.  7. 

^co^ §  25.  G. 

Ti^i^i^vov §  15. 

ijviyxovj  ijvayxa ..,..§  28.  2. 

iJQcog §  24.  6. 

?Jrrw*/ p.  28,  §  31.  4. 

Q)Lxh]g §  5.  0. 

ia(jf:vg §1.1. 

la()t(oavva §  5.  8. 

iiQy,s  acc.  \)\ §  IG.  1.  IV.  d. 

txdg §  4.  2.  c,  29.  1. 

ioLy]i §  25.  6. 

laiLa §  1.  3. 

y.a §  1.  1,  34. 

xaQncuvzi  3.  ps.  pl.  ind §  5.  12. 

Ww  i  i  rn^      •••  •••••••••••  W  I    f         X  • 

xi]va •.  §  31.  4,  32. 

xfivog §  2.  2.  B.    II.,  31.  4. 

xktLvog §  ().  2. 

xXeLovvTL  fiit §  2G.  4. 

Kkr]vay6^ag,  Kh]V(o §  6.  2. 

Kc^g §  24.  5. 

xvbvaa^  xvEoaa §  5.  7. 

yievxo&er^ §  IG.  1.  IV.  c. 

yiLXLvvLavrj §  13.  3. 


\, 


c 


—    125    — 

fXTi&eig §  10.  3. 

MovaQxetg §  4.  2.  c. 

^evog §  6.  2. 

ole §  17.  5. 

olg §  24.  3. 

onei §  32. 

ov&eig §  10.  3. 

Ilay,(pvkoL^  JIay,g)vM(Dv §  24.  8. 

naQaaxevaTe p.  17,  §  26.  3. 

nevTaxdtLOL §  1.  1,  29.  1. 

nevTo^okog §  9.  2. 

JleTayeiTvvog §  10.  1. 

nQaTog §  2.   1.  A.  II. 

nor^yLaTevo) §  6.  1. 

S(XQ(^eaaL §  24.  1. 

tdfzvco 8  !•  1* 

Te^eQLog p.  25,  §  1.  2. 

xe/.eoig^  xekriog §  1/.  b. 

zeTaQTiig §  2.  2.  B.  II.,  21. 

xeTOQeg §  29.   1. 

TOVTOl p.  26,  §  31.  3. 

TOVT(iy §  17.  o.,  3-. 

vn6»efLa §  9.  1. 

vnox[vip]eL §  26.  2. 

i^g §  24.  4. 

^aTQLog •     •     •  §  l^* 

XQda&ai ]>•  1^-)  §   2.  1.   A.  II 


-<8> 


<^ 


( 


( 


^^ 


t$ 


% 


.1* 


5&T.T 


3^5 


_,e  «coTwi^  -i+_.iO"."jt'.'^  d  s'ec-0. 


-^a.'^' 


•— ^ 


h  ^ 


%>■ 


V  v: 


v* 


■*■■'" 

1     '^ 

,  )■■ 

1 

* 

^*--'^ 


$i 


m 


9    i       ■;  *■    t' 


*J'     X,-l«r 


*■  k  K^X 


,A».